واکسیناسیون عمومی واریسلا

تعریف و توضیحات کلی:

واکسیناسیون عمومی واریسلا (Generalized vaccinia) نتیجه گسترش سیستمیک ویروس واکسینیا از محل واکسیناسیون آبله است. با وجود ظاهر ضایعات، این وضعیت یک عارضه خوش‌خیم واکسیناسیون آبله محسوب می‌شود. فراوانی آن مشخص نیست، اما باور بر این است که نادر است. در متون علمی، ابهاماتی وجود دارد، زیرا اصطلاح "واکسیناسیون عمومی واریسلا" برای توصیف این رویداد خوش‌خیم و همچنین عوارض جدی‌تر و حتی کشنده واکسیناسیون آبله استفاده شده است (مانند اگزمای واکسیناتوم، تلقیح تصادفی، و واکسیناسیون پیشرونده).

ویژگی‌ها و عوامل مستعد کننده:

در دوران آخر واکسیناسیون آبله، بیشتر بیماران مبتلا به واکسیناسیون عمومی واریسلا کودکان بودند و بیشتر این موارد در زمانی مشاهده و بررسی شد که دانش ایمنی‌شناسی کمتر از حال حاضر بود. بنابراین، ویژگی‌هایی که حساسیت را افزایش می‌دهند، به طور قطعی مشخص نیستند. احتمالاً بسیاری از این کودکان دارای ناهنجاری‌های ایمنی‌شناسی ظریف و جزئی بودند که اجازه گسترش ویروس را می‌داد، اما منجر به بیماری‌های خطرناک یا کشنده نمی‌شد.

مکانیسم‌های گسترش ویروس:

مکانیسم‌های زیربنایی گسترش ویروس از محل واکسیناسیون اولیه به سایر قسمت‌های بدن ناشناخته‌اند. ویروس در خون حضور دارد، اما از نظر بالینی، تنها پوست به عنوان هدف پیوند ویروس ظاهر می‌شود. احتمال وجود ناهنجاری‌های ایمنی‌شناسی جزئی، به ویژه در سیستم سلول‌های B ایمنی‌گلوبولین، مطرح است، اما چنین مطالعاتی در زمان مشاهده این عارضه در دسترس نبود.

نقش نقص ایمنی:

واقعیت مشاهده اپیزودهای تکراری در برخی افراد، به نقص ایمنی اعتبار می‌بخشد. کمبود آنتی‌بادی احتمالاً مطرح است زیرا ضایعات ناشی از ویروس‌خونی (viremia) هستند که معمولاً توسط آنتی‌بادی‌ها کنترل می‌شود. همچنین، هر یک از ضایعات و همچنین محل اولیه بدون حادثه و به صورت طبیعی بهبود می‌یابند، که نشان‌دهنده سلامت ایمنی‌ سلولی است.

توصیه‌ها:

اگر فردی دارای تاریخچه‌ای حاکی از نقص ایمنی آنتی‌بادی (سیستم سلول‌های B) است یا تشخیص قطعی در این زمینه دارد، نباید واکسینه شود. تا زمانی که علت دقیق زیربنایی شناسایی نشود، پیش‌بینی اینکه کدام بیماران تحت تأثیر قرار خواهند گرفت، ممکن نیست و هیچ‌گونه اقدامات پیشگیرانه‌ای شناخته نشده است.