کاندیدیاز دهانی، که به آن کاندیدیاز دهانی-حلقی نیز گفته می‌شود و به طور عمومی به عنوان برفک دهان شناخته می‌شود، یک علت شایع عفونت غشاهای مخاطی دهان توسط گونه‌های کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans)، است. این عارضه در دوران نوزادی که سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی در حال توسعه هستند، شایع است. ### انتقال عفونت انتقال عفونت می‌تواند در زمان زایمان هنگام عبور از کانال واژینال یا پس از زایمان در هنگام دست‌کاری یا شیردهی رخ دهد. نوزادانی که در زمان زایمان آلوده می‌شوند، معمولاً بین سنین ۲ تا ۴ هفته علائم را نشان می‌دهند. عفونت در سنین بعدی نوزادی می‌تواند به دلیل استفاده مکرر از آنتی‌بیوتیک‌ها یا در نوزادان مبتلا به عفونت HIV یا یک سندرم نقص ایمنی اولیه رخ دهد. ### اشکال بالینی کاندیدیاز دهانی کاندیدیاز دهانی در چندین فرم بالینی ظاهر می‌شود. شایع‌ترین فرم آن نوع غشای کاذب (pseudomembranous) است: تشکیل پلاک‌های سفید به طور معمول بر روی زبان، لب‌ها، سطح داخلی گونه‌ها و کام دیده می‌شود و می‌تواند پس از خراشیدگی نقاط خونریزی‌دهنده و تکه‌های مخاط قرمز شده برجای بگذارد. کاندیدا در گوشه‌های دهان به عنوان التهاب گوشه دهان (angular cheilitis) یا پرلش (perlèche) شناخته می‌شود. پوسته‌پوسته شدن، زخم‌های کوچک یا شکاف‌ها می‌توانند در زوایای دهان حضور داشته باشند. نوزاد ممکن است بدون علامت باشد یا ممکن است به طور کلی تحریک‌پذیر باشد و کاهش تمایل به تغذیه نشان دهد. ### ملاحظات در بیماران با نقص ایمنی کاندیدیاز دهانی با فراوانی بیشتری در بیماران مبتلا به لوسمی یا دیگر بدخیمی‌ها، افراد مبتلا به ایدز (AIDS) و افرادی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی (مانند کورتیکواستروئیدهای سیستمیک، آزاتیوپرین، سیکلوسپورین A یا تاکرولیموس) دریافت می‌کنند دیده می‌شود. بیماران مبتلا به دیابت نیز مستعد هستند. عوامل خطر برای کاندیدیاز دهانی در جمعیت مبتلا به HIV شامل شمارش کم CD4 (< 200 سلول/میکرولیتر) و عدم استفاده از داروهای ضد ویروسی است. درگیری حنجره و/یا مری ممکن است به همراه کاندیدیاز دهانی در بیماران با نقص ایمنی رخ دهد. درگیری حنجره به تنهایی از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی گزارش شده است. ### موضوعات مرتبط التهاب گوشه دهان، کاندیدیاز مادرزادی، درماتیت پوشک کاندیدیایی، کاندیدیاز نوزادی.