بیماری های مشابه

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

فیبروز کیستیک (Cystic fibrosis) یک اختلال متابولیک مادرزادی است که به دلیل جهش در پروتئینی که انتقال یون کلرید را تنظیم می‌کند، ایجاد می‌شود. این امر منجر به ترشحات غلیظ و در نهایت اختلال در عملکرد غدد برون‌ریز می‌شود که بیشتر ریه‌ها و پانکراس (Pancreas) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و شامل عفونت‌های مکرر ریوی با کاهش تدریجی عملکرد ریه و نارسایی پانکراس است که منجر به افزایش وزن ضعیف می‌شود. درگیری کبد می‌تواند از استئاتوز (Steatosis) تا سیروز پیشرفته با فشار خون پورتال (Portal hypertension) متغیر باشد.

چاقی به شاخص توده بدنی (Body Mass Index یا BMI) ۳۰ یا بالاتر اطلاق می‌شود (وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مربع قد بر حسب متر). چاقی زمانی رخ می‌دهد که میزان انرژی دریافتی فرد بیش از انرژی مصرفی او باشد، که منجر به افزایش وزن اضافی می‌شود. عوامل متعددی در بروز چاقی نقش دارند، که این بیماری اکنون تقریباً یک‌سوم جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده است.

پوکی استخوان (Osteoporosis) یک بیماری متابولیک استخوان است که با کاهش پیشرونده چگالی استخوان (Bone density)، کاهش قدرت و ساختار استخوان همراه است و خطر شکستگی را افزایش می‌دهد، به‌ویژه در ناحیه مهره‌ها و لگن. شکستگی تنها تظاهر بالینی این بیماری است. این وضعیت زمانی آغاز می‌شود که عملکرد استئوکلاست‌ها (Osteoclasts) (بازجذب استخوان) از عملکرد استئوبلاست‌ها (Osteoblasts) (تشکیل استخوان) پیشی می‌گیرد و در نتیجه منجر به افزایش و برگشت‌ناپذیری تخلخل استخوان در بافت کورتیکال و اسفنجی (Cancellous) می‌شود.

هیپرپاراتیروئیدی اولیه به معنای فعالیت بیش از حد غدد پاراتیروئید است که منجر به تولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید (Parathyroid Hormone - PTH) می‌شود و باعث افزایش سطح کلسیم خون (هایپرکلسمی - Hypercalcemia) می‌گردد. علل PHPT شامل آدنومای پاراتیروئید، هیپرپلازی پاراتیروئید و در موارد نادر، کارسینومای پاراتیروئید است. آدنومای پاراتیروئید یک تومور خوش‌خیم است که با تکثیر سلول‌های پاراتیروئید، معمولاً به صورت یک ندول درون غده پاراتیروئید مشخص می‌شود.

مولتیپل میلوما (Multiple Myeloma یا MM) به‌عنوان تکثیر نئوپلاستیک سلول‌های پلاسما مشخص می‌شود که منجر به گاموپاتی مونکلونال می‌گردد. سلول‌های پلاسما در مغز استخوان تکثیر یافته و ممکن است باعث ایجاد ضایعات استئولیتیک شوند که در برخی موارد با شکستگی‌های پاتولوژیک پیچیده می‌شود.

سوءاستفاده فیزیکی از کودک به معنای وارد کردن آسیب به کودک از طریق اعمال انجام‌شده (سوءاستفاده، یعنی آسیب وارده برخلاف آسیب تصادفی) یا عدم انجام اعمال لازم (غفلت) است. سوءاستفاده فیزیکی می‌تواند در کودکان در هر سنی رخ دهد، اما میانگین سنی آن ۶ سال است. بر اساس اداره کودکان و خانواده‌ها (وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده)، در سال ۲۰۲۱، به‌صورت تقریبی ۱۸۲۰ کودک به دلیل سوءاستفاده و غفلت جان خود را از دست دادند که نرخ آن ۲.۴۶ در هر ۱۰۰۰۰۰ کودک جمعیت بوده است. کودکان جوان‌تر بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر مرگ ناشی از سوءاستفاده و غفلت کودک دارند. داده‌ها نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۱، ۶۶.۲ درصد از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۳ سال و نزدیک به نیمی (۴۵.۶٪) از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۱ سال بوده است.

ایجاد آسیب یا جراحت به فرد دیگر از طریق اعمال نیروی فیزیکی، یا به دلیل بی‌توجهی در مورد سالمندان، افراد معلول یا بزرگسالان آسیب‌پذیر. این وضعیت به عنوان سندرم شخص آسیب‌دیده (battered person syndrome)، خشونت شریک صمیمی (intimate partner violence)، سوءاستفاده از سالمندان (elder abuse)، خشونت خانگی (domestic violence) یا انواع دیگر قربانی‌سازی نیز شناخته می‌شود. شامل ضربه زدن، سیلی زدن، کتک زدن، شلاق زدن، تکان دادن، سوزاندن، لگد زدن، شکنجه، حبس یا اشکال دیگر ایجاد درد می‌شود. همچنین شامل محروم کردن از غذا، آب، پوشاک و پناهگاه مناسب، عینک، داروها یا دیگر مراقبت‌های پزشکی است.