بیماری های مشابه

بلفاریت (Blepharitis)، که به عنوان مایبومیت (Meibomitis) نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت التهابی مزمن در لبه پلک است. این بیماری در افرادی با فوتوتایپ‌های پوستی روشن شایع‌تر است و ارتباط نزدیکی با سندرم خشکی چشم (Dry Eye Syndrome) دارد.

زونا چشمی (Herpes zoster ophthalmicus یا HZO) به معنای فعال‌سازی مجدد عفونت نهفته با ویروس واریسلا زوستر (varicella-zoster virus یا VZV) در ناحیه عصب چشمی شاخه تری‌ژمینال (V1) است. به‌طور کلاسیک، این فعال‌سازی مجدد در بیماران سالم در دهه ششم زندگی یا پس از آن رخ می‌دهد. زونا چشمی در بیمارانی که به دلیل بیماری، آسیب، استرس یا سرکوب سیستم ایمنی (ناشی از شیمی‌درمانی، داروها، عفونت HIV، پرتو درمانی، بدخیمی و غیره) ناتوان شده‌اند نیز شایع‌تر است.

سلولیت پیش‌سپتال (Preseptal cellulitis)، که به عنوان سلولیت اطراف چشمی (periorbital cellulitis) نیز شناخته می‌شود، عفونتی است که در پلک و بافت‌های نرم اطراف چشم در جلوی سپتوم اربیتال (orbital septum) رخ می‌دهد و معمولاً به دلیل گسترش عفونت مجاور یا آسیب به وجود می‌آید. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک (هوردئولوم، داکریوسیستیت)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی و آسیب به چشم (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری در کودکان زیر ۵ سال شایع‌تر است، اما می‌تواند در هر گروه سنی دیده شود. از نظر بالینی به صورت اریتم و ادم حاد پلک ظاهر می‌شود. ممکن است تب، درد، ترشح بینی یا کنژنکتیویت نیز همراه باشد. شایع‌ترین عوامل ایجادکننده باکتری‌های استافیلوکوک (Staphylococcus) و استرپتوکوک (Streptococcus) هستند. میزان سلولیت پیش‌سپتال ناشی از هموفیلوس آنفلوآنزا نوع ب (Haemophilus influenzae type b) به‌طور قابل توجهی از زمان معرفی واکسن کاهش یافته است.

سلولیت اربیتال (Orbital cellulitis) به عفونت بافت‌های نرم مدار چشم (orbit) در پشت سپتوم اربیتال (orbital septum) گفته می‌شود که به دلیل گسترش عفونت نزدیک، تروما یا انتشار باکتریایی از طریق خون ایجاد می‌گردد. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک مانند هوردئولوم (hordeola) و داکریوسیستیت (dacryocystitis)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی (otitis media) و تروما به پلک (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری گسترش نادر پس‌سپتومی سلولیت پیش‌سپتومی (preseptal cellulitis) است که به التهاب ساختارهای جلوی سپتوم اربیتال اشاره دارد. سلولیت اربیتال در کودکان شایع‌تر است اما در هر گروه سنی ممکن است دیده شود.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

هوردئولوم (عفونت غدد پلک) را به دو نوع داخلى (در غدد ميبومين) و خارجى (در غدد زايس يا مول) تقسيم مى‌کنند که به نوع خارجى آن گل مژه (Sty) نيز مى‌گويند. یک ضایعه ملتهب پلک است. گل مژه می‌تواند در لبه پلک یا روی پوست بیرونی پلک ایجاد شود. شالازیون شکل مزمن گل مژه است و آرایش سلولی آن با گل مژه متفاوت است. انسداد غدد چربی در پلک منجر به شالازیون می شود. این ضایعات گاهی اوقات با باکتری عفونی می شوند. راه های مراقبت گل مژه (هوردئولوم و شالازیون)، راه های درمان گل مژه (هوردئولوم و شالازیون) Stye (Hordeolum and Chalazion)

این مقاله به بررسی داکریوسیستیت (Dacryocystitis) در بزرگسالان و کودکان می‌پردازد. داکریوسیستیت در نوزادان به‌صورت جداگانه مورد بحث قرار گرفته است. داکریوسیستیت به التهاب کیسه اشکی (lacrimal sac) اطلاق می‌شود که معمولاً به انسداد مجرای نازولاکریمال (nasolacrimal duct) مرتبط است. این بیماری می‌تواند حاد یا مزمن باشد. شایع‌ترین علت داکریوسیستیت تنگی یا انسداد مجرای اشکی است که باعث رکود ترشحات اشکی و عفونت می‌شود.

زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)