سرطان سلول سنگفرشی پوستی درجا (Cutaneous Squamous Cell Carcinoma in situ یا SCCis)، که به عنوان بیماری بوون (Bowen disease) نیز شناخته می‌شود، به‌طور بافت‌شناختی با کراتینوسیت‌های بدخیم تعریف می‌شود که ضخامت کامل اپیدرم را درگیر می‌کنند. این بدخیمی شایع عمدتاً در افراد مسن دیده می‌شود و بیشتر بر روی پوست در معرض آفتاب رخ می‌دهد. توسعه SCCis همچنین با سرکوب سیستم ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن، قرار گرفتن در معرض تشعشع، مصرف آرسنیک و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ارتباط دارد. این بیماری تمایلی به جنسیت خاصی ندارد و اغلب همراه با سایر نشانه‌های آسیب مزمن ناشی از آفتاب، مانند کراتوزهای آکتینیک، لکه‌های خورشیدی (solar lentigines) و سایر کارسینوم‌های کراتینوسیتی مشاهده می‌شود. اگر درمان نشود، SCCis می‌تواند به SCC تهاجمی تبدیل شود.

اِریترُوپلازی کوئیرات (Erythroplasia of Queyrat) به طور خاص به SCCis در گلانس آلت تناسلی و پره‌پوس اشاره دارد و بیشتر در افراد ختنه نشده دیده می‌شود. این بیماری معمولاً به صورت پلاکی قرمز، مرطوب، صاف یا فرسوده ظاهر می‌شود.

پاپولوزیس بوونوئید (Bowenoid papulosis) به عفونت HPV با ریسک بالا (مانند سویه‌های HPV 16 و 18) با ویژگی‌های بافت‌شناختی SCCis اشاره دارد که معمولاً در ناحیه تناسلی یا پرینال رخ می‌دهد. SCCis اطراف ناخن نیز با عفونت HPV با ریسک بالا مرتبط است.

SCCis ناشی از آرسنیک می‌تواند چند کانونی باشد و بیشتر سطوح آکرال (acral surfaces) را تحت تأثیر قرار می‌دهد (به کراتوز آرسنیکی مراجعه کنید).

موضوعات مرتبط: کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی (cutaneous squamous cell carcinoma)، کارسینوم سلول سنگفرشی قرنیه‌ملتحمه‌ای (corneoconjunctival squamous cell carcinoma)