بیماری های مشابه

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.

بیماری چند غضروفی عودکننده (Relapsing Polychondritis) یک وضعیت خودایمنی چند سیستمی است که ساختارهای غضروفی مانند گوش‌ها، بینی، چشم‌ها، مفاصل، حنجره و مجاری تنفسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آسم یک بیماری ناهمگون است که با التهاب مزمن مجاری هوایی و حساسیت بیش از حد به محرک‌های متعدد تشدید‌کننده مشخص می‌شود. در حالی که یک بیماری مزمن است، آسم به طور کلی یک بیماری متناوب با تشدید‌های حاد است که با دوره‌های بدون علائم متناوب است. در موارد شدید، برخی از بیماران ممکن است به طور روزانه علائمی از انسداد مجاری هوایی را تجربه کنند.

فلج تارهای صوتی به وضعیتی اطلاق می‌شود که با آسیب به اعصاب مسئول عصب‌دهی تارهای صوتی همراه است. این آسیب می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد. معمولاً در نتیجه‌ی آسیب به عصب راجعه حنجره (recurrent laryngeal nerve) رخ می‌دهد که به‌طور شایع به‌عنوان عارضه‌ای از جراحی یا به‌دنبال یک فرآیند نئوپلاستیک (neoplastic process) مشاهده می‌شود. همچنین، علت ناشناخته (idiopathic etiology) برای این وضعیت وجود دارد. به‌ندرت، اختلالات عصبی پیش‌رونده مانند آتروفی چندسیستمی (multisystem atrophy) یا فلج فوق‌بولبار (suprabulbar palsy) می‌توانند باعث اختلال در عملکرد عصب راجعه حنجره و در نتیجه فلج تارهای صوتی شوند. برخی عفونت‌ها مانند بیماری لایم (Lyme disease)، ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus) و ویروس‌های هرپس (herpes viruses) می‌توانند با التهاب اعصاب تظاهر کنند که می‌تواند فلج تارهای صوتی یک‌طرفه یا دوطرفه ایجاد کند.

سرطان حنجره یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در جهان است و از نظر فراوانی در رتبه یازدهم قرار دارد. میزان بروز سالانه آن ۳.۷ نفر در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت جهانی است. شایع‌ترین نوع این سرطان، کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinoma) می‌باشد. سرطان حنجره می‌تواند نواحی سوپراگلوتیک، گلوتیک و ساب‌گلوتیک حنجره را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری در مردان بیشتر دیده می‌شود و نسبت ابتلا در مردان به زنان ۳.۸ به ۱ است و معمولاً در دهه‌های پنجم یا ششم زندگی رخ می‌دهد. از عوامل خطر برای سرطان حنجره می‌توان به سیگار کشیدن، مصرف الکل، عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ریفلاکس حنجره-حلق (laryngopharyngeal reflux) اشاره کرد.