بیماری های مشابه

اسکلروز شریانی کلیه (Renal arteriosclerosis)، که به نام‌های نفروسکلروز (nephrosclerosis) یا نفروسکلروز هیپرتانسیو (hypertensive nephrosclerosis) نیز شناخته می‌شود، به معنای زخم شدن کلیه به دلیل نفوذ بافت همبند فیبری است که معمولاً ناشی از بیماری‌های عروقی کلیوی یا فشار خون مزمن است. تغییرات عروقی مرتبط می‌تواند آسیب ایسکمیک (ischemic injury) را تشدید کند. اسکلروز شریانی کلیه می‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم باشد. اسکلروز شریانی خوش‌خیم با تخریب تدریجی و مداوم شریان‌های کلیوی مشخص می‌شود که منجر به آسیب پیشرونده کلیه می‌گردد. اسکلروز شریانی بدخیم نیز با تخریب شریان‌ها مشخص می‌شود اما با سرعتی بسیار سریع‌تر، که نیاز به درمان فوری دارد تا از عوارض جدی و تهدیدکننده حیات جلوگیری شود.

تنگی شریان کلیوی (Renal artery stenosis) به معنای باریک شدن یا انسداد شریان کلیوی است. علل این وضعیت شامل آترواسکلروز (atherosclerosis)، دیسپلازی فیبروماسکولار (fibromuscular dysplasia)، ترومبوز (thrombosis)، آمبولیسم (embolism)، یا فشار خارجی می‌باشد. کاهش پرفیوژن کلیوی می‌تواند منجر به هیپرتانسیون رنوواسکولار (renovascular hypertension) و همچنین آسیب حاد یا مزمن کلیوی شود.

نفروپاتی دیابتی یک بیماری پیشرونده کلیوی است که به دلیل آسیب عروقی به مویرگ‌های گلومرولی و شریانچه‌ها (arterioles) به عنوان پیامد هیپرگلیسمی (hyperglycemia) طولانی‌مدت ایجاد می‌شود. به طور کلاسیک، این بیماری با پروتئینوری (proteinuria) پیشرونده مشخص می‌شود که به دنبال آن نارسایی کلیوی (renal insufficiency) رخ می‌دهد. در نهایت، این وضعیت می‌تواند به بیماری کلیوی مرحله نهایی (end-stage renal disease) منجر شود.

هیپرکلسمی به معنای افزایش غلظت کلسیم در سرم خون است و به‌طور عمده ناشی از داروها، بدخیمی‌ها و هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه (primary hyperparathyroidism) می‌باشد. بیماران ممکن است با نشانه‌هایی مانند سنگ (سنگ کلیه یا صفراوی)، استخوان (درد استخوان)، شکم (درد شکم، تهوع و استفراغ) و ذهن (کاهش تمرکز، گیجی، خستگی، استوپور و کما) مواجه شوند. همچنین ممکن است عوارض قلبی-عروقی به‌صورت آریتمی‌های قلبی ناشی از کاهش فاصله QT بروز کند.

دیابت بی‌مزه نفروژنیک (Nephrogenic Diabetes Insipidus - NDI)، که به عنوان مقاومت به آرژینین وازوپرسین (Arginine Vasopressin Resistance) نیز شناخته می‌شود، اختلالی است که با پرنوشی (Polydipsia) و پرادراری (Polyuria) ادرار رقیق مشخص می‌شود. این اختلال ناشی از عدم پاسخ‌دهی کلیه به هورمون ضد ادراری (Antidiuretic Hormone - ADH) است. بیماران اغلب با پرادراری و پرنوشی مراجعه می‌کنند. بیمارانی که به آب آزاد دسترسی ندارند، دچار هیپرناترمی علامت‌دار (Symptomatic Hypernatremia) می‌شوند. سایر علائم شامل بیدار شدن در شب برای ادرار کردن و شب‌ادراری است. نوزادان ممکن است با گریه‌های غیرقابل تسکین، تحریک‌پذیری، تأخیر رشد، هایپرترمی (Hyperthermia) و کاهش وزن مراجعه کنند. کودکان ممکن است با خستگی، بی‌اشتهایی، شب‌ادراری و نقص‌های رشد مراجعه نمایند.