بیماری های مشابه

تیفوس اپیدمیک (Epidemic typhus) یا تیفوس ناشی از شپش (louse-borne typhus) ناشی از عفونت با باکتری Rickettsia prowazekii است که توسط شپش بدن که در لباس‌ها زندگی می‌کند و در شرایط بهداشتی ضعیف یافت می‌شود، به انسان منتقل می‌شود. شرایط جنگ، قحطی، تراکم بیش از حد و هوای سرد به تکثیر این ناقل شپش کمک می‌کنند. تغییرات نادر لباس و استحمام کم از عوامل تکثیر شپش به شمار می‌آیند. قرار گرفتن در معرض هوای آلوده ممکن است در محیط‌های داخلی که تراکم بالایی از مدفوع شپش به صورت آئروسل درآمده است، رخ دهد.

بیماری تیفوس بوته‌ای (Scrub Typhus)، که به نام بیماری یا تب تسوتسوگاموشی (tsutsugamuchi) نیز شناخته می‌شود، ناشی از عفونت ریکتزیایی (rickettsial infection) توسط باکتری اجباری داخل سلولی اورینتیا تسوتسوگاموشی (Orientia tsutsugamushi) است. این بیماری شایع‌ترین عفونت ریکتزیایی در جهان است و در مناطقی مانند آسیا، شرق دور روسیه، شمال استرالیا و جزایر اقیانوس هند و آرام بومی است. انتقال این بیماری از طریق نیش هیره‌های تامبیکولید (trombiculid mites) آلوده صورت می‌گیرد، زمانی که هیره در مرحله لاروی (چگر) انسان‌ها را به عنوان میزبان تصادفی آلوده می‌کند.

تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشه آلوده به انسان منتقل می شود. این بیماری در سراسر جهان شایع است. پشه های حامل ویروس تب دنگی در مناطق گرمسیری زندگی می کنند و در طول روز تمایل دارند انسان را نیش بزنند. بین نیش پشه و شروع علائم حدود 2 تا 7 روز تاخیر وجود دارد، بنابراین ممکن است مسافران این مناطق قبل از شروع علائم به خانه بازگردند.

**تب لکه‌ای کوه‌های راکی (Rocky Mountain spotted fever - RMSF)**

لپتوسپیروز یک عفونت باکتریایی زئونوز (zoonotic) است که توسط هر یک از سرووار (serovar) های اسپیروکت‌ها (spirochetes) از گونه لپتوسپیرا اینتروگانس (Leptospira interrogans) ایجاد می‌شود. پراکندگی جغرافیایی این بیماری در سراسر جهان است، اما در مناطق گرمسیری بومی و در مناطق معتدل به صورت پراکنده رخ می‌دهد و در تابستان و پس از سیل‌ها (مانند پس از طوفان) شایع‌تر است. این بیماری عمدتاً توسط دوزیستان، خزندگان و برخی پستانداران (جوندگان منبع اصلی هستند) حمل می‌شود و ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استنشاق آئروسل ادرار یا مایعات بدن آلوده به انسان منتقل شود.

تب و شبه‌تیفویید (تب روده‌ای) ناشی از عفونت با باکتری Salmonella enterica سروتیپ تیفی و Salmonella enterica سروتیپ پاراتیفی A، B و C می‌باشد. این عفونت‌ها در بیشتر نقاط جهان یافت می‌شوند، اما در مناطق صنعتی مانند ایالات متحده، کانادا، اروپای غربی و ژاپن شیوع کمتری دارند. برخلاف سالمونلاهای غیرتیفوییدی، تیفویید و شبه‌تیفویید به طور خاص بیماری‌های انسانی هستند و از طریق انتقال مدفوعی-دهانی بین انسان‌ها منتقل می‌شوند. تیفویید و شبه‌تیفویید از نظر بالینی از یکدیگر قابل تفکیک نیستند و اصطلاح "تب روده‌ای" به عنوان یک اصطلاح جامع برای پوشش هر دو حالت استفاده می‌شود.

این عفونت به دلیل اسپیروکت بورلیا رکرنتیس (Borrelia recurrentis) ایجاد می‌شود.

تب راجعه کنه‌ای (Tick-borne relapsing fever) بیماری‌ای است که توسط یکی از چندین گونه اسپایروکت‌ها (spirochetes) از جنس بورلیا (Borrelia) ایجاد می‌شود. این عفونت در استرالیا مشاهده نمی‌شود، اما در سایر نقاط جهان وجود دارد و باید در بیمارانی که اخیراً سفر کرده‌اند، مورد توجه قرار گیرد. در ایالات متحده، شایع‌ترین عامل این عفونت بورلیا هرمیسی (Borrelia hermsii) است که توسط کنه نرم‌بدن اورنیتودوروس هرمیسی (Ornithodoros hermsii) که عمدتاً در ارتفاعات بالاتر در غرب ایالات متحده یافت می‌شود، منتقل می‌شود.

عفونت ناشی از ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، که به عنوان ویروس هرپس انسانی ۴ نیز شناخته می‌شود، موجب بروز طیف وسیعی از سندرم‌های بالینی از جمله مونونوکلئوز عفونی (infectious mononucleosis) می‌گردد. بسیاری از افراد در دوران کودکی به EBV مبتلا می‌شوند و عفونت اولیه معمولاً به صورت یک بیماری تب‌دار غیرمتمایز بروز می‌کند. این ویروس سپس در لنفوسیت‌های B به حالت نهفته درمی‌آید.