پاراتیتیس (Parotitis)

پاراتیتیس به التهاب غده‌های بزاقی پاروتید (sialadenitis) در یک یا هر دو غده پاروتید گفته می‌شود که معمولاً به صورت حاد بروز می‌کند، اما می‌تواند به شکل مزمن نیز دیده شود. ویژگی‌های بارز این بیماری شامل تورم در ناحیه زاویه فک پایین همراه با قرمزی و حساسیت به لمس است. سایر علائم و نشانه‌ها شامل ترشح بیش از حد بزاق، درد در ناحیه فک یا گردن، تب، خستگی و بزرگ‌شدن غدد لنفاوی (lymphadenopathy) می‌باشد.

عوامل مستعد کننده:

عوامل مستعد کننده این بیماری شامل دیابت یا دیگر شرایط نقص ایمنی (immunocompromise)، جراحی اخیر، بهداشت دهانی ضعیف، دریافت ناکافی مواد غذایی از طریق دهان، و کم‌آبی شدید هستند.

علل شایع:

• عفونت باکتریایی، که شایع‌ترین آن‌ها شامل استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus)، مایکوباکتریوم آویوم (Mycobacterium avium) و استرپتوکوک‌های ویریدانس (viridans streptococci) می‌باشد. • عفونت ویروسی، مانند ویروس پارامیکسو (paramyxovirus) که عامل اوریون است، ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus)، سایتومگالوویروس (cytomegalovirus)، و ویروس نقص ایمنی انسانی (human immunodeficiency virus). • بیماری‌های خودایمنی، مانند سندرم شوگرن (Sjögren syndrome). • داروها یا سموم. • کاهش جریان بزاق یا انسداد ناشی از کم‌آبی در بیماران سالمند با مصرف خوراکی کم یا بیماران پس از عمل جراحی، به ویژه پس از جراحی‌های لگن و شکم.

پاراتیتیس راجعه جوانان:

پاراتیتیس راجعه جوانان به تورم یک‌طرفه یا دوطرفه غده پاروتید در کودکان گفته می‌شود که بدون تب است. این بیماری به صورت مکرر رخ می‌دهد و ممکن است دردناک باشد. این وضعیت خود به خود محدودشونده است و معمولاً بعد از بلوغ برطرف می‌شود. علت آن هنوز ناشناخته یا درک نشده است.

موضوع مرتبط: پاراتیتیس چرکی (suppurative parotitis)