بیماری های مشابه

کوندیلومای آکومیناتا (Condyloma acuminata) زگیل‌هایی هستند که به دنبال عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. این ویروس، یک DNA دو رشته‌ای است که به خانواده پاپیلوماویریده (Papillomaviridae) تعلق دارد. دوره نهفتگی (incubation period) از زمان تماس تا بروز ضایعه می‌تواند از چند ماه تا چند سال طول بکشد.

لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.

لیکن نیتیدوس (Lichen nitidus) یک بیماری پوستی خوش‌خیم و مزمن است که با حضور پاپول‌های (papules) کوچک، مشخص، همگن و اغلب همرنگ پوست مشخص می‌شود که به صورت خوشه‌ای یا به شکل خطوط منظم ظاهر می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود.

زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)

آنژیوکراتوم‌ها نئوپلاسم‌های عروقی خوش‌خیم و بدون علامتی هستند که از نظر بافت‌شناسی با گشادشدگی عروقی درم سطحی و درجات مختلف هیپرپلازی و هیپرکراتوز اپیدرم مشخص می‌شوند.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

آدنیت سباسه ولوا که به عنوان آدنیت سباسه نوتروفیلیک تناسلی (genital neutrophilic sebaceous adenitis) نیز شناخته می‌شود، یک درماتوز بسیار نادر و مزمن و عودکننده در ناحیه ولوا است. این بیماری معمولاً در زنان پیش از یائسگی و در دهه چهارم زندگی ظاهر می‌شود، هرچند که مواردی در دهه‌های ۲۰ و ۴۰ سالگی نیز گزارش شده است.

میلیا (Milia) یا میلیوم (Milium) به کیست‌های اپیدرمی کوچک گفته می‌شود. میلیای اولیه (Primary milia) به‌طور بسیار شایع در صورت نوزادان دیده می‌شود و معمولاً به‌صورت خودبه‌خودی تا پایان ماه اول زندگی برطرف می‌شود. میلیای ثانویه (Secondary milia) پس از آسیب یا اختلالات ایجاد تاول زیر اپیدرمی مانند اپیدرمولیز بولوسا (Epidermolysis bullosa) رخ می‌دهد.

پاپیلوماتوز وستیبولار (Vestibular papillomatosis) یک واریانت طبیعی از مخاط وستیبولار ناحیه ولو (vulva) است که با پاپول‌های (papules) کوچک، نرم، صاف و صورتی رنگ که به‌صورت خطی یا توزیع متقارن بر روی مخاط وستیبول و لبه‌های داخلی لبیا مینورا (labia minora) ظاهر می‌شوند، مشخص می‌شود. این پاپول‌ها معمولاً بدون علامت هستند، هرچند برخی از بیماران خارش ولو (vulvar pruritus) و دیسپارونی (dyspareunia) را گزارش کرده‌اند. این پاپول‌ها معمولاً پس از بلوغ ایجاد می‌شوند.

موکوسل (mucocele) فرج، یک کیست ساده پر از موسین (mucin) است که در دهلیز فرج (vulvar vestibule) قرار دارد. این کیست‌ها غالباً شامل غدد بارتولن (Bartholin glands) می‌شوند که به‌صورت دوطرفه در دهلیز فرج وجود دارند. سایر نواحی که ممکن است درگیر شوند شامل غدد اسکنه (Skene glands) یا مجاری مزونفریک (mesonephric ducts) هستند.

سیرینگوما پاپول های ریز معمولی (برآمدگی های کوچک و توپر) هستند که معمولاً در پلک های پایینی بزرگسالان جوان یافت می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن و در هر سنی ایجاد شوند. سیرینگوما بی ضرر هستند و به دلیل رشد بیش از حد سلول های غدد عرق (غدد اکرین) ایجاد می شوند. راه های تشخیص سیرینگوما، راه های درمان سیرینگوما، راه های مراقبت سیرینگوما

هیدرآدنوم پاپیلیفروم (Hidradenoma papilliferum) یک تومور نادر وابسته به غدد آپوکرین است که تقریباً به‌طور انحصاری در ناحیه فرج یا مقعد-تناسلی زنان با تبار اروپای شمالی یافت می‌شود. مواردی که هیدرآدنوم پاپیلیفروم در خارج از ناحیه مقعد-تناسلی مشاهده شده، بسیار نادر است و در این صورت به آن هیدرآدنوم پاپیلیفروم نابجا (ectopic hidradenoma papilliferum) گفته می‌شود.

پاپول‌های مرواریدی آلت تناسلی (Pearly penile papules) نوعی ضایعه شایع و بدون علامت هستند که به صورت برجستگی‌های کوچک بر روی حلقه تاجی (coronal ring) مشاهده می‌شوند. گاهی این پاپول‌ها به پایه گلنس (glans) یا فرنولوم (frenulum) نیز گسترش می‌یابند. این پاپول‌ها معمولاً پس از بلوغ ظاهر می‌شوند. شیوع پاپول‌های مرواریدی آلت تناسلی در مردان ختنه نشده بیشتر است.

هایپرپلازی سباسه (Sebaceous Hyperplasia) یک بیماری شایع و بی ضرر است که در آن غدد چربی بزرگ شده و با ماده روغنی ای به نام سبوم پر می شوند. این غدد بزرگ شده اغلب در نواحی روی صورت مانند پیشانی ظاهر می شوند. ممکن است فقط یک ضایعه وجود داشته باشد، اما اغلب ضایعات متعددی وجود خواهد داشت. به طور معمول، ضایعات هایپرپلازی سباسه کوچک هستند و هیچ گونه نگرانی ای برای سلامتی ایجاد نمی‌کنند، اما در موارد نادری می‌توانند بزرگ شوند و تغییر شکل دهند.

لیپوماها تومورهای خوش‌خیم سلول‌های چربی بالغ و با رشد آهسته هستند. آن‌ها شایع‌ترین تومور بافت نرم می‌باشند.

کیست لنفوپیتلیالی (lymphoepithelial cyst) دهانی از تکثیر اپیتلیوم (epithelium) درون بافت لنفوئیدی (lymphoid) یا بافت لوزه‌ای (tonsillar) به‌وجود می‌آید. برخی معتقدند که این اپیتلیوم نشان‌دهنده اپیتلیوم محصور یا "گیر افتاده" است، در حالی که برخی دیگر باور دارند که منشأ آن از غده‌های بزاقی (salivary gland) است. این کیست معمولاً در دهه چهارم زندگی رخ می‌دهد و تمایز جنسیتی خاصی ندارد. بیمار ممکن است توده یا تورمی بدون درد را که به‌آهستگی رشد می‌کند، احساس کند.

تومور سلول گرانولار (Granular cell tumor) نوعی نئوپلاسم با اتیولوژی ناشناخته است که تصور می‌شود منشأ عصبی دارد. این تومور هم به صورت خوش‌خیم و هم بدخیم وجود دارد، اما فرم‌های بدخیم آن بسیار نادرتر هستند.

کاندیدیاز دهانی، که به آن کاندیدیاز دهانی-حلقی نیز گفته می‌شود و به طور عمومی به عنوان برفک دهان شناخته می‌شود، یک علت شایع عفونت غشاهای مخاطی دهان توسط گونه‌های کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans)، است. این عارضه در دوران نوزادی که سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی در حال توسعه هستند، شایع است.

فیبروم دهانی (Oral Fibroma) توده‌ای تومورمانند از بافت فیبروزی اسکار است که به دلیل آسیب مزمن، معمولاً ناشی از گاز گرفتن، ایجاد می‌شود. این عارضه به جنس خاصی تمایل ندارد و می‌تواند در هر گروه سنی رخ دهد.

لیکن پلانوس دهانی (LP) یک بیماری التهابی مخاطی است که توسط سلول‌های T (T-cell-mediated) ایجاد می‌شود و می‌تواند همراه با لیکن پلانوس پوستی یا به صورت مجزا ظاهر شود. این بیماری معمولاً در افراد میانسال و مسن‌تر دیده می‌شود و تمایل بیشتری به زنان دارد (نسبت ۲ به ۱). واکنش‌های حساسیتی لیکنوئیدی در دهان اغلب از لیکن پلانوس دهانی غیر قابل تشخیص هستند و این دو اصطلاح گاهی به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. برخلاف لیکن پلانوس پوستی، لیکن پلانوس دهانی معمولاً یک سیر مزمن دارد.