بیماری های مشابه

سرطان سلول بازال (Basal cell carcinoma یا BCC) شایع‌ترین نوع سرطان در انسان و همچنین شایع‌ترین سرطان پوست است. هر ساله دو میلیون آمریکایی به این نوع سرطان تشخیص داده می‌شوند. این سرطان، یک نئوپلاسم از سلول‌های کراتینوسیت بازال است که بیشتر در مردان نسبت به زنان مشاهده می‌شود. نرخ ابتلا به BCC در چند دهه گذشته افزایش یافته است، به ویژه در زنان جوان. BCC می‌تواند در هر سنی دیده شود، با این حال، این بدخیمی بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد و میانگین سنی تشخیص آن ۶۸ سال است.

کارسینوم ادنکسال میکروکیستیک، یا MAC، نوعی نادر از کارسینوم ادنکسال با رفتار محلی تهاجمی است که باور بر این است که از کراتینوسیت‌های ادنکسال چندتوان (pluripotent adnexal keratinocyte) منشا می‌گیرد و می‌تواند تمایز مجرایی و فولیکولی از خود نشان دهد.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. نووس (Nevus) اصطلاح پزشکی برای خال است. خال ها، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند و می توانند در بدو تولد (مادرزادی) یا پس از تولد (اکتسابی) ایجاد شوند. برخی از خال ها برجسته و برخی صاف هستند. خال ها می توانند از رنگ پوست گرفته تا صورتی، قهوه ای، مشکی یا حتی آبی متغیر باشند. صرف نظر از این تفاوت ها، همه خال ها از مجموعه سلول های تولید کننده رنگدانه پوست (ملانوسیت ها) تشکیل شده اند. راه های تشخیص خال، راه های مراقبت خال

تریکوبلاستوما یک تومور خوش‌خیم نادر است که از سلول‌های زایای فولیکول مو نشأت می‌گیرد. تظاهر بالینی مشخص آن به صورت یک ندول (nodule) منفرد و بدون علامت بر روی صورت یا پوست سر ظاهر می‌شود. تریکوبلاستوما ممکن است به صورت پراکنده، در ارتباط با یک بیماری ارثی یا درون یک خال سباسه (nevus sebaceus) رخ دهد. این تومور بیشتر در بزرگسالان در دهه‌های پنجم و ششم زندگی دیده می‌شود، هرچند ممکن است در سنین دیگر نیز مشاهده شود. تریکوبلاستوما به طور مساوی در مردان و زنان رخ می‌دهد.

سیرینگوما پاپول های ریز معمولی (برآمدگی های کوچک و توپر) هستند که معمولاً در پلک های پایینی بزرگسالان جوان یافت می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن و در هر سنی ایجاد شوند. سیرینگوما بی ضرر هستند و به دلیل رشد بیش از حد سلول های غدد عرق (غدد اکرین) ایجاد می شوند. راه های تشخیص سیرینگوما، راه های درمان سیرینگوما، راه های مراقبت سیرینگوما

سیلین دروما (Cylindroma)، که به عنوان سیلین درومای اکرین پوستی (dermal eccrine cylindroma) نیز شناخته می‌شود، یک تومور خوش‌خیم است که بیشتر در صورت و پوست سر ظاهر می‌شود، اما ممکن است هر قسمت از بدن را نیز درگیر کند. این تومور اغلب به صورت یک ضایعه منفرد است که به‌طور ژنتیکی به ارث نمی‌رسد. اندازه تومور می‌تواند از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر در قطر متغیر باشد. سیلین دروماها به‌طور معمول در افراد بین ۳۰ تا ۵۰ سال بروز می‌کنند و در زنان دو برابر بیشتر از مردان دیده می‌شوند. این تومورها معمولاً به‌طور کند رشد می‌کنند و ممکن است دردناک یا بدون علامت باشند. آنها معمولاً سفت و لاستیکی هستند؛ با این حال، گزارش‌هایی از استخوانی شدن (ossification) آنها وجود دارد که در این صورت ممکن است سخت احساس شوند. ضایعات از نظر رنگ می‌توانند از صورتی مایل به قرمز تا آبی متغیر باشند.

تریشوفولیکولوم یک نئوپلاسم (neoplasm) واقعی نیست، بلکه گروهی از هامارتوم‌های فولیکولی (follicular hamartomas) است که در آن ساختارهای فولیکولی به‌طور کامل شکل گرفته و یک فضای مرکزی اینفوندیبولار (infundibular space) را به اشتراک می‌گذارند. از نظر بالینی، این ضایعه به‌صورت یک پاپول یا ندول سطحی منفرد ظاهر می‌شود که ممکن است دارای موهای نرم و کم‌رنگ ولوس (vellus hairs) باشد که از یک منفذ مرکزی خارج می‌شوند. این ضایعه بیشتر در بزرگسالان دیده می‌شود، معمولاً به‌صورت منفرد است و اغلب در ناحیه صورت، پوست سر یا بالای تنه مشاهده می‌شود.

تریکیلوموما یک تومور خوش‌خیم فولیکولی است که به سمت غلاف خارجی ریشه فولیکول مو تمایز می‌یابد. بیماران ممکن است با یک پاپول منفرد یا چندین پاپول به رنگ پوست که تمایل به تمرکز در ناحیه مرکزی صورت دارند، مراجعه کنند. اگرچه این تومور بیشتر در این ناحیه یافت می‌شود، اما ممکن است هر ناحیه غیرگلابروس را نیز تحت تأثیر قرار دهد. ضایعات تناسلی نیز ممکن است رخ دهند و می‌توانند شبیه کندیلوماتا باشند.

آنژیوفیبروم پوستی اصطلاحی است که به مجموعه‌ای از ضایعات پوستی اشاره دارد، شامل آنژیوفیبروم‌ها یا "آدنوم سباسئوم" در بیماری توبروز اسکلروزیس (Tuberous Sclerosis یا TS)، پاپول‌های فیبری صورت، پاپول‌های مرواریدی آلت تناسلی و فیبروکراتوم‌های اکرال.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

هایپرپلازی سباسه (Sebaceous Hyperplasia) یک بیماری شایع و بی ضرر است که در آن غدد چربی بزرگ شده و با ماده روغنی ای به نام سبوم پر می شوند. این غدد بزرگ شده اغلب در نواحی روی صورت مانند پیشانی ظاهر می شوند. ممکن است فقط یک ضایعه وجود داشته باشد، اما اغلب ضایعات متعددی وجود خواهد داشت. به طور معمول، ضایعات هایپرپلازی سباسه کوچک هستند و هیچ گونه نگرانی ای برای سلامتی ایجاد نمی‌کنند، اما در موارد نادری می‌توانند بزرگ شوند و تغییر شکل دهند.

میلیا (Milia) یا میلیوم (Milium) به کیست‌های اپیدرمی کوچک گفته می‌شود. میلیای اولیه (Primary milia) به‌طور بسیار شایع در صورت نوزادان دیده می‌شود و معمولاً به‌صورت خودبه‌خودی تا پایان ماه اول زندگی برطرف می‌شود. میلیای ثانویه (Secondary milia) پس از آسیب یا اختلالات ایجاد تاول زیر اپیدرمی مانند اپیدرمولیز بولوسا (Epidermolysis bullosa) رخ می‌دهد.

زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)

این خلاصه به بیماران کودکان می‌پردازد. مولوسکوم کنتاژیوزوم در بزرگسالان به‌طور جداگانه بررسی می‌شود.

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.