بیماری های مشابه

واریکوسل معمولاً به‌عنوان یک تورم بدون درد در کیسه بیضه (اسکروتوم) شناخته می‌شود که شامل وریدهای منبسط‌شده‌ی اسپرماتیک (شبکه پامپینی‌فورم) است و یک توده نرم در کیسه بیضه ایجاد می‌کند که اغلب در سمت چپ مشاهده می‌شود. واریکوسل‌ها که تصور می‌شود ناشی از فشار وریدی هستند، معمولاً بدون علامت‌اند اما ممکن است با ناراحتی و سنگینی در کیسه بیضه همراه باشند. به‌طور کلاسیک، واریکوسل‌ها در معاینه به‌صورت «کیسه‌ای از کرم‌ها» توصیف می‌شوند.

اسپرماتوسل (Spermatocele) یک کیست اپیدیدیم نرم، متغیر و قابل نوردهی است که حاوی اسپرم غیرقابل حیات در مایعی شیری‌رنگ بوده و در کنار بیضه قرار دارد. معمولاً قطر آن بیش از ۲ سانتی‌متر است. این وضعیت به عنوان یک حالت خوش‌خیم و عموماً بدون درد شناخته می‌شود که بر باروری تأثیری نمی‌گذارد. اسپرماتوسل‌ها ممکن است در صورتی که بسیار بزرگ باشند یا باعث درد مزمن شوند، برداشته شوند، اما به طور کلی نیازی به درمان ندارند.

تومور بدخیم بیضه (testis) که ممکن است یک یا هر دو بیضه را درگیر کند، در اغلب موارد (95%) منشاء سلول‌های زایا (germ cell) دارد و ممکن است به عنوان سرطان اولیه یا متاستاتیک تشخیص داده شود. علائم شایع شامل تورم بدون درد، توده قابل لمس یا بزرگ شدن بیضه، درد بیضه (orchidalgia)، خستگی و ناباروری است. علائم دیگر ممکن است شامل درد پهلو و احساس سنگینی یا درد مبهم در ناحیه شکم باشد. بیمارانی که بیماری متاستاتیک دارند، بسته به محل متاستاز، ممکن است علائمی مانند علائم گوارشی (GI) شامل تهوع، استفراغ، خونریزی گوارشی، بی‌اشتهایی، ادم اندام‌ها، درد استخوان، درد پشت، ناهنجاری‌های سیستم عصبی مرکزی، سرفه، تنگی نفس یا توده گردنی داشته باشند. بیمارانی که کریپتورکیدیسم (cryptorchidism) دارند، در معرض خطر بیشتری برای سرطان بیضه هستند.

پیچ‌خوردگی بیضه (Testicular torsion) یک وضعیت اورژانسی پزشکی است که منجر به پیچ‌خوردگی طناب اسپرماتیک (spermatic cord) و کاهش جریان خون به بیضه‌ها می‌شود و می‌تواند در کمتر از ۶ ساعت باعث آسیب غیرقابل‌برگشت شود. پیچ‌خوردگی طناب اسپرماتیک ابتدا باعث انسداد لنفاوی می‌شود و سپس به افزایش فشار وریدی، احتقان وریدی و در نهایت کاهش جریان شریانی منجر می‌شود که به ایسکمی (ischemia) و نکروز (necrosis) بیضه منجر می‌گردد.

زائده بیضوی (testicular appendix) یک باقیمانده جنینی است که در بخش جلویی-فوقانی بیضه‌ها به قطر تقریبی ۳ میلی‌متر قرار دارد و به طور کامل تحلیل نمی‌رود. پیچ‌خوردگی زائده بیضوی (torsion of the testicular appendage) به پیچیدن این زائده باقی‌مانده اشاره دارد که منجر به درد ناگهانی و یک‌طرفه کیسه بیضه، التهاب، قرمزی، و حساسیت زائده بیضوی بدون حساسیت بیضه می‌شود. این حالت به‌طور خودبه‌خودی، معمولاً در پسران ۷ تا ۱۲ ساله رخ می‌دهد. در این بیماران، رفلکس کرماستریک (cremasteric reflex) حفظ می‌شود و بیضه بدون حساسیت است، اگرچه به دلیل حساسیت شدید زائده بیضوی مجاور، تشخیص آن می‌تواند دشوار باشد.

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.

تومور بدخیم بیضه (testis) که ممکن است یک یا هر دو بیضه را درگیر کند، در اغلب موارد (95%) منشاء سلول‌های زایا (germ cell) دارد و ممکن است به عنوان سرطان اولیه یا متاستاتیک تشخیص داده شود. علائم شایع شامل تورم بدون درد، توده قابل لمس یا بزرگ شدن بیضه، درد بیضه (orchidalgia)، خستگی و ناباروری است. علائم دیگر ممکن است شامل درد پهلو و احساس سنگینی یا درد مبهم در ناحیه شکم باشد. بیمارانی که بیماری متاستاتیک دارند، بسته به محل متاستاز، ممکن است علائمی مانند علائم گوارشی (GI) شامل تهوع، استفراغ، خونریزی گوارشی، بی‌اشتهایی، ادم اندام‌ها، درد استخوان، درد پشت، ناهنجاری‌های سیستم عصبی مرکزی، سرفه، تنگی نفس یا توده گردنی داشته باشند. بیمارانی که کریپتورکیدیسم (cryptorchidism) دارند، در معرض خطر بیشتری برای سرطان بیضه هستند.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

سیروز (Cirrhosis) یک بیماری مزمن است که با فیبروز کبد همراه است. اگرچه سیروز بدون عارضه نیازی به مدیریت اضطراری ندارد، افراد مبتلا به سیروز در معرض خطر بیماری کبدی دکومپانسه (decompensated liver disease) قرار دارند که ممکن است با آسیت (ascites)، انسفالوپاتی کبدی (hepatic encephalopathy) و/یا خونریزی واریسی (variceal bleeding) مشخص شود. بیماران با سیروز دکومپانسه که به بخش اورژانس مراجعه می‌کنند ممکن است دچار افت فشار خون (hypotension)، تغییر وضعیت ذهنی و خطر بالاتر عفونت باشند. محققان تفاوتی بین سیروز دکومپانسه و نارسایی حاد یا مزمن کبدی قائل شده‌اند که در دومی، نارسایی ارگان‌های خارج کبدی (extrahepatic organ failure) مشخصه است.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

آسیب حاد کلیوی (Acute kidney injury - AKI) به کاهش ناگهانی عملکرد کلیه در طی ۴۸ ساعت اطلاق می‌شود. اگرچه تعاریف مختلفی وجود دارد، یک معیار پرکاربرد افزایش کراتینین سرم (Cr) به میزان ≥ ۰.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر طی ۴۸ ساعت یا افزایش کراتینین سرم به ≥ ۱.۵ برابر مقدار پایه (که فرض یا مشخص شده در طی ۷ روز گذشته اتفاق افتاده است) یا کاهش حجم ادرار به < ۰.۵ میلی‌لیتر به ازای کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای ۶ ساعت می‌باشد.