بیماری های مشابه

ویروس نیل غربی (West Nile virus یا WNV) ناشی از عفونت با یک فلاوی‌ویروس (flavivirus) است. ناقل انتقال این ویروس، پشه‌های کولکس (Culex)، آئدس (Aedes) و منسونیا (Mansonia) به‌همراه برخی از کنه‌ها هستند که پرندگان به عنوان میزبان واسطه عمل می‌کنند.

انسفالیت ویروسی به اختلالاتی در عملکرد مغز اشاره دارد که با تغییر در وضعیت روانی، تغییرات شخصیتی یا رفتاری، یا نقص‌های حرکتی، حسی، گفتاری یا حرکتی کانونی به دلیل عفونت سیستم عصبی مرکزی توسط یک پاتوژن ویروسی ظاهر می‌شود. انسفالیت ویروسی از انسفالیت پس از عفونت (postinfectious encephalitis) متمایز است، زیرا دومی نتیجه یک عفونت قبلی (از جمله برخی عفونت‌های ویروسی) است و اولی به دلیل تهاجم ویروسی به سیستم عصبی مرکزی ایجاد می‌شود.

ویروس انسفالیت سنت لوئیس (St. Louis encephalitis virus یا SLEV) متعلق به جنس فَلاوی‌ویروس (Flavivirus) است و قبل از افزایش اخیر ویروس نیل غربی، مهم‌ترین عامل انسفالیت ویروسی در ایالات متحده بود. تا سال ۱۹۹۰، بیش از ۱۰٬۰۰۰ مورد در بیش از ۵۰ اپیدمی گزارش شده است.

ویروس انسفالیت اسب شرقی (Eastern equine encephalitis virus یا EEEV) یکی از ویروس‌های انسفالیتیک (encephalitic arboviruses) آمریکای شمالی است که از طریق نیش پشه به انسان منتقل می‌شود. EEE شدیدترین انسفالیت ویروسی منتقله از حشرات (ARthropod BOrne) در ایالات متحده است. از میان چهار زیرگونه EEEV، زیرگونه I بیشترین موارد عفونت علامت‌دار در انسان را ایجاد می‌کند و به طور معمول در ایالات متحده و کارائیب یافت می‌شود.

انسفالیت اسب‌سانان ونزوئلایی (VEE) توسط ویروس VEE ایجاد می‌شود که به خانواده توگاویریده (Togaviridae) و جنس آلفاویروس (Alphavirus) تعلق دارد. ویروس VEE یکی از آربوویروس‌های انسفالیت‌زا در آمریکای شمالی است که از طریق نیش پشه به انسان منتقل می‌شود. در مجموعه ویروس VEE، ۶ زیرگونه (I تا VI) وجود دارد. زیرگونه I ویروس VEE شامل ۵ واریانت آنتی‌ژنی (I-AB، I-C، I-D، I-E، I-F) است. این زیرگونه‌ها و واریانت‌ها مسئول دو فاز انتقال ویروس VEE هستند که به عنوان چرخه‌های انزوتیک و اپیزوتیک شناخته می‌شوند.