بیماری های مشابه

فشار خون ریوی یک بیماری پیچیده و چندوجهی است که یا ناشی از واسکولوپاتی اولیه شریان ریوی (primary pulmonary arterial vasculopathy) است یا به‌صورت ثانویه به دلیل بیماری‌های متابولیک، ترومبوتیک یا همودینامیک ایجاد می‌شود. این وضعیت با فشار میانگین شریان ریوی بیش از ۲۵ میلی‌متر جیوه در حالت استراحت که با کاتتریزاسیون قلب راست اندازه‌گیری می‌شود، مشخص می‌گردد. این بیماری به پنج گروه زیر تقسیم می‌شود:

آمبولی ریوی (PE) لخته خونی است که معمولاً از ترومبوزهای سیستم وریدی عمقی (deep venous system) در پاها منشأ می‌گیرد و به ریه‌ها منتقل می‌شود. سایر منابع می‌توانند شامل وریدهای عمقی لگنی، وریدهای رکتال، ورید اجوف تحتانی (inferior vena cava)، قلب راست، و وریدهای آگزیلاری باشند. تقریباً 10٪ از موارد مرگبار هستند.

در سراسر جهان محسوب می‌شود. این بیماری با انسداد مزمن جریان هوا که به طور کامل برگشت‌پذیر نیست، شناخته می‌شود و معمولاً به دلیل پاسخ التهابی غیرطبیعی در ریه‌ها به‌تدریج پیشرفت می‌کند.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

افیوژن پریکاردیال (PE) به تجمع غیرعادی مایعات در حفره پریکاردیال اطلاق می‌شود که معمولاً به علت التهاب ایجاد می‌گردد. این وضعیت ممکن است ناشی از اختلالات موضعی یا سیستمیک باشد یا ممکن است بدون علت مشخص (ایدیوپاتیک) رخ دهد. به طور معمول، این وضعیت ثانویه به آسیب به پریکارد، مانند پریکاردیت (Pericarditis) است. در بیش از نیمی از موارد، افیوژن پریکاردیال با یک فرآیند زیربنایی شناخته‌شده یا مشکوک همراه است.

بیمارانی که دچار انسفالوپاتی (encephalopathy) شدید یا خونریزی قابل توجه دستگاه گوارش فوقانی (GI) هستند، ممکن است به مدیریت اورژانسی راه‌های هوایی نیاز داشته باشند.

آسیب حاد کلیوی (Acute kidney injury - AKI) به کاهش ناگهانی عملکرد کلیه در طی ۴۸ ساعت اطلاق می‌شود. اگرچه تعاریف مختلفی وجود دارد، یک معیار پرکاربرد افزایش کراتینین سرم (Cr) به میزان ≥ ۰.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر طی ۴۸ ساعت یا افزایش کراتینین سرم به ≥ ۱.۵ برابر مقدار پایه (که فرض یا مشخص شده در طی ۷ روز گذشته اتفاق افتاده است) یا کاهش حجم ادرار به < ۰.۵ میلی‌لیتر به ازای کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای ۶ ساعت می‌باشد.