بیماری های مشابه

آفت ها (Canker sores or aphthous ulcers) شایع ترین علت زخم های دوره ای (عود کننده) در داخل دهان و سطوح تناسلی (سطوح غشای مخاطی) هستند. علت آنها ناشناخته است، اما استرس، کمبود خواب، تروما، و شاید کمبود برخی ویتامین ها، خمیردندان ها و غذاها می توانند وضعیت را بدتر کنند. برخی از افراد مبتلا به کم خونی و سایر شرایط پزشکی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به آفت شوند. انواع افت دهان، راه های مراقبت از افت دهان، راه های درمانی آفت دهان

زخم‌ها، فرسایش‌ها یا نکروز غشای مخاطی دهان ناشی از داروها می‌توانند توسط داروهایی که به صورت سیستمیک یا موضعی تجویز می‌شوند، ایجاد شوند.

زخم دهانی تروماتیک بسیار شایع است و می‌تواند ناشی از تروما (trauma) حاد یا مزمن ناشی از اشیاء تیز، گاز گرفتن تصادفی یا عمدی، یا مسواک زدن شدید باشد. این زخم معمولاً به صورت منفرد بوده و اندازه آن می‌تواند از کمتر از ۱ میلی‌متر تا بیش از ۱ سانتی‌متر متغیر باشد. به‌طور معمول، بیمار در روزهای اولیه پس از وقوع تروما از درد خفیف شکایت دارد. با رفع علت، بهبود در عرض ۲ تا ۷ روز رخ می‌دهد. عفونت قارچی کاندیدا (candidal infection) می‌تواند حتی در بیماران سالم نیز مانع از بهبود شود. مکان‌هایی که اغلب توسط دندان‌ها آسیب می‌بینند شامل زبان، لب‌ها و مخاط باکال (buccal mucosa) است. زخم‌های روی لثه (gingiva)، کام (palate) و چین مخاطی-باکال (mucobuccal fold) معمولاً به لبه‌های سخت و تیز غذا یا آسیب ناشی از مسواک مرتبط هستند. پرسش دقیق از بیمار ممکن است به تشخیص کمک کند.

کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی (Oral squamous cell carcinoma یا SCC) یک بدخیمی است که از اپیتلیوم سطحی دهان منشأ می‌گیرد. مواجهه مزمن با نور فرابنفش (UV) باعث بروز SCC در ناحیه ورمیلیون لب‌ها، به‌ویژه لب پایین و عمدتاً در افراد با پوست روشن می‌شود. در ایالات متحده، تا ۸۰٪ از موارد SCC داخل دهانی با سیگار کشیدن مرتبط است، چه همراه با مصرف زیاد الکل و چه بدون آن؛ الکل نقشی هم‌افزا در توسعه SCC دهانی دارد.

لنفوم غیرهوچکین (Non-Hodgkin lymphoma - NHL) به گروه بسیار گسترده‌ای از بدخیمی‌ها در سیستم لنفاوی اشاره دارد. این نوع لنفوم شامل لنفوم هوچکین نمی‌شود که شیوع کمتری دارد.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

سل (Tuberculosis یا TB) یک عفونت میکوباکتریایی است که عمدتاً توسط مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) ایجاد می‌شود، اما می‌تواند توسط مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) و واکسن ب‌ث‌ژ (BCG) نیز که یک سویه تضعیف‌شده از مایکوباکتریوم بویس است، ایجاد شود. سل در سراسر جهان پراکنده است و برآورد می‌شود که یک‌سوم تا یک‌چهارم جمعیت جهان به این بیماری آلوده هستند (بیشتر بدون علائم ظاهری). بیشترین موارد گزارش‌شده از جنوب شرقی آسیا (۴۳٪)، آفریقا (۲۵٪) و اقیانوس آرام غربی (۱۸٪) است، به طوری که بیش از ۵۰٪ موارد در هند، چین، اندونزی، فیلیپین و پاکستان یافت می‌شود. با وجود کاهش نرخ جهانی ابتلا از سال ۲۰۱۴، در سال ۲۰۲۰ هنوز هم حدود ۱۰ میلیون عفونت جدید تخمین زده شده است. سل همچنان یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در جهان است و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱.۴ میلیون مرگ به آن نسبت داده می‌شود.