مسمومیت دیجیتالیس یک وضعیت اضطراری بالینی است که می‌تواند به آریتمی‌های مرگبار منجر شود. آریتمی‌های ناشی از دیجیتالیس می‌توانند بسیار متنوع باشند و شامل برادی‌آریتمی‌ها (bradyarrhythmias)، تاکی‌آریتمی‌ها (tachyarrhythmias)، و بلوک دهلیزی-بطنی (atrioventricular block) می‌شوند. سایر علائم مسمومیت حاد دیجیتالیس شامل هایپرکالمی (hyperkalemia)، تهوع/استفراغ، و تغییرات وضعیت ذهنی می‌باشند. بیماران ممکن است از دید زرد (xanthopsia) شکایت داشته باشند. مسمومیت مزمن ممکن است رخ دهد و با نشانه‌های بالینی ظریف‌تری بروز کند. بیماران با مسمومیت مزمن، نه سطح سرمی دیگوکسین (serum digoxin) به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته‌ای نشان می‌دهند و نه هایپرکالمی دارند. شایع‌ترین علت مسمومیت دیجیتالیس، مصرف عمدی یا غیرعمدی بیش از حد دیگوکسین است که دارویی برای فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) و نارسایی قلبی (heart failure) می‌باشد.

مسمومیت دیجیتالیس به ندرت از مصرف گیاهانی مانند فاکس‌گلاو یا اولئاندر رخ می‌دهد. قطعه آنتی‌بادی دیگوکسین Fab به عنوان پادزهر مؤثری برای مسمومیت دیجیتالیس در دسترس است.