بیماری های مشابه

بیماری چندکانونی رتیکولوهیستیوستیوز (Multicentric Reticulohistiocytosis - MRH) یک اختلال نادر با علت ناشناخته است که به‌طور عمده پوست، غشاهای مخاطی و مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شروع بیماری معمولاً در دهه چهارم زندگی رخ می‌دهد، اما افراد در هر سنی می‌توانند مبتلا شوند. این بیماری بیشتر در زنان و افرادی با تبار اروپای شمالی دیده می‌شود. در بیش از نیمی از موارد، درگیری مفاصل پیش از درگیری پوستی رخ می‌دهد و شروع بیماری پوستی معمولاً سه سال پس از بروز آرتریت آغاز می‌شود. در حدود یک‌پنجم بیماران، بیماری پوستی و مفصلی به‌طور همزمان بروز می‌کنند و در یک‌پنجم دیگر، بیماری پوستی پیش از بیماری مفصلی ظاهر می‌شود.

هیستوسیتوز عمومی انفجاری (Generalized Eruptive Histiocytosis) که با نام هیستوسیتومای عمومی انفجاری نیز شناخته می‌شود، نوعی بسیار نادر از هیستوسیتوز غیرلانگرهانس سل (non-Langerhans cell histiocytosis) است. این وضعیت معمولاً خوش‌خیم و خودمحدود شونده است که به صورت پاپول‌های قرمز-قهوه‌ای متعدد، بدون علامت و مجزا که به صورت متقارن بر روی صورت، تنه و اندام‌ها ظاهر می‌شوند، تظاهر می‌کند. ضایعات در دوره‌های متوالی طی سال‌ها ظاهر شده و در نهایت به‌طور خودبه‌خودی بهبود می‌یابند.

گزانتوما دیسمیناتوم (Xanthoma disseminatum یا XD) نوعی از هیستیوسیتوز غیر لانگرهانس (non-Langerhans cell histiocytosis) است که با سطح چربی خون طبیعی (normolipemic) همراه است. XD می‌تواند در هر سنی بروز کند، اما بیشتر بیماران پیش از سن ۲۵ سالگی علائم آن را نشان می‌دهند. مردان بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند. XD با پاپول‌های قهوه‌ای/برنزه یا زرد رنگی که به‌صورت متقارن ظاهر می‌شوند و مناطقی مانند نواحی چین‌دار بدن (intertriginous areas) و صورت را ترجیح می‌دهند، تظاهر می‌کند، اما ضایعات ممکن است به‌صورت عمومی نیز بروز کنند.

بیماری اردهایم-چستر (Erdheim-Chester disease یا ECD) یک زیرگروه نادر از هیستیوسیتوز غیر لانگرهانس (non-Langerhans cell histiocytosis) است که با تجمع ماکروفاژهای حاوی لیپید و مثبت برای CD68، CD168، و فاکتور XIIIa و منفی برای CD1a، همراه با سلول‌های غول‌پیکر توتون و فیبروز اطراف در چندین عضو مشخص می‌شود. بیش از نیمی از موارد با جهش BRAFV600E همراه هستند. این بیماری می‌تواند همراه با هیستیوسیتوز لانگرهانس (Langerhans histiocytosis یا LCH) نیز وجود داشته باشد.

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

جذام، که به نام بیماری هانسن نیز شناخته می‌شود، یک عفونت مزمن است که توسط مایکوباکتریوم لپره (Hansen's bacillus)، یک مایکوباکتریوم مقاوم به اسید ایجاد می‌شود. جذام به عنوان یک بیماری نادیده‌گرفته شده گرمسیری (NTD) شناخته می‌شود و همچنان در حدود 120 کشور در سراسر جهان گزارش می‌شود، با بیش از 200,000 مورد گزارش سالانه. برزیل، هند و اندونزی بیشترین تعداد موارد جدید (بیش از 10,000 در سال) را گزارش می‌دهند، و به دنبال آنها 13 کشور از جمله بنگلادش، جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، ماداگاسکار، موزامبیک، میانمار، نپال، نیجریه، فیلیپین، سومالی، سودان جنوبی، سریلانکا و تانزانیا به طور جمعی 1000-10,000 مورد سالانه گزارش می‌دهند. موارد جذام در گردشگران یا مسافران برگشتی بسیار نادر است. موارد پراکنده در جنوب ایالات متحده، اسپانیا و پرتغال گزارش شده است.

ماستوسیتوما (Mastocytoma) نوعی ماستوسیتوز پوستی (cutaneous mastocytosis) است که ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا در دوران نوزادی توسعه یابد. ماستوسیتوز پوستی یک اختلال کلونال در تجمع سلول‌های ماست (mast cell) است. بر اساس طبقه‌بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO)، اشکال پوستی و سیستمیک ماستوسیتوز از یکدیگر متمایز می‌شوند.

گرانولوم زانتوم جوانان (Juvenile Xanthogranulomas یا JXG) تومورهای هیستوسیتی خوش‌خیم و خودبه‌خود بازگشتی با پاتوژنز ناشناخته هستند. میزان بروز این بیماری مشخص نیست و ممکن است تمایل کمی به مردان داشته باشد.