التهاب ملتحمه باکتریایی در بزرگسالان بسیار کمتر از التهاب ملتحمه ویروسی یا آلرژیک مشاهده می‌شود. کودکان و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن چشمی بیشتر مستعد ابتلا به التهاب ملتحمه باکتریایی هستند.
علائم
بیماران معمولاً از تحریک چشمی، قرمزی، احساس وجود جسم خارجی، و اشک‌ریزش همراه با افزایش ترشح شکایت دارند. خارش (Itching) در التهاب ملتحمه باکتریایی کمتر شایع است.
نحوه انتقال
آلودگی ملتحمه معمولاً از طریق تماس مستقیم دست-چشم (hand-eye contact) یا به دلیل انتشار مستقیم ارگانیسم‌ها از مجرای بینی یا سینوس‌های خود بیمار رخ می‌دهد. اغلب بیماران به صورت هم‌زمان دچار بیماری سینوسی، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URI)، یا داکریوسیستیت عفونی (infectious dacryocystitis) هستند که به معنای عفونت کیسه اشکی است.
سیر بیماری
شروع علائم معمولاً در طی چند روز تا چند هفته است، اما می‌تواند از ۲۴ ساعت (التهاب ملتحمه فوق حاد) تا چند سال (التهاب ملتحمه مزمن) متغیر باشد.
- التهاب ملتحمه فوق حاد (Hyperacute conjunctivitis) معمولاً ناشی از نایسریا گونوره‌آ (Neisseria gonorrhoeae) است.
- التهاب ملتحمه مزمن (Chronic conjunctivitis) غالباً به علت کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) یا استافیلوکوک مرتبط با بلفاریت (Staphylococcus associated with blepharitis) ایجاد می‌شود.
- شایع‌ترین فرم، التهاب ملتحمه حاد باکتریایی است.
هشدارهای FDA
- نوامبر ۲۰۲۳: FDA هشدار داده است که از برخی قطره‌های چشمی برندهای معتبر به دلیل خطر عفونت چشمی استفاده نشود.
ورم ملتحمه، که معمولا به عنوان چشم صورتی/چشم قرمز شناخته می شود، التهاب بافت روی سطح چشم و/یا پوشش داخلی پلک است. شایع ترین علل چشم قرمز عبارتند از:
- عفونت (ویروس ها، باکتری ها)
- علل التهابی مانند مواد شیمیایی، بخار، گرد و غبار و زباله
- آلرژی
- صدمات
- تماس چشم به ناحیه تناسلی فردی که به عفونت های مقاربتی (STI) مانند کلامیدیا، سوزاک یا تبخال آلوده است