تراخم (Trachoma)
تراخم، که به عنوان التهاب ملتحمه دانه‌ای یا چشم‌درد مصری نیز شناخته می‌شود، یک عفونت باکتریایی چشم است که توسط سرووارهای A، B، Ba و C از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. این ارگانیسم در ترشحات چشمی یافت می‌شود و از طریق تماس مستقیم، تماس با اشیاء آلوده (مانند لباس) و همچنین از طریق مگس‌ها منتقل می‌شود. تراخم عمدتاً در کشورهای در حال توسعه، به ویژه در آفریقای زیر صحرایی و آسیا یافت می‌شود. عفونت اولیه اغلب قبل از سن دو سالگی رخ می‌دهد و عفونت‌های مکرر باعث التهاب مزمن با زخم شدن قرنیه می‌شود که در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به نابینایی شود. در سطح جهانی، تراخم قابل پیشگیری‌ترین علت نابینایی عفونی است.
تظاهرات بالینی تراخم
تظاهرات بالینی تراخم به دو مرحله بالینی تقسیم می‌شود: تراخم فعال و بیماری اسکار.
تراخم فعال (Active Trachoma)
تراخم فعال عمدتاً در کودکان خردسال مشاهده می‌شود و پس از یک دوره نهفتگی ۵ تا ۱۰ روزه از زمان تماس رخ می‌دهد. در حالی که اکثر افراد بدون علامت هستند، علائم و نشانه‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- تورم پلک‌ها به دلیل تشکیل فولیکول‌ها بر روی ملتحمه تارس فوقانی
- تحریک چشم
- ترشح موکوپرولنت (مخاطی‌چرکی)
بیماری اسکار (Cicatricial Disease)
مرحله بعدی تراخم، که به عنوان بیماری اسکار شناخته می‌شود، ناشی از اپیزودهای مکرر عفونت است و عمدتاً در بزرگسالان مشاهده می‌شود. ویژگی‌های بالینی شامل موارد زیر است:
- التهاب قابل توجه ملتحمه
- انتروپیون (Entropion) – زخم شدن ملتحمه که منجر به چرخش داخلی پلک می‌شود
- تریکیازیس (Trichiasis) – مژه‌های رشد کرده به داخل از انتروپیون که باعث تحریک کره چشم و قرنیه می‌شود
- ادم، زخم و زخم شدن قرنیه به دلیل تریکیازیس، که منجر به تشکیل پانوس قرنیه (بافت التهابی عروقی) و در نهایت کدورت قرنیه و نابینایی می‌شود.