بیماری های مشابه

تینئا کپیتیس که به عنوان قارچ سر نیز شناخته می‌شود، عفونت قارچی پوست سر است که توسط گونه‌های مختلف درماتوفیت‌ها (dermatophytes) ایجاد می‌شود. بیشتر موارد این بیماری در کودکان بین ۳ تا ۷ سال رخ می‌دهد، اگرچه در نوزادان و کودکان بزرگ‌تر نیز گزارش شده است. در ایالات متحده و بریتانیا، شایع‌ترین عامل ایجادکننده، قارچ تریکوفیتون تونزورانس (Trichophyton tonsurans) است. با این حال، در سطح جهانی، قارچ میکروسپوروم کنیس (Microsporum canis) عامل اصلی محسوب می‌شود.

قارچ صورت یا تینه آ فاشیا (Tinea Faciei)، که معمولا به عنوان کرم حلقوی صورت شناخته می شود، یک عفونت قارچی شایع پوست صورت است. کرم حلقوی صورت ممکن است از طریق تماس مستقیم با افراد آلوده، حیوانات آلوده، اشیاء آلوده (مانند حوله) یا خاک منتقل شود. راه های درمان عفونت قارچی صورت، راه های مراقبت عفونت قارچی صورت، راه های تشخیص عفونت قارچی صورت

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis) یک بیماری التهابی مزمن و ایدیوپاتیک است که نواحی پوستی غنی از غدد سباسه (sebaceous glands) مانند پوست سر، چین‌های نازولبیال (nasolabial folds)، ابروها، گوش‌ها، نواحی پرسترنال (presternal) و اینترتریجینوس (intertriginous) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری دارای توزیع دو مرحله‌ای است که در دوران نوزادی و نوجوانی/اوایل بزرگسالی به اوج خود می‌رسد. اگرچه درماتیت سبورئیک با عفونت HIV و بیماری‌های عصبی مرتبط شده است، اما معمولاً در افراد سالم ظاهر می‌شود.

سندرم روت‌موند-تامسون (Rothmund-Thomson syndrome) یا پویکیلودرما کونژنی‌تال (poikiloderma congenitale)، یک اختلال ارثی است که حساسیت به نور (photosensitivity) به عنوان یک ویژگی برجسته در آن دیده می‌شود. شروع بیماری معمولاً بین چند ماه تا دو سال پس از تولد است و با پویکیلودرما، به ویژه در صورت و اندام‌ها، و موهای کم‌پشت مشخص می‌شود. همچنین، یافته‌های خارج‌پوستی متغیری مانند آب‌مروارید (cataracts)، هیپوگنادیسم (hypogonadism)، کوتاه‌قدی (short stature)، هیپوپلازی میانی صورت (mid-face hypoplasia) و دیگر ناهنجاری‌های اسکلتی وجود دارد. بیش از نیمی از کودکان مبتلا دچار آب‌مروارید زیرکپسولی جوانی (juvenile subcapsular cataracts) می‌شوند.

سرخجه مادرزادی (سرخک آلمانی) به دلیل عفونت ویروس سرخجه در مادر، معمولاً در سه‌ماهه اول بارداری ایجاد می‌شود. ویروس سرخجه یک ویروس RNA از خانواده توگاویروس‌ها (togavirus) است. این بیماری به دلیل واکسیناسیون اجباری در ایالات متحده نادر است.

بحران سیفلیس در ایالات متحده: موارد سیفلیس و سیفلیس مادرزادی در سراسر کشور به شدت افزایش یافته‌اند، به‌طوری‌که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ شاهد افزایش ۸۰ درصدی در موارد کلی سیفلیس بوده‌ایم. آزمایش سرولوژیک (serologic testing) اصلی‌ترین روش برای تشخیص، مرحله‌بندی و مدیریت سیفلیس است. این آزمایش باید برای هر بیمار فعال از نظر جنسی که به سیفلیس مشکوک است یا دارای علائم جدید و غیرقابل توضیح است، انجام شود. تشخیص و درمان سریع سیفلیس می‌تواند از بروز عوارض سیستمیک، از جمله درگیری چشمی و نابینایی دائمی جلوگیری کند.

کهیر یک اختلال پوستی است که با بروز برآمدگی‌های پوستی (کهیر) و یا آنژیوادم، یا هر دو مشخص می‌شود. علت آن آزاد شدن هیستامین و دیگر مواد وازواکتیو از ماست‌سل‌ها (mast cells) است. زمانی که تورم سطحی باشد، کهیر ظاهر می‌شود و زمانی که تورم عمیق‌تر باشد، آنژیوادم رخ می‌دهد.

سندرم ویسکوت-آلدریچ (Wiskott-Aldrich syndrome یا WAS) یک بیماری وابسته به کروموزوم X و مغلوب است که تقریباً به‌طور انحصاری مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این سندرم شامل سه ویژگی اصلی است: ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) که به خونریزی و کبودی منجر می‌شود، نقص‌های ایمنی (immunodeficiencies) شامل اختلالات سلول‌های B و T که به عفونت‌های قارچی، ویروسی و باکتریایی منجر می‌شود، و درماتیت آتوپیک شدید (atopic dermatitis) که معمولاً در چند ماه اول زندگی آغاز می‌شود. شایع‌ترین علائم اولیه شامل کبودی آسان، پتشی (petechiae) و پورپورا (purpura) هستند که معمولاً در هنگام تولد مشاهده می‌شوند و نشان‌دهنده ناهنجاری‌های پلاکتی از جمله ترومبوسیتوپنی و پلاکت‌های کوچک و ناکارآمد می‌باشند. این ناهنجاری‌های پلاکتی می‌توانند به اسهال خونی منجر شوند.

پورپورا ناشی از ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) معمولاً زمانی مشاهده می‌شود که شمارش پلاکت‌ها کمتر از ۲۰,۰۰۰ تا ۵۰,۰۰۰ در میلی‌متر مکعب باشد. ترومبوسیتوپنی ممکن است به دلیل کاهش تولید، افزایش تخریب یا جداسازی پلاکت‌ها رخ دهد.

سوءاستفاده فیزیکی از کودک به معنای وارد کردن آسیب به کودک از طریق اعمال انجام‌شده (سوءاستفاده، یعنی آسیب وارده برخلاف آسیب تصادفی) یا عدم انجام اعمال لازم (غفلت) است. سوءاستفاده فیزیکی می‌تواند در کودکان در هر سنی رخ دهد، اما میانگین سنی آن ۶ سال است. بر اساس اداره کودکان و خانواده‌ها (وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده)، در سال ۲۰۲۱، به‌صورت تقریبی ۱۸۲۰ کودک به دلیل سوءاستفاده و غفلت جان خود را از دست دادند که نرخ آن ۲.۴۶ در هر ۱۰۰۰۰۰ کودک جمعیت بوده است. کودکان جوان‌تر بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر مرگ ناشی از سوءاستفاده و غفلت کودک دارند. داده‌ها نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۱، ۶۶.۲ درصد از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۳ سال و نزدیک به نیمی (۴۵.۶٪) از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۱ سال بوده است.