بیماری های مشابه

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یک عفونت شایع است که می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های پوستی یا دهانی شود، که اغلب تبخال یا تاول‌ تب نامیده می‌شوند. اولین ابتلا، تبخال اولیه نامیده می شود، که اغلب شدیدتر از عفونت های تبخال ثانویه یا عود کننده است. راه های درمان ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال) ، راه های خود مراقبتی ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال)، راه های درمان ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال)

کورک (فرونکل) برجستگی های دردناک پر از چرک (پوستول) روی پوست هستند که در نتیجه عفونت عمیق فولیکول مو ایجاد می شوند. این عفونت معمولاً توسط نوعی باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس (که معمولاً به عنوان "استاف" شناخته می شود( ایجاد می شود. بسیاری از افراد ناقل باکتری استاف هستند، به این معنی که به طور معمول روی پوست یا بینی آنها زندگی می کند بدون اینکه آسیبی به آنها وارد کند. با این حال، شکستگی های کوچک در سطح پوست (مانند آنهایی که در اثر اصطکاک یا خراش ایجاد می شوند) می تواند به باکتری ها کمک کند تا وارد فولیکول مو شده و آنها را آلوده کنند و در نتیجه کورک ایجاد شود. راه های درمان فرونکلوزیس (کورک)، راه های مراقبت فرونکلوزیس (کورک)

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. سودوفولیکولیت ریش یا برآمدگی تیغ (pseudofolliculitis barbae) ، که به عنوان برجستگی های اصلاح نیز شناخته می شود، به ویژه افرادی را که موهای مجعد محکمی دارند و ناحیه ریش خود را می تراشند، تحت تاثیر قرار می دهد. پس از اصلاح، زمانی که نوک مو در زیر پوست یا داخل فولیکول مو رشد می کند، به عنوان موی رشد یافته شناخته می شود. اگر موهای رشد کرده پس از تراشیدن آن ناحیه باعث تحریک پوست شود، به آن برآمدگی تیغ می گویند. این وضعیت یک عفونت نیست، بلکه یک واکنش التهابی است. برجستگی‌های تیغ ممکن است با روش‌هایی که برای رسیدن به یک اصلاح کامل به کار می‌روند، مانند سفت کشیدن پوست در حین اصلاح، اصلاح خلاف جهت رشد مو یا استفاده از تیغ‌های چند تیغه، بدتر شوند.

آکنه کلوئید نوچا (keloidalis nuchae) به نام فولیکولیت کلوئیدالیس نیز شناخته می‌شود، یک بیماری مزمن پوستی است که با پاپول‌های ملتهب (برجستگی‌های کوچک و توپر)، جوش‌ها (برجستگی‌های کوچک و پر از چرک) و اسکار در پشت گردن مشخص می‌شود. اگرچه آکنه keloidalis nuchae مربوط به آکنه معمولی نیست، در ابتدا به صورت ضایعات آکنه مانند، فولیکول های موی ملتهب در پشت گردن ظاهر می شود و بدون درمان، می تواند منجر به زخم های کوچک یا بزرگ کلوئید مانند و به طور بالقوه در منطقه ی آسیب دیده  باعث ریزش مو شود. راه های درمان آکنه کلوئید نوچا، راه های پیشگیری آکنه کلوئید نوچا، راه های خودمراقبتی آکنه کلوئید نوچا، راه های تشخیص آکنه کلوئید نوچا، علائم آکنه کلوئید نوچا

پسودولنفوم (هیپرپلازی لنفوئیدی پوستی) یک واکنش التهابی خوش‌خیم است که از نظر بافت‌شناسی و اغلب بالینی شبیه به لنفوم پوستی است. هر دو نوع سلول T و سلول B از پسودولنفوم ممکن است دیده شوند. پسودولنفوم با نفوذهای متراکم لنفوئیدی در پوست که ممکن است کانونی یا منتشر باشند، مشخص می‌شود.

سارکوم کاپوزی (Kaposi sarcoma - KS) یک نئوپلاسم بدخیم با منشاء سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین فرم رخ می‌دهد: فرم‌های مرتبط با ایدز (AIDS-associated) و غیرمرتبط با ایدز (non-AIDS-associated). زیرگروه‌های غیرمرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی بومی آفریقایی (African endemic) و سارکوم کاپوزی ناشی از درمان (iatrogenic) می‌باشند. تمامی انواع سارکوم کاپوزی ناشی از یا تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی در این انواع از نظر بالینی و هیستوپاتولوژیک غیرقابل تشخیص می‌باشند.

سارکوم کاپوزی یک نئوپلاسم بدخیم با منشأ سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین شکل بروز می‌کند: مرتبط با ایدز و غیر مرتبط با ایدز. زیرگونه‌های سارکوم کاپوزی غیر مرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی آندمیک آفریقایی، و سارکوم کاپوزی یاتروژنیک (iatrogenic) می‌باشد. همه انواع سارکوم کاپوزی تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی از نظر بالینی و هیستولوژیک در میان انواع مختلف آن قابل تمایز نیستند.

آبسه (Abscess) یک فرآیند التهابی موضعی است که در آن گلبول‌های سفید خون در محل عفونت در درم (Dermis) و/یا بافت زیرجلدی تجمع می‌یابند. ضایعات طی چند روز تا ۱-۲ هفته تکامل می‌یابند. این ضایعات معمولاً دردناک بوده و گاهی با تب همراه هستند. آبسه‌ها معمولاً توسط گونه‌های استافیلوکوکوس (Staphylococcus) ایجاد می‌شوند.

گال یا جَرَب(Scabies)، هجوم پوستی است که توسط کنه کوچکی به نام سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei var) ایجاد می شود. اسکابیس بسیار مسری است و به سرعت در مناطق شلوغ مانند بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان، مراکز نگهداری از کودکان، زندان‌ها و سایر مکان‌هایی که افراد مدت زمان طولانی را در تماس نزدیک با یکدیگر می‌گذرانند، گسترش می‌یابد. بثورات گال بسیار خارش دار است و زمانی ایجاد می شود که کنه ماده باردار در پوست فرو می رود و تخم می گذارد. سیستم ایمنی بدن انسان به حضور کنه بسیار حساس است و واکنش آلرژیک ایجاد می کند که باعث خارش شدید می شود. اگرچه فردی که مبتلا به گال است معمولاً فقط 10 تا 20 کنه در کل بدن خود دارد، ممکن است تعداد زیادی ضایعات به دلیل این پاسخ آلرژیک وجود داشته باشد. بدون درمان، وضعیت معمولاً بهبود نمی یابد. راه های درمان گال یا جرب، راه های خودمراقبتی گال یا جرب، راه های تشخیص گال یا جرب

کریون عارضه‌ای است که در اثر واکنش التهابی به عفونت قارچی روی پوست سر (که معمولاً به عنوان قارچ پوست سر (Tinea Capitis) و یا کچلی سر نیز شناخته می‌شود) ایجاد می‌شود. کریون به صورت یک ناحیه ملتهب، ضخیم و پر از چرک ظاهر می شود و ممکن است با تب و تورم غدد لنفاوی در گردن همراه باشد. در صورت عدم درمان، کریون می تواند منجر به ریزش موی دائمی (آلوپسی) شود. راه های درمان کریون، راه های تشخیص کریون، راه های مراقبت کریون

اریسیپلاس (Erysipelas) یک عفونت باکتریایی سطحی پوست است که اغلب توسط استرپتوکوک‌های بتا همولیتیک گروه A (Streptococcus pyogenes) ایجاد می‌شود. این عفونت، سیستم لنفاوی درم سطحی را درگیر می‌کند. اریسیپلاس تمایل به درگیر کردن افراد در دو سر طیف سنی، بیماران ضعیف و افرادی با تخلیه لنفاوی ضعیف دارد. این عارضه می‌تواند در صورت رخ دهد، اما معمولاً در اندام‌های تحتانی بیمارانی با نارسایی وریدی و درماتیت استاز دیده می‌شود.

درماتوز نوتروفیلیک تب‌دار حاد که به عنوان سندرم سوییت (Sweet syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال التهابی است که به صورت پلاک‌های متعدد استریل، به طور معمول دردناک، ادماتوز و اریتماتوز ظاهر می‌شود و اغلب با تب و افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون (لوکوسیتوز) همراه است. این بیماری معمولاً به پوست محدود می‌شود، اگرچه هر سیستم ارگانی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. گزارش‌های مربوط به کودکان و نوزادان نادر است و حدود ۵ درصد از تمامی موارد را تشکیل می‌دهد. در جمعیت کودکان، میانگین سن شروع ۵ سال است و شیوع بیشتری در پسران، به‌ویژه در کودکان زیر ۳ سال، دارد. سندرم سوییت بر اساس علت‌شناسی به دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شود:

اسپوروتریکوزیس توسط قارچ دوشکلی اسپوروتریکس شنکی (Sporothrix schenckii) ایجاد می‌شود که در سراسر جهان یافت می‌شود، اما بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری شایع است. این ارگانیسم در گیاهان و خاک در حال فساد زندگی می‌کند. عفونت پوستی معمولاً در اثر تلقیح تروماتیک رخ می‌دهد. اسپوروتریکوزیس رایج‌ترین و کم‌خطرترین عفونت‌های عمقی قارچی (mycoses) است.