بیماری های مشابه

فارنژیت استرپتوکوکی
فارنژیت استرپتوکوکی
فارنژیت استرپتوکوکی (Streptococcal Pharyngitis) یا گلودرد استرپتوکوکی، یک عفونت حاد و التهاب حلق است که هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. استرپتوکوک گروه A بتاهمولیتیک (GABHS، یا Streptococcus pyogenes) شایع‌ترین عامل باکتریایی فارنژیت است. این عفونت از طریق ترشحات تنفسی منتقل می‌شود.

tonsillitis
tonsillitis
تونسیلیت اصطلاحی کلی است که به التهاب بافت لوزه (tonsillar tissue) اشاره دارد. بسیاری از عوامل بیماری‌زا می‌توانند باعث تونسیلیت شوند که معمولاً با فارنژیت ویروسی یا باکتریایی حاد (acute viral or bacterial pharyngitis) همراه است. این عوامل شامل گروه‌های A، C و G استرپتوکوک (Streptococcus)، فوزوباکتریوم نکروفوروم (Fusobacterium necrophorum)، نایسریا گونوره‌آ (Neisseria gonorrhoeae)، کورینه‌باکتریوم دیفتریه (Corynebacterium diphtheriae) و عوامل ویروسی هستند.

اپی‌گلوتیت
اپی‌گلوتیت
اپی‌گلوتیت (Epiglottitis) یک التهاب بالقوه خطرناک در اپی‌گلوت و فضای سوپراگلوتیک است که می‌تواند بر اثر عفونت (مانند هموفیلوس آنفلوآنزا نوع ب [Haemophilus influenzae type b] یا Hib) یا آسیب (مانند جسم خارجی، مواد خورنده یا آسیب حرارتی) ایجاد شود. با تورم اپی‌گلوت، احتمال انسداد راه‌های هوایی وجود دارد و این وضعیت می‌تواند به یک اورژانس پزشکی تبدیل شود. علائم بالینی شامل تب بالا، گلودرد، دشواری در بلع، تنگی نفس (Dyspnea)، خشونت صدا (Hoarseness)، استریدور (Stridor)، تاکی‌کاردی (Tachycardia)، ریزش بزاق و صدای شبیه به سیب‌زمینی داغ یا دیسفونی (Dysphonia) می‌باشد.

مونو نوکلئوز
مونو نوکلئوز
مونونوکلئوز عفونی توسط ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، یکی از اعضای خانواده ویروس‌های هرپس انسانی، ایجاد می‌شود. دوره پیش‌درآمدی (prodromal) این بیماری شامل علائمی مانند سردرد، احساس ناخوشی عمومی (malaise)، درد عضلانی (myalgia) و خستگی است که به مدت ۳ تا ۵ روز به طول می‌انجامد. در بزرگسالان، تب تا ۳۹ درجه سانتی‌گراد (۱۰۲.۲ درجه فارنهایت) ممکن است به مدت ۷ تا ۱۰ روز یا در موارد شدیدتر، بیشتر ادامه یابد و ۸۰ تا ۹۵ درصد افراد از وجود تب خبر می‌دهند.

سیفلیس ثالثیه
سیفلیس ثالثیه
بحران سیفلیس در ایالات متحده: موارد سیفلیس و سیفلیس مادرزادی در سراسر کشور به شدت افزایش یافته است، به طوری که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ موارد سیفلیس به میزان ۸۰ درصد افزایش یافته است. آزمایش سرولوژیک (Serologic testing) اصلی‌ترین روش برای تشخیص، تعیین مرحله و مدیریت سیفلیس است. این آزمایش باید برای هر بیمار جنسی فعال که احتمال سیفلیس در او مطرح است یا دارای علائم جدید و غیرقابل توضیح می‌باشد، انجام شود. تشخیص و درمان به‌موقع سیفلیس می‌تواند از عوارض سیستمیک از جمله درگیری چشمی و نابینایی دائمی جلوگیری کند.

برفک دهانی
برفک دهانی
کاندیدیاز دهانی، که به آن کاندیدیاز دهانی-حلقی نیز گفته می‌شود و به طور عمومی به عنوان برفک دهان شناخته می‌شود، یک علت شایع عفونت غشاهای مخاطی دهان توسط گونه‌های کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans)، است. این عارضه در دوران نوزادی که سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی در حال توسعه هستند، شایع است.

دیفتری پوستی
دیفتری پوستی
دیفتری پوستی توسط باکتری کورینه‌باکتریوم دیفتریه (Corynebacterium diphtheriae) ایجاد می‌شود که یک باسیل گرم مثبت، هوازی و پلی‌مورفیک است و علائم آن از طریق تولید یک اگزوتوکسین وابسته به باکتریوفاژ بروز می‌کند. انسان تنها میزبان شناخته‌شده برای C. diphtheriae است که فقط می‌تواند در غشاهای مخاطی و پوست زندگی کند و بنابراین از طریق قطرات تنفسی یا تماس با ترشحات یک ضایعه پوستی دیفتریتی، از جمله اشیاء آلوده به ترشحات ضایعه، منتقل می‌شود. دیفتری پوستی در سه شکل ظاهر می‌شود:

خرید اشتراک