بیماری های مشابه

آمیلوئیدوز سیستمیک اولیه (AL) یک نوع آمیلوئیدوز اکتسابی است که تقریباً همیشه با اختلالات سلول‌های پلاسما همراه است. اگرچه عوامل خطر به‌طور دقیق مشخص نیستند، اما گاموپاتی مونوکلونال و میلوم قبلاً موجود، معمول هستند (۱۰٪ تا ۱۵٪ از بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما با آمیلوئیدوز AL تشخیص داده می‌شوند)، اما این بیماری همچنین با ماکروگلوبولینمی والدن‌اشتروم و سایر پاراپروتئینمی‌ها دیده می‌شود. این بیماری در بزرگسالان مسن‌تر شایع‌تر است و با افزایش سن، بروز آن بیشتر می‌شود. پیش‌آگهی این بیماری نامطلوب است.

پسودوگزانتوما الاستیکوم (Pseudoxanthoma elasticum یا PXE)، که به نام سندرم گرونبلاد-استراندبرگ (Grönblad-Strandberg syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال ارثی ناشی از کلسیفیکاسیون غیرطبیعی است که بر الیاف الاستیک در درم (dermis)، شبکیه (retina) و سیستم قلبی‌عروقی تأثیر می‌گذارد. PXE به صورت اتوزومال مغلوب (autosomal recessive) به ارث می‌رسد. نقص اصلی در ژن ABCC6 است که برای پروتئین انتقال‌دهنده سلولی ATP-binding cassette C6 کد می‌کند. رابطه دقیق بین نقص ژنتیکی و فنوتیپ همچنان نامشخص است. یک همبستگی بین شدت PXE و مصرف بالای کلسیم پیشنهاد شده است. شیوع تخمینی این بیماری ۱ در ۱۰۰٬۰۰۰ است. به دلایل نامعلوم، PXE در زنان شایع‌تر از مردان است.

آتروفی استروئیدی (Steroid atrophy) به صورت نازک شدن پوست بروز می‌کند و ناشی از استفاده طولانی‌مدت از کورتیکواستروئیدها (corticosteroids) یا استفاده از استروئیدهای موضعی قوی در نواحی بسته پوست مانند چین‌های پوستی است. نازک شدن عمومی پوست می‌تواند به دلیل مصرف طولانی‌مدت استروئیدهای خوراکی رخ دهد، اما نازک شدن شدیدتر با استفاده طولانی‌مدت از استروئیدهای موضعی قوی روی پوست ایجاد می‌شود. پوست آتروفی شده در نواحی‌ای که استروئیدهای داخل ضایعه‌ای (intralesional steroids) تزریق یا استفاده شده‌اند نیز مشاهده می‌شود. در نوزادان، آتروفی استروئیدی می‌تواند زمانی دیده شود که درماتیت پوشک (diaper dermatitis) با استروئیدهای موضعی قوی برای مدت طولانی درمان می‌شود.

ایجاد آسیب یا جراحت به فرد دیگر از طریق اعمال نیروی فیزیکی، یا به دلیل بی‌توجهی در مورد سالمندان، افراد معلول یا بزرگسالان آسیب‌پذیر. این وضعیت به عنوان سندرم شخص آسیب‌دیده (battered person syndrome)، خشونت شریک صمیمی (intimate partner violence)، سوءاستفاده از سالمندان (elder abuse)، خشونت خانگی (domestic violence) یا انواع دیگر قربانی‌سازی نیز شناخته می‌شود. شامل ضربه زدن، سیلی زدن، کتک زدن، شلاق زدن، تکان دادن، سوزاندن، لگد زدن، شکنجه، حبس یا اشکال دیگر ایجاد درد می‌شود. همچنین شامل محروم کردن از غذا، آب، پوشاک و پناهگاه مناسب، عینک، داروها یا دیگر مراقبت‌های پزشکی است.

نکروز وارفارین (Warfarin necrosis)، که به عنوان نکروز کومادین (Coumadin necrosis) نیز شناخته می‌شود، یک عارضه نادر اما جدی از درمان با وارفارین (Coumadin) است. بیمارانی که دوزهای اولیه وارفارین را دریافت می‌کنند، ممکن است به یک وضعیت گذرای هایپرکوآگولابل (hypercoagulable) مبتلا شوند که منجر به ترومبوز (thrombosis) در عروق کوچک پوستی می‌شود و در نهایت به انفارکتوس و نکروز پوست منجر می‌گردد. اگر این وضعیت گسترده باشد، می‌تواند کشنده باشد.

انعقاد منتشر داخل عروقی (Disseminated Intravascular Coagulation یا DIC) به عنوان یک عارضه ثانویه در اثر طیف وسیعی از اختلالات رخ می‌دهد که شامل تروما شدید، عفونت‌ها، بدخیمی‌ها (به‌ویژه لوسمی در جمعیت اطفال)، واکنش‌های شدید به نیش مار، و ضایعات عروقی (همانژیواندوتلیومای کاپوزی‌فرم، آنژیوم‌های توفته) می‌شود. سندرم کساباخ-مریت نوع خاصی از DIC است که در آن مصرف پلاکت‌ها و عوامل انعقادی درون یک همانژیواندوتلیومای کاپوزی‌فرم یا آنژیوم توفته اتفاق می‌افتد.

ویتامین K یک ویتامین محلول در چربی است که در ایلئوم انتهایی جذب می‌شود و عمدتاً در سبزیجات برگ‌سبز یافت می‌شود یا توسط باکتری‌های کولون سنتز می‌گردد. این ویتامین برای سنتز پروتئین‌های انعقادی ضروری است.

پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی (Immune Thrombocytopenic Purpura یا ITP)، که به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک نیز معروف است، یک بیماری خودایمنی اکتسابی است که با کاهش تعداد پلاکت‌ها بدون وجود اختلالات مغز استخوان و سایر علل کاهش پلاکت مشخص می‌شود. ITP می‌تواند بر اساس مدت زمان بیماری به دو نوع حاد و مزمن تقسیم شود. نوع حاد کمتر از ۶ ماه طول می‌کشد و معمولاً در کودکان شایع‌تر است که در آن به عنوان یک بیماری محدود به خود عمل می‌کند. نوع مزمن بیش از ۶ ماه طول می‌کشد و در بزرگسالان بیشتر دیده می‌شود. علاوه بر این، ITP می‌تواند به عنوان اولیه یا ثانویه به یک بیماری سیستمیک دیگر (مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک) طبقه‌بندی شود. کودکان می‌توانند در هر سنی با ITP مواجه شوند، با اوج بروز بین سنین ۲ تا ۵ سال. بروز این بیماری به طور تقریبی ۵ در هر ۱۰۰٬۰۰۰ کودک است، با غالب بودن کمی در پسران بسیار جوان و غالب بودن کمی در دختران نوجوان.

بیماری اسکوروی یک وضعیت اکتسابی است که به دلیل کمبود ویتامین C (اسید ال-آسکوربیک) ایجاد می‌شود. انسان‌ها قادر به تولید ویتامین C نیستند و بنابراین این ویتامین باید از طریق رژیم غذایی دریافت شود. کمبود این ماده مغذی ضروری باعث اختلال در سنتز کلاژن می‌شود که به ترمیم ضعیف زخم، شکنندگی مویرگ‌ها و ناهنجاری‌های استخوانی (مانند پوکی استخوان، شکستگی‌ها، ادم مغز استخوان، از دست رفتن مواد معدنی و خونریزی درون استخوانی) منجر می‌شود. در کشورهای توسعه‌یافته، اسکوروی تشخیصی نسبتاً نادر است که عمدتاً در بزرگسالان مسن، افرادی که الکل مصرف می‌کنند و نوزادان و کودکان یافت می‌شود.

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.