بیماری های مشابه

بیماری آدیسون نامی است که به نارسایی اولیه غده فوق‌کلیوی (primary adrenal insufficiency) ناشی از اختلال عملکرد غدد فوق‌کلیوی داده شده است. این بیماری معمولاً افراد بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

سل (TB) به عفونت با ارگانیسم‌های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis complex) اشاره دارد که شامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis)، مایکوباکتریوم آفریکانوم (Mycobacterium africanum) و مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) می‌شود. سل همچنان یک نگرانی عمده در حوزه بهداشت جهانی است و به همراه اچ‌آی‌وی (HIV) یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی است. این خلاصه بیشتر به سل ریوی می‌پردازد. سل گوارشی و سل پوستی به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

پیلونفریت (Pyelonephritis) نوعی عفونت کلیه است. بیشتر موارد پیلونفریت به دلیل صعود عوامل باکتریایی (معمولاً باسیل‌های گرم منفی اما گاهی ارگانیسم‌های گرم مثبت مانند گونه‌های انتروکوک Enterococcus species) از مثانه به کلیه ایجاد می‌شوند.

نفرونیت بینابینی حاد (Acute Interstitial Nephritis یا AIN) به التهاب بافت بینابینی کلیه اشاره دارد که منجر به اختلال حاد در عملکرد کلیه می‌شود. ویژگی‌های بالینی این بیماری مشابه سایر موارد آسیب حاد کلیه (Acute Kidney Injury) است. اکثر موارد AIN با مصرف داروها همراه است، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها (به‌ویژه بتا-لاکتام‌ها)، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند مسالامین (یک آمینوسالیسیلات)، دیورتیک‌ها، مهارکننده‌های H2 (به‌ویژه سایمتیدین) و آلوپورینول. همچنین، ممکن است مواردی از این بیماری به عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی و اختلالات خودایمنی مرتبط باشد.