بیماری های مشابه

کنژنکتیویت آلرژیک فصلی و دائمی (Seasonal/Perennial Allergic Conjunctivitis - SAC/PAC) یکی از علل شایع تحریک و خارش چشم است که غیرعفونی محسوب می‌شود. آلرژن‌ها ممکن است فصلی باشند، مانند گرده‌ها و آمبروسیا (Ragweed)، یا غیرفصلی، مانند گرد و غبار، قطره‌های چشمی، کپک، یا مواد آرایشی. این بیماری نتیجه یک واکنش حساسیت‌ مفرط وابسته به ایمونوگلوبولین E (IgE) است و سابقه فردی یا خانوادگی آتوپی (Atopy) در این بیماران شایع است.

ورم ملتحمه، که معمولا به عنوان چشم صورتی/چشم قرمز شناخته می شود، التهاب بافت روی سطح چشم و/یا پوشش داخلی پلک است. یک یا هر دو چشم صورتی یا قرمز و تحریک شده به نظر می رسند. ممکن است ترشحات (اشک، مخاط یا چرک) و همچنین حساسیت به نور روشن وجود داشته باشد. ممکن است سوزش، خارش، احساس شن در چشم و حتی درد در چشم وجود داشته باشد. ممکن است صبح هنگام بیدار شدن از خواب پلک ها به هم چسبیده باشند. بینایی ممکن است توسط مخاط یا اشک اضافی در چشم ها تار شود. راه های مراقبت قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های درمان قرمزی چشم (کونژنکتیویت)، راه های تشخیص قرمزی چشم (کونژنکتیویت)

التهاب ملتحمه ویروسی (Viral Conjunctivitis) که معمولاً با نام چشم صورتی (Pink Eye) شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع التهاب ملتحمه است.

این مقاله به بررسی داکریوسیستیت (Dacryocystitis) در بزرگسالان و کودکان می‌پردازد. داکریوسیستیت در نوزادان به‌صورت جداگانه مورد بحث قرار گرفته است. داکریوسیستیت به التهاب کیسه اشکی (lacrimal sac) اطلاق می‌شود که معمولاً به انسداد مجرای نازولاکریمال (nasolacrimal duct) مرتبط است. این بیماری می‌تواند حاد یا مزمن باشد. شایع‌ترین علت داکریوسیستیت تنگی یا انسداد مجرای اشکی است که باعث رکود ترشحات اشکی و عفونت می‌شود.

اندوفتالمیت (Endophthalmitis) یک عفونت نادر اما خطرناک چشمی است که اغلب به نابینایی منجر می‌شود. این عفونت باعث التهاب گسترده و آسیب به لایه‌های مختلف داخل چشم می‌شود.

سلولیت اربیتال (Orbital cellulitis) به عفونت بافت‌های نرم مدار چشم (orbit) در پشت سپتوم اربیتال (orbital septum) گفته می‌شود که به دلیل گسترش عفونت نزدیک، تروما یا انتشار باکتریایی از طریق خون ایجاد می‌گردد. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک مانند هوردئولوم (hordeola) و داکریوسیستیت (dacryocystitis)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی (otitis media) و تروما به پلک (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری گسترش نادر پس‌سپتومی سلولیت پیش‌سپتومی (preseptal cellulitis) است که به التهاب ساختارهای جلوی سپتوم اربیتال اشاره دارد. سلولیت اربیتال در کودکان شایع‌تر است اما در هر گروه سنی ممکن است دیده شود.

تراخم، که به عنوان التهاب ملتحمه دانه‌ای یا چشم‌درد مصری نیز شناخته می‌شود، یک عفونت باکتریایی چشم است که توسط سرووارهای A، B، Ba و C از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. این ارگانیسم در ترشحات چشمی یافت می‌شود و از طریق تماس مستقیم، تماس با اشیاء آلوده (مانند لباس) و همچنین از طریق مگس‌ها منتقل می‌شود. تراخم عمدتاً در کشورهای در حال توسعه، به ویژه در آفریقای زیر صحرایی و آسیا یافت می‌شود. عفونت اولیه اغلب قبل از سن دو سالگی رخ می‌دهد و عفونت‌های مکرر باعث التهاب مزمن با زخم شدن قرنیه می‌شود که در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به نابینایی شود. در سطح جهانی، تراخم قابل پیشگیری‌ترین علت نابینایی عفونی است.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.

عفونت اولیه با ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) اغلب به صورت بلفاروکنژنکتیویت (blepharoconjunctivitis) یک‌طرفه (نوع فولیکولار) با بثورات پوستی وزیکولی (vesicular skin rash)، آدنوپاتی پره‌اوریکولار (preauricular adenopathy)، و کمتر شایع، کراتیت پونکتاته (punctate keratitis) توصیف می‌شود. با این حال، درگیری قرنیه بیشتر در موارد فعال‌سازی مجدد یا بیماری عودکننده دیده می‌شود. این عفونت اولیه ممکن است به قدری خفیف باشد که تشخیص داده نشود، اما عودها باعث بروز کراتوکنژنکتیویت (keratoconjunctivitis) کلاسیک و با علائم بیشتر می‌شوند. تظاهرات قرنیه‌ای ممکن است هر لایه‌ای از قرنیه را درگیر کند، اما شایع‌ترین آن زخم دندریتی اپیتلیال (epithelial dendritic ulcer) است. در ایالات متحده، 50% تا 90% از بزرگسالان دارای آنتی‌بادی‌های ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) هستند و کراتیت HSV شایع‌ترین علت نابینایی قرنیه‌ای است. برای اطلاعات بیشتر به کراتیت HSV مراجعه کنید.

ورم ملتحمه انسدادی نوعی التهاب ملتحمه است که معمولاً به صورت ورم ملتحمه فولیکولی حاد همراه با حس جسم خارجی در چشم بروز می‌کند. عامل ایجادکننده آن باکتری **Chlamydia trachomatis** است، که یک پاتوژن اجباری داخل‌سلولی گرم منفی بوده و تنها انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به سروتیپ‌های مختلف تقسیم می‌شود. سرووارهای D تا K باعث عفونت‌های تناسلی کلامیدیایی، که یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است، و ورم ملتحمه انسدادی می‌شوند.