بیماری های مشابه

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (EoE) یک بیماری مزمن است که توسط سیستم ایمنی یا آنتی‌ژن‌ها تحریک می‌شود و با علائم معمول بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) شناخته می‌شود. در نمونه‌برداری از مخاط مری، التهاب با غلبه ائوزینوفیل‌ها در اپیتلیوم سنگفرشی مشاهده می‌شود. EoE یک بیماری نسبتاً جدید است که به دلیل وجود گروه‌های بزرگی از کودکان، نوجوانان و جوانانی که به رفلاکس مقاوم به داروهای سرکوب‌کننده اسید مبتلا هستند، شناخته شده است. این بیماری در مردان بیش از زنان شایع است. شیوع تخمینی EoE در جمعیت‌های بالغ و کودکان در دنیای غرب ۰.۴٪ است و بروز جهانی آن در دهه‌های اخیر به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است.

تنگی مری (Esophageal stricture) اصطلاحی کلی است که به باریک شدن لومن مری اشاره دارد. این تنگی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود: التهاب (ازوفاژیت مزمن)، پرتودرمانی، ضایعات توده‌ای خوش‌خیم یا بدخیم (فشردگی داخلی یا خارجی)، بلع مواد خورنده و موارد دیگر.

فتق هیاتال (hiatal hernia) زمانی رخ می‌دهد که سوراخ مری (esophageal hiatus) در دیافراگم گشاد شده و حفره‌ای ایجاد می‌کند که می‌تواند محتویات حفره شکمی را، به ویژه معده، در خود جای دهد. در فتق‌های بزرگتر، بخش‌هایی از روده بزرگ و کوچک نیز ممکن است از طریق سوراخ مری فتق پیدا کنند.

انسداد روده کوچک (Small Bowel Obstruction - SBO) زمانی رخ می‌دهد که محتویات درون روده نتوانند از روده کوچک عبور کنند. این وضعیت منجر به اتساع بخش پروگزیمال روده، تجمع مایعات، تولید گاز، افزایش فشار درون‌روده‌ای، و رشد بیش از حد باکتری‌ها می‌شود. نتیجه آن ایجاد اتساع شکم، درد، تهوع و استفراغ، با خطر ایسکمی روده و سوراخ شدن آن است.

پانکراتیت می‌تواند یک پاسخ التهابی سیستمیک شدید را القا کند، بنابراین استفاده زودهنگام و تهاجمی از مایعات وریدی (IV)، کنترل درد (اغلب با داروهای مخدر وریدی)، ضد تهوع‌ها و استراحت اولیه روده‌ای، برای درمان اولیه حیاتی است.

کوله‌سیستیت حاد التهاب دیواره کیسه صفرا است و بیماران به طور کلاسیک با علائم زیر مراجعه می‌کنند: درد شکمی در ربع فوقانی راست (Right Upper Quadrant یا RUQ)& تب، لکوسیتوز

بیماری رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux Disease یا GERD) به ارتباط علائم یا عوارض ناشی از بازگشت محتویات معده به داخل مجرای مری اشاره دارد. این وضعیت باید از رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux یا GER) که به بازگشت محتویات غذایی به مری و حلق اشاره دارد، متمایز شود. رفلاکس معده به مری (GER) در نوزادان شایع است و برآورد می‌شود که شیوع آن تقریباً 50 درصد باشد. این وضعیت بیشتر در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود و با افزایش سن کاهش می‌یابد و اغلب تا 12 ماهگی از بین می‌رود. رفلاکس معده به مری در نوزادان پس از 18 ماهگی نادر است.