بیماری های مشابه

زونا (زوستر) (Shingles (Zoster)) یک راش دردناک است که توسط ویروس واریسلا زوستر، همان ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود، به وجود می آید. پس از بهبودی فرد از آبله مرغان، ویروس در اعصاب خاصی در بدن غیر فعال (خفته) باقی می ماند. با افزایش سن، سیستم ایمنی بدن شما ضعیف تر می شود و ممکن است به اندازه کافی برای کنترل ویروس قوی نباشد. زونا زمانی اتفاق می‌افتد که ویروس دوباره فعال می‌شود، روی اعصاب رشد می‌کند تا به پوست برسد و به صورت برآمدگی‌های کوچک، دردناک و پر از مایع (تاول) ظاهر می‌شود.

این خلاصه به بررسی بیماری واریسلا (آبله‌مرغان) در کودکان می‌پردازد. واریسلای نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

واکسیناسیون عمومی واریسلا (Generalized vaccinia) نتیجه گسترش سیستمیک ویروس واکسینیا از محل واکسیناسیون آبله است. با وجود ظاهر ضایعات، این وضعیت یک عارضه خوش‌خیم واکسیناسیون آبله محسوب می‌شود. فراوانی آن مشخص نیست، اما باور بر این است که نادر است. در متون علمی، ابهاماتی وجود دارد، زیرا اصطلاح "واکسیناسیون عمومی واریسلا" برای توصیف این رویداد خوش‌خیم و همچنین عوارض جدی‌تر و حتی کشنده واکسیناسیون آبله استفاده شده است (مانند اگزمای واکسیناتوم، تلقیح تصادفی، و واکسیناسیون پیشرونده).

اریتم مولتی‌فرم (Erythema multiforme یا EM) واکنش حساسیت بیش‌ازحد خودمحدودکننده‌ای در پوست و غشاهای مخاطی است که با شروع حاد ضایعات ثابتی از تغییر رنگ‌های متحدالمرکز (ضایعات هدف‌دار) مشخص می‌شود. این بیماری به دو زیرگروه تقسیم می‌شود: EM ماژور و EM مینور. تفاوت‌های اصلی بین این زیرگروه‌ها شامل درگیری مخاطی و علائم سیستمیک مانند تب، آرترالژیاس (درد مفاصل) و آستنیا (خستگی) است که در زیرگروه ماژور مشاهده می‌شود. گاهی اوقات علائم پیش‌درآمدی نیز ممکن است وجود داشته باشد.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.

بیماری دست، پا و دهان (Hand, Foot, and Mouth Disease) یک بیماری شایع است که توسط ویروس‌های گروه انتروویروس، به‌ویژه ویروس‌های کوکساکی ایجاد می‌شود. این بیماری بسیار مسری است و اغلب از کودک به کودک دیگر یا به بزرگسال دیگر سرایت می کند. گسترش بیماری از طریق تماس مستقیم با ترشحات بینی و/یا دهان و تماس با مدفوع اتفاق می افتد. دوره کمون از عفونت تا علائم حدود 3 تا 6 روز است. شیوع بیماری دست، پا و دهان معمولاً از اواسط خرداد تا اواسط آبان رخ می دهد. راه های تشخیص بیماری دست، پا و دهان، راه های مراقبت از بیماری دست، پا و دهان، راه های درمان بیماری دست، پا و دهان

سندرم استیونز-جانسون (SJS) و نکروز سمی اپیدرمال (TEN) بیماری‌های حاد و شدید پوستی هستند که با بروز ضایعات پوستی دسکواماتیو، موکوزیت‌های چندکانونی و علائم سیستمیک همراه‌اند. SJS با درگیری کمتر از ۱۰ درصد سطح بدن (BSA) مشخص می‌شود، در حالی که TEN شامل بیش از ۳۰ درصد BSA است. در مواردی که ۱۰ تا ۳۰ درصد BSA درگیر باشد، به آن همپوشانی SJS-TEN گفته می‌شود. توجه داشته باشید که SJS می‌تواند به سرعت به TEN تبدیل شود و هر دو می‌توانند سیر بالینی غیرقابل پیش‌بینی داشته باشند. در گذشته، اصطلاحات مربوط به این بیماری‌ها دقیق نبوده و اصطلاحاتی مانند اریتم مولتی‌فرم ماژور و SJS/TEN مرتبط با مایکوپلاسما پنومونیه برای توصیف گروهی ناهمگون از موکوزیت‌ها ناشی از عوامل دارویی و عفونی مختلف استفاده شده است. حرکتی به سمت طبقه‌بندی مجدد این بیماری به سه دسته مجزا صورت گرفته است:

بیماری بولوز خطی IgA در کودکان (Linear IgA bullous disease of childhood)، که به عنوان درماتوز بولوز مزمن کودکان (chronic bullous dermatosis of childhood) و بیماری بولوز مزمن نیز شناخته می‌شود، به عنوان همتای کودکان درماتوز بولوز خطی IgA در نظر گرفته می‌شود. این بیماری یک درماتوز ایمنی بولوز است که به دلیل وجود آنتی‌بادی‌های خودایمنی ایمونوگلوبولین A (IgA) علیه آنتی‌ژن‌ها در غشای پایه ایجاد می‌شود و باعث ایجاد تاول‌های زیر اپیدرمی می‌گردد. از نظر بالینی، شباهت‌هایی با پمفیگوئید بولوز کودکان دارد و برخی معتقدند این دو بر روی طیف بالینی یک بیماری قرار دارند.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.