بیماری های مشابه

ایمپتیگو هرپتی‌فورمیس، که به عنوان پسوریازیس پوستولی بارداری نیز شناخته می‌شود، یک درماتوز نادر پوستولی است که معمولاً در سه‌ماهه سوم بارداری مشاهده می‌شود. شیوع دقیق آن ناشناخته است، اما تا کنون کمتر از ۲۰۰ مورد گزارش شده است.

پمفیگوئید بارداری (Pemphigoid gestationis)، که به عنوان هرپس بارداری (herpes gestationis) یا پمفیگوئید بارداری نیز شناخته می‌شود، یک بیماری نادر و بسیار خارش‌دار است که به صورت تاول‌های وزیکولوبولوز در سه‌ماهه سوم بارداری یا دوره پس از زایمان بروز می‌کند. بیماران معمولاً در سه‌ماهه دوم یا سوم بارداری با شکایت از شروع ناگهانی پاپول‌ها و پلاک‌های کهیری بسیار خارش‌دار، اغلب در ناحیه ناف یا اطراف آن، مراجعه می‌کنند. این وضعیت به سرعت به تشکیل تاول‌های سفت و گسترده منجر می‌شود که صورت، کف دست‌ها، کف پاها و غشاهای مخاطی را درگیر نمی‌کند.

اریتم مولتی‌فرم (Erythema multiforme یا EM) واکنش حساسیت بیش‌ازحد خودمحدودکننده‌ای در پوست و غشاهای مخاطی است که با شروع حاد ضایعات ثابتی از تغییر رنگ‌های متحدالمرکز (ضایعات هدف‌دار) مشخص می‌شود. این بیماری به دو زیرگروه تقسیم می‌شود: EM ماژور و EM مینور. تفاوت‌های اصلی بین این زیرگروه‌ها شامل درگیری مخاطی و علائم سیستمیک مانند تب، آرترالژیاس (درد مفاصل) و آستنیا (خستگی) است که در زیرگروه ماژور مشاهده می‌شود. گاهی اوقات علائم پیش‌درآمدی نیز ممکن است وجود داشته باشد.

بثورات دارویی اگانتهماتیک (Exanthematous Drug Eruption; EDE) که به نام بثورات دارویی شبه‌سرخک (Morbilliform Drug Eruption) نیز شناخته می‌شود، رایج‌ترین نوع بثورات پوستی ناشی از مصرف داروها است. این بثورات شامل ماکول‌های قرمز و پاپول‌هایی هستند که اغلب در ناحیه تنه ظاهر شده و به صورت متقارن به اندام‌های نزدیک به تنه گسترش می‌یابند. در موارد شدید، ضایعات به هم می‌پیوندند و ممکن است به اریترودرما (Erythroderma) منجر شوند. کف دست‌ها، کف پاها و غشاهای مخاطی نیز ممکن است درگیر شوند. خارش (Pruritus) یک شکایت رایج است. در حالی که بیشتر بیماران بدون تب هستند، در واکنش‌های شدیدتر ممکن است تب خفیف ایجاد شود. شروع این بثورات معمولاً بین ۴ تا ۱۴ روز پس از آغاز مصرف یک دارو رخ می‌دهد. در صورتی که بیمار قبلاً به داروی تحریک‌کننده حساس شده باشد، زمان بروز بثورات ممکن است کوتاه‌تر باشد. این بثورات ممکن است حتی پس از قطع مصرف داروی مقصر نیز رخ دهند.

کهیر یک اختلال پوستی است که با بروز برآمدگی‌های پوستی (کهیر) و یا آنژیوادم، یا هر دو مشخص می‌شود. علت آن آزاد شدن هیستامین و دیگر مواد وازواکتیو از ماست‌سل‌ها (mast cells) است. زمانی که تورم سطحی باشد، کهیر ظاهر می‌شود و زمانی که تورم عمیق‌تر باشد، آنژیوادم رخ می‌دهد.

گزش یا نیش حشرات (بندپایان) بسیار شایع است. بیشتر واکنش ها خفیف هستند و ناشی از واکنش آلرژیک به حشره یا سموم تزریق شده با گزش یا نیش هستند. برخی از افراد واکنش های شدیدی به نیش های زیر نشان می دهند: زنبورها، هورنت (زنبور سرخ). زنبور های وحشی. این نیش ها ممکن است نیاز به کمک اضطراری داشته باشند. نیش اکثر حشرات مانند مورچه ها، پشه ها، مگس ها، عنکبوت ها، کنه ها چنین واکنش شدیدی ایجاد نمی کند. راه ها درمان نیش حشرات، راه های تشخیص نیش حشرات، راه های خودمراقبتی نیش حشرات

درماتیت تماسی تحریکی یک واکنش است که به‌دلیل آسیب فیزیکی یا شیمیایی مستقیم به اپیدرم (epidermis) ایجاد می‌شود. آسیب ناشی از یک ماده تحریک‌کننده منجر به التهاب می‌شود که به‌صورت اریتما (erythema)، ادم (edema) و پوسته‌پوسته شدن در پوست نمایان می‌گردد. اپیدرم نازک نوزادان و کودکان خردسال می‌تواند در برابر این مواجهه‌ها آسیب‌پذیر باشد.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

اریتما شناگران دریا (Seabather's eruption) ناشی از زهرآلودگی و حساسیت بیش از حد به شکل لاروی موجودات دریایی سلنترات (coelenterates) است که در آب دریا یافت می‌شوند. لاروهای عروس دریایی تیمبل (Linuche unguiculata) عامل بروز این وضعیت در اقیانوس اطلس در نزدیکی سواحل جنوب شرقی فلوریدا، مکزیک و کارائیب هستند. همچنین گزارش شده است که در فیلیپین و مناطق ساحلی جنوب شرق آسیا با ارگانیسم مولد Linuche aquila نیز رخ می‌دهد. در حالی که عروس دریایی بالغ دارای اندازه ۵-۲۰ میلی‌متر (تا ۳/۴ اینچ) است، فرم لاروی آن تنها ۰.۵ میلی‌متر می‌باشد. در سواحل میانه اطلس تا نیویورک، لاروهای شقایق دریایی Edwardsiella lineata نیز به عنوان عامل شناسایی شده‌اند. اکثر موارد بین ماه‌های مارس تا آگوست رخ می‌دهند.

گال یا جَرَب(Scabies)، هجوم پوستی است که توسط کنه کوچکی به نام سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei var) ایجاد می شود. اسکابیس بسیار مسری است و به سرعت در مناطق شلوغ مانند بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان، مراکز نگهداری از کودکان، زندان‌ها و سایر مکان‌هایی که افراد مدت زمان طولانی را در تماس نزدیک با یکدیگر می‌گذرانند، گسترش می‌یابد. بثورات گال بسیار خارش دار است و زمانی ایجاد می شود که کنه ماده باردار در پوست فرو می رود و تخم می گذارد. سیستم ایمنی بدن انسان به حضور کنه بسیار حساس است و واکنش آلرژیک ایجاد می کند که باعث خارش شدید می شود. اگرچه فردی که مبتلا به گال است معمولاً فقط 10 تا 20 کنه در کل بدن خود دارد، ممکن است تعداد زیادی ضایعات به دلیل این پاسخ آلرژیک وجود داشته باشد. بدون درمان، وضعیت معمولاً بهبود نمی یابد. راه های درمان گال یا جرب، راه های خودمراقبتی گال یا جرب، راه های تشخیص گال یا جرب

اصطلاح "اگزانتهم" (exanthem) از کلمه یونانی "exanthema" گرفته شده است که به معنای "بیرون زدن" است و برای توصیف ضایعات پوستی که به طور ناگهانی و در چندین سطح پوستی به وجود می‌آیند، استفاده می‌شود. در مقابل، "انانتهم" (enanthem) به درگیری غشاهای مخاطی اشاره دارد. چندین عفونت ویروسی با اگزانتهم‌های ویروسی و/یا انانتهم‌ها مرتبط هستند. بسیاری از یافته‌های پوستی و مخاطی این عفونت‌ها ذاتاً غیر اختصاصی هستند، اما جنبه‌های کلیدی تاریخچه بالینی و ارائه می‌تواند به اتیولوژی‌های خاصی اشاره کند.