بیماری های مشابه

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.

سیستیت باکتریایی (Bacterial cystitis) به التهاب مثانه ناشی از یک عامل بیماری‌زای باکتریایی اطلاق می‌شود. در اکثر موارد سیستیت، یک عامل باکتریایی از مجرای ادراری به سمت مثانه صعود کرده و باعث عفونت می‌شود. با این حال، سیستیت ممکن است به علت عفونت‌های ویروسی یا به‌عنوان عارضه‌ای از مصرف داروهای شیمی‌درمانی نیز رخ دهد.

اورتریت (Urethritis) التهاب مجرای ادراری است که معمولاً به دلیل عوامل عفونی از جمله باکتری‌های *کلامیدیا تراکوماتیس* (Chlamydia trachomatis) یا *نایسریا گونوره‌آ* (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود. در برخی موارد، اورتریت ممکن است ناشی از شرایط غیرعفونی باشد یا علت آن ناشناخته (ایدیوپاتیک) باشد.

بیماران به ندرت نیاز به مراقبت احیا دارند مگر اینکه بیماری پیشرفته‌ای مشکوک شود، مانند سوراخ شدگی واضح با پریتونیت (peritonitis) یا سپسیس (sepsis). در این موارد، دسترسی فوری وریدی (IV)، مایعات احیاکننده، آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف با تأکید بر پوشش روده‌ای، و مشاوره جراحی فوری باید مد نظر قرار گیرد.

سرطان پروستات یک نئوپلاسم بدخیم است که به‌طور رایج به صورت آدنوکارسینوم (adenocarcinoma) مشاهده می‌شود؛ سارکوم‌ها (sarcomas) و سرطان‌های سلول کوچک (small cell cancers) به‌ندرت دیده می‌شوند. این بیماری شایع‌ترین سرطان غیرپوستی در مردان است که سالانه بیش از یک میلیون مورد جدید از آن تشخیص داده می‌شود. بروز سرطان پروستات با افزایش سن افزایش می‌یابد و تقریباً ۱۱٪ از مردان در ایالات متحده در طول زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند. نرخ مرگ‌ومیر حدود ۲۰٪ است. بیماران مبتلا تا زمانی که بیماری به مرحله پیشرفته نرسیده است، بدون علائم هستند. غربالگری با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) ناهنجاری‌هایی را در سرم نشان می‌دهد و در تشخیص زودهنگام کمک می‌کند.