بیماری های مشابه

اریتراسما (Erythrasma) یک بیماری مزمن شایع پوست است که نواحیه چین های پوست را درگیر می کند. به دلیل عفونت باکتری Corynebacterium minutissimum، پچ های پوست (کژنه)، خشک، صورتی تا قهوه ای که به آرامی در حال بزرگ شدن هستند، ایجاد می شوند. تشخیص اریتراسما ، راه های درمان اریتراسما، راه های خودمراقبتی اریتراسما، راه های درمان اریتراسما

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis) یک بیماری التهابی مزمن و ایدیوپاتیک است که نواحی پوستی غنی از غدد سباسه (sebaceous glands) مانند پوست سر، چین‌های نازولبیال (nasolabial folds)، ابروها، گوش‌ها، نواحی پرسترنال (presternal) و اینترتریجینوس (intertriginous) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری دارای توزیع دو مرحله‌ای است که در دوران نوزادی و نوجوانی/اوایل بزرگسالی به اوج خود می‌رسد. اگرچه درماتیت سبورئیک با عفونت HIV و بیماری‌های عصبی مرتبط شده است، اما معمولاً در افراد سالم ظاهر می‌شود.

تینه‌آ کورپوریس (Tinea corporis) یک وضعیت التهابی موضعی پوست است که به دلیل کلونیزاسیون قارچی در لایه سطحی اپیدرم ایجاد می‌شود. با اینکه این بیماری در بزرگسالان شایع است، اما در نوزادان نادر می‌باشد. گونه‌ای که بیشترین نقش را در این بیماری دارد، تریکوفایتون (Trichophyton) است. ارگانیسم‌های قارچی از طریق تماس مستقیم با افراد آلوده یا از طریق فومیت‌ها به کودکان منتقل می‌شوند. گرانولوم ماجوچی (Majocchi granuloma) ناشی از تهاجم ارگانیسم‌ها به فولیکول مو یا ساقه مو بر روی پوست غیر از پوست سر است. بیماران با نقص ایمنی در معرض خطر عفونت تینه‌آ منتشر هستند.

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

پیتیریازیس روزه (Pityriasis rosea) یک بیماری پوستی شایع و معمولاً خودمحدود شونده و خوش‌خیم است. به‌طور کلاسیک، یک لکه‌ی اولیه (herald patch)، به شکل یک پلاک منفرد ۲ تا ۵ سانتی‌متری فلس‌دار، صورتی یا هم‌رنگ پوست با پاک شدگی خفیف مرکزی و حاشیه‌ی برجسته، ابتدا ظاهر می‌شود که اغلب در ناحیه‌ی تنه دیده می‌شود. در کودکان، لکه‌ی اولیه حدود ۴ روز قبل از بروز گسترده‌ی بثورات ظاهر می‌شود. بثورات بعدی شامل پلاک‌ها و لکه‌های بیضوی، اریتماتوز و فلس‌دار متعددی است که در امتداد خطوط کشش پوست (Langer's lines) قرار می‌گیرند و بیشتر در نواحی تنه، شکم و گردن دیده می‌شوند. معمولاً اندام‌ها و صورت تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. ضایعات جدید ممکن است به مدت ۲ تا ۳ هفته ادامه یابند.

پیتریازیس آلبا یک بیماری پوستی شایع است که اغلب کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. به صورت پچ هایی (نواحی صاف پوست بزرگ‌تر از ناخن شست) که از پوست اطراف روشن‌تر هستند ظاهر می‌شود. این لکه‌ها بیشتر روی گونه‌ها یا جاهای دیگر روی صورت ایجاد می‌شوند. پیتریازیس آلبا به دلیل ظاهر آن می تواند آزاردهنده باشد، اما این وضعیت جدی نیست. علت پیتریازیس آلبا ناشناخته است، اما به نظر می رسد که در کودکان و نوجوانانی که آلرژی یا آسم نیز دارند، شایع تر باشد. راه های درمان پیتریازیس آلبا، راه های مراقبت پیتریازیس آلبا، راه های تشخیص پیتریازیس آلبا

بیماری کاهش رنگدانه پیشرونده ماکولار (Progressive Macular Hypomelanosis یا PMH) یک اختلال رایج رنگدانه‌ای است که منجر به کاهش رنگدانه‌های پوست می‌شود. این بیماری با نام‌های دیگری مانند "کوتیس ترونسی واریاتا"، "هیپوملانوزیس نمولار و همگرا"، "دی‌اسکرومیای کرئول" و "هیپوملانوزیس ایدیوپاتیک ماکول بزرگ متعدد" نیز شناخته می‌شود.

پسوریازیس قطره ای معمولاً طی چند هفته بدون هیچ درمانی خود به خود برطرف می شود، اگرچه تقریباً یک سوم افراد ممکن است بیماری طولانی مدتی داشته باشند. پزشک متخصص شما ممکن است چندین گزینه درمانی را برای کمک به رفع سریعتر ضایعات پوستی توصیه کند. راه های تشخیص پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)، راه های درمان پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)، راه های مراقبت پسوریازیس خالدار (پسوریازیس قطره ای)

درماتیت نومولار (Nummular Dermatitis) التهابی است که شامل نواحی سکه ای شکل و برجسته روی پوست می شود که پوسته پوسته و خارش دارند. علت درماتیت نومولار به خوبی شناخته نشده است، اما به نظر می رسد عواملی مانند حمام های مکرر، استفاده از صابون های حساسیت‌زا و خشک ، آب و هوای و قرار گرفتن در معرض لباس های حساسیت زا مانند پشم  احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. افرادی که به درماتیت نومولار مبتلا می شوند معمولا در گذشته به اگزما مبتلا شده بودند.  راش های درماتیت نومولار ممکن است مزمن باشند.‌ این راش ها دائم از بین میروند و دوباره ظاهر می شوند.

ویتیلیگو (Vitiligo) یک اختلال رنگدانه‌ای اکتسابی است که با از دست رفتن ملانوسیت‌ها (Melanocytes) شناخته می‌شود. ویتیلیگو می‌تواند در هر زمانی از تولد تا بزرگسالی ظاهر شود، اما اکثر بیماران قبل از دهه سوم زندگی خود به این بیماری مبتلا می‌شوند. سابقه خانوادگی ویتیلیگو در ۳۰٪ تا ۴۰٪ موارد مشاهده می‌شود. بروز این بیماری در نوزادی نادر است و ویتیلیگوی مادرزادی که در زمان تولد ظاهر می‌شود حتی نادرتر است.

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (sexually transmitted infection-STI) است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. سیفلیس ثانویه دومین مرحله از 3 مرحله عفونت سیفلیس است و معمولاً 1 تا 3 ماه پس از مرحله اول سیفلیس یعنی سیفلیس اولیه رخ می دهد. تمام افرادی که به سیفلیس مبتلا می شوند، اگر عفونت آنها با آنتی بیوتیک مناسب درمان نشود، به سیفلیس ثانویه مبتلا می شوند. عفونت التیام یافته هیچ ایمنی باقی نمی گذارد، به این معنی که می توانید دوباره آلوده شوید.

پینتا، که به نام‌های آزول، کاراته و مال د پینتو نیز شناخته می‌شود، یک عفونت اندمیک غیرمقاربتی (nonvenereal endemic) ناشی از تروپونم پالیدوم (Treponema pallidum) زیرگونه کاراتئوم (subsp carateum) است. این بیماری به مناطق روستایی شمال آمریکای جنوبی و مکزیک محدود می‌شود. با این حال، داده‌های مربوط به شیوع کنونی آن در دسترس نیست.

اپیدرمودیسپلازی وروس‌فرمیس (Epidermodysplasia verruciformis یا EV)، که به دیسپلازی لواندوفسکی-لوتز نیز معروف است، یک بیماری نادر اتوزومال مغلوب است که منجر به بروز گسترده و اغلب مقاوم به درمان زگیل‌ها می‌شود. EV یکی از شرایطی است که می‌تواند منجر به وروس‌سازی عمومی شود، که به عنوان عفونت گسترده با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) تعریف می‌شود. سایر شرایطی که باعث وروس‌سازی عمومی می‌شوند شامل نقص ایمنی ترکیبی شدید، عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و سرکوب ایمنی پس از پیوند اعضا و بسیاری دیگر می‌باشند. در حالی که سیستم ایمنی بیشتر افراد در نهایت زگیل‌های ناشی از HPV را بدون درمان از بین می‌برد، افرادی که مبتلا به EV هستند قادر به این کار نیستند. برخلاف سایر نقص‌های ایمنی که می‌توانند منجر به وروس‌سازی عمومی شوند، بیماران مبتلا به EV به عفونت‌های دیگری به جز HPV حساسیت زیادی ندارند.

لنفوم‌های پوستی اولیه ممکن است از منشاء سلول‌های T یا B باشند. لنفوم‌های پوستی سلول T (CTCLs) ۷۵٪ تا ۸۰٪ از این لنفوم‌ها را تشکیل می‌دهند و گروهی ناهمگن از نئوپلاسم‌ها هستند که در ارائه بالینی، بافت‌شناسی، ایمونوفنوتیپ، ژنتیک و پیش‌آگهی تفاوت‌های زیادی دارند. CTCLs بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود، اما می‌تواند در بیماران در هر سنی رخ دهد. تشخیص قطعی CTCL ممکن است نیاز به بیوپسی‌های بزرگ یا متعدد و همچنین آزمایش‌های تخصصی بر روی نمونه‌های بیوپسی داشته باشد. تعیین نوع CTCL و مرحله‌بندی آن برای تعیین گستردگی بیماری و استراتژی درمان اهمیت دارد.

جذام، که به نام بیماری هانسن نیز شناخته می‌شود، یک عفونت مزمن است که توسط مایکوباکتریوم لپره (Hansen's bacillus)، یک مایکوباکتریوم مقاوم به اسید ایجاد می‌شود. جذام به عنوان یک بیماری نادیده‌گرفته شده گرمسیری (NTD) شناخته می‌شود و همچنان در حدود 120 کشور در سراسر جهان گزارش می‌شود، با بیش از 200,000 مورد گزارش سالانه. برزیل، هند و اندونزی بیشترین تعداد موارد جدید (بیش از 10,000 در سال) را گزارش می‌دهند، و به دنبال آنها 13 کشور از جمله بنگلادش، جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، ماداگاسکار، موزامبیک، میانمار، نپال، نیجریه، فیلیپین، سومالی، سودان جنوبی، سریلانکا و تانزانیا به طور جمعی 1000-10,000 مورد سالانه گزارش می‌دهند. موارد جذام در گردشگران یا مسافران برگشتی بسیار نادر است. موارد پراکنده در جنوب ایالات متحده، اسپانیا و پرتغال گزارش شده است.