بیماری های مشابه

آکانتوزیس نیگریکانس (Acanthosis nigricans - AN) یک اختلال پوستی موضعی است که معمولاً با پلاک‌های مخملی و هیپرپیگمانته به‌طور متقارن در چین‌های پوستی مشخص می‌شود. این وضعیت به دلیل تحریک بیش‌ازحد فیبروبلاست‌ها و کراتینوسیت‌ها از طریق گیرنده‌های فاکتور رشد مشابه انسولین و گیرنده‌های تیروزین کیناز ایجاد می‌شود. AN اغلب با چاقی مرتبط است و نشانه‌ای از مقاومت به انسولین به شمار می‌آید. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد که تا ۹۰٪ از جوانان مبتلا به AN همچنین دارای تشخیص دیابت ملیتوس (diabetes mellitus) هستند.

ضایعاتی شبیه به خال یا زگیل که رنگ های متفاوتی دارند، می توانند تیره باشند یا روشن و همرنگ پوست. این ضایعاتبا کمک هوش مصنوعی تشخیص افتراقی داده می شود، روش مراقبت و علائم و خطرات آن نوشته شده است روش درمان کراتوز سبوریک یا زگیل پیری

نئوس‌های اپیدرمال، همارتوماهایی با منشأ اکتودرمال هستند. این اصطلاح شامل انواع مختلفی از ضایعات با الگوهای هیستوپاتولوژیک و بالینی متنوع است. نئوس‌های اپیدرمال را می‌توان به دو دسته نئوس‌های کراتینوسیتی و ارگانوئیدی تقسیم کرد. نئوس اپیدرمال کراتینوسیتی همچنین به عنوان نئوس اپیدرمال خطی زگیل‌دار (linear verrucous epidermal nevus) شناخته می‌شود.

لنفوم‌های پوستی اولیه ممکن است از منشاء سلول‌های T یا B باشند. لنفوم‌های پوستی سلول T (CTCLs) ۷۵٪ تا ۸۰٪ از این لنفوم‌ها را تشکیل می‌دهند و گروهی ناهمگن از نئوپلاسم‌ها هستند که در ارائه بالینی، بافت‌شناسی، ایمونوفنوتیپ، ژنتیک و پیش‌آگهی تفاوت‌های زیادی دارند. CTCLs بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود، اما می‌تواند در بیماران در هر سنی رخ دهد. تشخیص قطعی CTCL ممکن است نیاز به بیوپسی‌های بزرگ یا متعدد و همچنین آزمایش‌های تخصصی بر روی نمونه‌های بیوپسی داشته باشد. تعیین نوع CTCL و مرحله‌بندی آن برای تعیین گستردگی بیماری و استراتژی درمان اهمیت دارد.

درماتوزیس ترا فیرما-فورمه (Terra firma-forme dermatosis) که گاهی به عنوان درماتوزیس کثیف دانکن (Duncan's dirty dermatosis) نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که با پلاک‌های بدون علامت، هایپرپیگمانته و شبیه به کثیفی مشخص می‌شود که در برابر شستشوی معمولی با صابون و آب مقاوم هستند اما به‌راحتی با الکل ایزوپروپیل ۷۰٪ پاک می‌شوند.

درماتیت نوک پستان التهابی است که منجر به پوسته پوسته شدن، ترک خوردن، قرمزی، خارش یا درد یک یا هر دو نوک پستان می شود. چندین علت ممکن برای ابتلا به درماتیت نوک پستان وجود دارد، از جمله: اگزما (درماتیت آتوپیک)، یک واکنش آلرژیک (درماتیت تماسی آلرژیک) یا تحریک موضعی (درماتیت تماسی تحریک‌کننده)، مانند صابون‌ها، مواد شوینده یا کلر. درماتیت نوک پستان در افراد شیرده ممکن است با قارچ عفونی شود. راه های تشخیص درماتیت نوک پستان، راه های درمان درماتیت نوک پستان، راه های مراقبت از درماتیت نوک پستان، راه های مراقبت از حساسیت نوک پستان

آدنوماتوز فرساینده نوک پستان (Erosive Adenomatosis of the Nipple یا EAN، آدنومای نوک پستان، پاپیلوماتوز فراگیر، پاپیلوماتوز مجرای زیرآرئولار) یک تکثیر خوش‌خیم و نادر در مجاری شیری پستان است. علت‌شناسی (pathogenesis) این بیماری ناشناخته است.

بیماری پاژه پستان (Mammary Paget disease یا MPD) یک وضعیت بدخیم داخل‌اپی‌تلیالی نوک پستان و پوست اطراف آن است که تقریباً به‌طور انحصاری در زنان رخ می‌دهد و معمولاً هنگامی که کارسینوم پستان وجود دارد. زنان پس از یائسگی و پس از دهه ششم زندگی بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند، اگرچه بیماران نوجوان و سالمند نیز ممکن است به MPD مبتلا شوند. MPD در مردان بسیار نادر است. از نظر بالینی، MPD به صورت ضایعه اگزمایی یا پوسته‌دار یک‌طرفه روی نوک پستان یا آرئولا ظاهر می‌شود که به‌تدریج در طی ماه‌ها تا سال‌ها توسعه می‌یابد. موارد دوطرفه نادر هستند اما گزارش شده‌اند.

سرطان سلول سنگفرشی پوستی درجا (Cutaneous Squamous Cell Carcinoma in situ یا SCCis)، که به عنوان بیماری بوون (Bowen disease) نیز شناخته می‌شود، به‌طور بافت‌شناختی با کراتینوسیت‌های بدخیم تعریف می‌شود که ضخامت کامل اپیدرم را درگیر می‌کنند. این بدخیمی شایع عمدتاً در افراد مسن دیده می‌شود و بیشتر بر روی پوست در معرض آفتاب رخ می‌دهد. توسعه SCCis همچنین با سرکوب سیستم ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن، قرار گرفتن در معرض تشعشع، مصرف آرسنیک و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ارتباط دارد. این بیماری تمایلی به جنسیت خاصی ندارد و اغلب همراه با سایر نشانه‌های آسیب مزمن ناشی از آفتاب، مانند کراتوزهای آکتینیک، لکه‌های خورشیدی (solar lentigines) و سایر کارسینوم‌های کراتینوسیتی مشاهده می‌شود. اگر درمان نشود، SCCis می‌تواند به SCC تهاجمی تبدیل شود.

سرطان پستان یکی از اصلی‌ترین علل مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در زنان در سراسر جهان محسوب می‌شود و همچنین شایع‌ترین نوع سرطان در ایالات متحده و دومین سرطان شایع در جهان (پس از سرطان ریه) است. میزان بروز سرطان پستان در زنان حدود 124.7 مورد به ازای هر 100,000 نفر است. سرطان پستان در مردان بسیار کمتر رایج است. این بیماری به ندرت در دوران کودکی یا نوجوانی تشخیص داده می‌شود و شیوع آن با افزایش سن افزایش می‌یابد.

سرطان سلول پایه‌ای (Basal Cell Carcinoma یا BCC) شایع‌ترین نوع سرطان در انسان و شایع‌ترین سرطان پوست است. هر ساله دو میلیون نفر در ایالات متحده به BCC مبتلا می‌شوند. این بیماری نوعی نئوپلاسم از کراتینوسیت‌های پایه‌ای است که در مردان بیشتر از زنان یافت می‌شود. میزان ابتلا به BCC در دهه‌های اخیر افزایش یافته است، به ویژه در زنان جوان. BCC می‌تواند در تقریباً هر سنی دیده شود، اما شیوع آن در افراد مسن بیشتر است و میانگین سنی تشخیص ۶۸ سال است.

وضعیت رشد جنینی یا جنین در رحم که همچنین به عنوان بارداری (gestation) شناخته می‌شود. به ندرت، مردان ترنسجندر می‌توانند باردار شوند. این وضعیت با علائمی مانند قطع قاعدگی، حساسیت سینه‌ها، تهوع، استفراغ، تکرر ادرار، افزایش وزن و حرکت جنین مشخص می‌شود. وجود هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) در خون و ادرار از نشانه‌های تشخیصی اولیه است. دیگر علائم و نشانه‌های رایج شامل خستگی، بزرگ شدن سینه‌ها، نفخ یا بزرگ شدن شکم، تغییرات خلقی، آنژیوماهای عنکبوتی، علامت چادویک (Chadwick sign)، توبروکل‌های مونتگومری (Montgomery's tubercles)، علامت هگار (Hegar's sign)، افزایش دمای پایه بدن و ترک‌های پوستی می‌باشند. مدت زمان بارداری در انسان حدود ۴۰ هفته است.