بیماری های مشابه

پاراتیتیس به التهاب غده‌های بزاقی پاروتید (sialadenitis) در یک یا هر دو غده پاروتید گفته می‌شود که معمولاً به صورت حاد بروز می‌کند، اما می‌تواند به شکل مزمن نیز دیده شود. ویژگی‌های بارز این بیماری شامل تورم در ناحیه زاویه فک پایین همراه با قرمزی و حساسیت به لمس است. سایر علائم و نشانه‌ها شامل ترشح بیش از حد بزاق، درد در ناحیه فک یا گردن، تب، خستگی و بزرگ‌شدن غدد لنفاوی (lymphadenopathy) می‌باشد.

پسودولنفوم (هیپرپلازی لنفوئیدی پوستی) یک واکنش التهابی خوش‌خیم است که از نظر بافت‌شناسی و اغلب بالینی شبیه به لنفوم پوستی است. هر دو نوع سلول T و سلول B از پسودولنفوم ممکن است دیده شوند. پسودولنفوم با نفوذهای متراکم لنفوئیدی در پوست که ممکن است کانونی یا منتشر باشند، مشخص می‌شود.

سرطان غده پاروتید (Parotid gland carcinoma) تومور بدخیم غده پاروتید است. سرطان‌های غده پاروتید تقریباً ۷۰٪ از سرطان‌های غدد بزاقی را تشکیل می‌دهند. این تومورها نادر هستند و ۳٪ تا ۱۰٪ از سرطان‌های سر و گردن را شامل می‌شوند. بیشتر تومورهای غده پاروتید خوش‌خیم هستند و بدخیمی در ۱۵٪ از موارد رخ می‌دهد. این سرطان‌ها معمولاً در افراد بالای ۴۰ سال رخ می‌دهند، هرچند در جمعیت کودکان نیز ممکن است دیده شوند. عوامل خطر شامل مواجهه با اشعه، استفاده از تنباکو، مواجهه با ید رادیواکتیو، و تومورهای خوش‌خیم قبلی پاروتید می‌باشند.

سندرم شوگرن (Sjögren syndrome یا SS) یک بیماری خودایمنی است که غدد برون‌ریز را تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به نفوذ التهابی در غدد اشکی و بزاقی می‌شود. این اختلال عملکرد غدد، باعث خشکی چشم‌ها (xerophthalmia) و کراتوکنژنکتیویت سیکا (keratoconjunctivitis sicca) در چشم‌ها و خشکی دهان (xerostomia) می‌گردد.

ویروس‌های کوکساکی (Coxsackieviruses) اعضای جنس انتروویروس‌ها (Enterovirus) هستند و باعث بروز انواع بیماری‌های بالینی در انسان می‌شوند. شایع‌ترین تظاهر بالینی این ویروس‌ها یک بیماری تب‌دار غیرمتمایز است.

ویروس‌های اکو (Echoviruses) از اعضای جنس انتروویروس (Enterovirus) هستند و مسئول بسیاری از سندرم‌های بالینی متنوع در انسان می‌باشند. شایع‌ترین تظاهر بالینی این ویروس‌ها، بیماری تب‌دار نامشخص است.

Influenza (flu) is a universally common epidemic illness caused by several subtypes of type A or by type B influenza virus. (Type C influenza virus exists and produces a mild respiratory illness but is not believed to cause epidemics.) The most common subtypes of influenza A are H1N1 and H3N2. A swine-origin influenza A (H1N1) virus outbreak in 2009 reinforced that interspecies transmission of human and animal influenza A viruses and subsequent reassortment are possible and occur, resulting in new viruses that may spread to humans and even easily between humans. Human infections with variant influenza viruses most commonly happen in people with exposure to infected pigs. A subtype of avian influenza A that emerged in Asia (H5N1) historically produced infrequent but often fatal human illness. In 2024, human cases of H5N1 have been linked to outbreaks among US dairy cows and poultry.

آبسه (Abscess) یک فرآیند التهابی موضعی است که در آن گلبول‌های سفید خون در محل عفونت در درم (Dermis) و/یا بافت زیرجلدی تجمع می‌یابند. ضایعات طی چند روز تا ۱-۲ هفته تکامل می‌یابند. این ضایعات معمولاً دردناک بوده و گاهی با تب همراه هستند. آبسه‌ها معمولاً توسط گونه‌های استافیلوکوکوس (Staphylococcus) ایجاد می‌شوند.