بیماری های مشابه

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

بلوک دهلیزی-بطنی درجه دوم به تأخیر در هدایت الکتریکی از دهلیزها به بطن‌ها اشاره دارد که منجر به ضربان‌های دهلیزی غیرقابل هدایت به صورت دوره‌ای می‌شود. این حالت می‌تواند به صورت یک الگوی منظم رخ دهد (مثلاً به نسبت ۲:۱ یا ۳:۲ از ضربان‌های دهلیزی به ضربان‌های بطنی).

در صورتی که بیمار از نظر همودینامیکی ناپایدار باشد، باید با تجویز داخل وریدی (IV) آتروپین (atropine) به مقدار 0.5 تا 1 میلی‌گرم هر 3 تا 5 دقیقه، تا حداکثر دوز 3 میلی‌گرم درمان شود. بیماران تحت عمل پیوند قلب به دلیل عدم وجود عصب‌گیری واگ از قلب، به احتمال زیاد به این دارو پاسخ نخواهند داد. سایر علل، از جمله بلوک‌های دهلیزی-بطنی (AV) درجه دوم نوع II یا بلوک‌های درجه سوم، ممکن است به آتروپین پاسخ ندهند. در بیمارانی که با آتروپین بهبود نیافته‌اند، می‌توان از آگونیست‌های بتا-آدرنرژیک دیگر (مانند اپی‌نفرین (epinephrine)، ایزوپروترنول (isoproterenol)) استفاده کرد.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.

هایپرکالمی (Hyperkalemia) وضعیتی است که در آن غلظت پتاسیم سرم افزایش یافته و به بیش از ۵.۵ میلی‌مول در لیتر می‌رسد. این وضعیت عمدتاً به دلیل کاهش دفع پتاسیم از طریق ادرار، افزایش آزادسازی پتاسیم از سلول‌ها و مصرف بیش از حد پتاسیم رخ می‌دهد.

بیماری لایم با تظاهرات پوستی شامل اریتم میگرانس (erythema migrans)، آکرو درماتیتیس کرونیکا آتروفیکانس (acrodermatitis chronica atrophicans) (در اروپا) و بورلیا لنفوسیتوما (Borrelia lymphocytoma)، یک بیماری التهابی واسطه‌ای سیستم ایمنی است که ناشی از عفونت با اسپیروکت بورلیا بورگدورفری سنسو لاتو (Borrelia burgdorferi sensu lato) می‌باشد. این باکتری شامل چهار گونه مختلف است: بورلیا بورگدورفری سنسو استریکتو (Borrelia burgdorferi sensu stricto)، بورلیا گارینی (Borrelia garinii)، بورلیا افزلی (Borrelia afzelii) و کاندیداتوس بورلیا مایونی (candidatus Borrelia mayonii). بیماری معمولاً با ضایعه پوستی که به آرامی گسترش می‌یابد، یعنی اریتم میگرانس (EM)، در محل نیش کنه آغاز می‌شود (بیماری موضعی اولیه).

**بیماری شاگاس** که به‌عنوان تریپانوزومیازیس آمریکایی (American trypanosomiasis) نیز شناخته می‌شود، ناشی از عفونت با انگل تریپانوزوما کروزی (Trypanosoma cruzi) است که پس از نیش حشره خون‌خوار ردووید (Reduviid) یا حشره بوسه‌زن (kissing bug)، که به آن تریاتومین (triatomine bug) و حشره مخروطی‌دماغ (cone-nosed bug) نیز گفته می‌شود، به انسان منتقل می‌شود. پس از تغذیه خونی، حشره بوسه‌زن تریپومستیگوت‌ها (trypomastigotes) را در مدفوع خود آزاد می‌کند که زخم نیش را آلوده کرده یا از طریق یک غشای مخاطی سالم (مثلاً ملتحمه) وارد میزبان می‌شود. این انگل سپس به سلول‌های هسته‌دار در بافت محلی حمله کرده و در حالی که در سراسر میزبان پخش می‌شود، تکثیر می‌یابد. به‌طور خاص، این ارگانیسم‌ها درون این سلول‌ها تکثیر یافته و سپس با لیز سلولی آزاد شده و سلول‌های دوردست را آلوده می‌کنند. این انگل سپس از طریق خون و سیستم لنفاوی پخش شده و عمدتاً سلول‌های عضلانی (قلبی، صاف و اسکلتی) و همچنین سلول‌های گانگلیونی را هدف قرار می‌دهد و در صورت عدم درمان، عفونت مادام‌العمر را برقرار می‌کند. چرخه زندگی زمانی ادامه می‌یابد که میزبان آلوده توسط یک حشره غیرآلوده نیش زده شود. انتقال همچنین می‌تواند در طی انتقال خون یا پیوند عضو رخ دهد. انتقال مادرزادی نیز گزارش شده است.

در ایالات متحده، انجمن آمریکایی مراکز کنترل مسمومیت‌ها (American Association of Poison Control Centers) با شماره 800-222-1222 به صورت ۲۴ ساعته در دسترس است تا تماس‌گیرندگان را مستقیماً به مرکز مسمومیت منطقه‌ای خود متصل کند. همچنین، این خدمات به صورت آنلاین نیز در دسترس است.

در ایالات متحده، انجمن آمریکایی مراکز کنترل مسمومیت‌ها (American Association of Poison Control Centers) با شماره 800-222-1222 به صورت ۲۴ ساعته در دسترس است تا تماس‌گیرندگان را مستقیماً به مرکز مسمومیت منطقه‌ای خود متصل کند. همچنین، این خدمات به صورت آنلاین نیز در دسترس است.

مسمومیت دیجیتالیس یک وضعیت اضطراری بالینی است که می‌تواند به آریتمی‌های مرگبار منجر شود. آریتمی‌های ناشی از دیجیتالیس می‌توانند بسیار متنوع باشند و شامل برادی‌آریتمی‌ها (bradyarrhythmias)، تاکی‌آریتمی‌ها (tachyarrhythmias)، و بلوک دهلیزی-بطنی (atrioventricular block) می‌شوند. سایر علائم مسمومیت حاد دیجیتالیس شامل هایپرکالمی (hyperkalemia)، تهوع/استفراغ، و تغییرات وضعیت ذهنی می‌باشند. بیماران ممکن است از دید زرد (xanthopsia) شکایت داشته باشند. مسمومیت مزمن ممکن است رخ دهد و با نشانه‌های بالینی ظریف‌تری بروز کند. بیماران با مسمومیت مزمن، نه سطح سرمی دیگوکسین (serum digoxin) به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته‌ای نشان می‌دهند و نه هایپرکالمی دارند. شایع‌ترین علت مسمومیت دیجیتالیس، مصرف عمدی یا غیرعمدی بیش از حد دیگوکسین است که دارویی برای فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) و نارسایی قلبی (heart failure) می‌باشد.