بیماری های مشابه

ملاسما یک اختلال شایع است که باعث ایجاد لکه های تیره، اغلب در نواحی صورت که در معرض آفتاب هستند می شود. لکه های قهوه ای ملاسما در پاسخ به افزایش هورمون استروژن بدتر می شوند، مانند دوران بارداری یا استفاده از قرص های ضد بارداری. سایر داروها مانند داروهای ضد تشنج نیز ممکن است باعث ایجاد ملاسما شوند. افزایش قرار گرفتن در معرض نور خورشید نیز می تواند یک علت باشد. راه های مراقبت ملاسما (لک صورت)، راه های درمان ملاسما (لک صورت)

آکرونوزیس اگزوژن (Exogenous ochronosis) تغییر رنگ قهوه‌ای-سیاه پوست است که به دلیل تجمع درمال هموجنتیسیک اسید (homogentisic acid) رخ می‌دهد. شایع‌ترین علت آکرونوزیس اگزوژن استفاده از هیدروکینون (hydroquinone) موضعی به‌عنوان بخشی از فرمولاسیون در انواع کرم‌های سفیدکننده پوست است. همچنین گزارش شده که این وضعیت به‌صورت ثانویه به داروهای ضد مالاریای سیستمیک مانند کینین (quinine) و هیدروکسی‌کلروکین (hydroxychloroquine) و استفاده موضعی از مشتقات فنول (phenol derivatives)، رزورسینول (resorcinol)، اسید پیکریک (picric acid) و جیوه (mercury) نیز رخ می‌دهد. در برخی کشورها، رزورسینول و جیوه به‌طور تاریخی به کرم‌های سفیدکننده حاوی هیدروکینون در تهیه‌های غیرمجاز اضافه می‌شدند.

لیکن پلانوس پیگمنتوسوس (Lichen planus pigmentosus) که نباید با لیکن پلانویپلاریس (lichen planopilaris) اشتباه گرفته شود، یکی از انواع نادر لیکن پلانوس (lichen planus) است. به‌طور کلاسیک، این بیماری به‌صورت لکه‌های قهوه‌ای یا خاکستری در نواحی در معرض آفتاب ظاهر می‌شود. انواع نادر این بیماری شامل لیکن پلانوس پیگمنتوسوس معکوس (LPP-inversus) و لیکن پلانوس پیگمنتوسوس به شکل خطوط بلاشکو (Blaschko lines) است. اگرچه LPP اغلب به‌طور جداگانه وجود دارد، اما در حدود 20 درصد از موارد با سایر اشکال لیکن پلانوس مانند آلوپسی فیبروزان پیشانی (frontal fibrosing alopecia)، لیکن پلانویپلاریس، لیکن دهانی و لیکن کلاسیک همراه است.

درماتیت تماسی پیگمانته که به نام‌های ملانوز ریهل (Riehl melanosis)، درماتیت تماسی پیگمانته آرایشی و ملانوز صورت زنان (melanosis faciei feminae) نیز شناخته می‌شود، نوعی درماتیت تماسی پیگمانته غیرخارش‌دار است که به سرعت ظاهر می‌شود و با رنگدانه‌سازی شبکه‌ای و قهوه‌ای-خاکستری در صورت و گردن مشخص می‌شود. این بیماری به‌ویژه پیشانی، شقیقه‌ها و نواحی زیگوماتیک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

خطوط فوچر (Futcher lines)، که به عنوان خطوط مرزی رنگدانه‌ای یا خطوط وویگت (Voigt lines) نیز شناخته می‌شوند، خطوطی طبیعی و فیزیولوژیک با مرزهای مشخص هستند که نواحی تیره‌تر و روشن‌تر پوست را از هم جدا می‌کنند. این خطوط به‌ویژه در افرادی با پوست تیره شایع هستند و در حدود ۵۰ درصد زنان سیاه‌پوست و ۳۳ درصد مردان سیاه‌پوست دیده می‌شوند. افراد اسپانیایی‌تبار دارای بیشترین شیوع بعدی هستند و پس از آن آسیایی‌ها و گاهی افراد سفیدپوست قرار دارند. به نظر می‌رسد که شیوع این خطوط به‌طور مستقیم با میزان رنگدانه پوست متناسب است. خطوط فوچر معمولاً در اوایل کودکی ظاهر می‌شوند و اغلب در بدو تولد حضور دارند. به نظر می‌رسد که این خطوط در زنان اندکی بیشتر شایع هستند.

هیپرپیگمانتاسیون پس التهابی ، تیره شدن پوست در ناحیه آسیب دیده یا التهاب قبلی، ناشی از افزایش رنگدانه (ملانین) باقی مانده از فرآیند بهبود است. آکنه یکی از علل شایع به وجود آمدن هیپرپیگمانتاسیون است، باید اشاره کرد هر نوع آسیب پوستی (به عنوان مثال، خراشیدگی، بریدگی، سوختگی، نیش حشرات، و مالش مزمن) و بسیاری از اختلالات پوستی دیگر، مانند اگزما (درماتیت آتوپیک)  می تواند موجب به وجود آمدن این بیماری شود.

نئوس اوتا (که به‌عنوان ملانوسیتوز اوکولودرمال نیز شناخته می‌شود) با ملانوسیتوز پوستی صورت که نشان‌دهنده موتاسیون‌های موزاییکی در ژن‌های GNAQ یا GNA11، BRAF یا NRAS است، بروز می‌کند. به‌صورت بالینی، ماکول‌های (macules) آبی تیره / خاکستری سنگ‌لوحی تا قهوه‌ای تیره / سیاه با الگوی لکه‌دار یا یکنواخت به‌صورت یک ناحیه قطعه‌ای درمی‌آیند که به‌صورت یک‌طرفه یا دوطرفه بخش‌های بالایی صورت را درگیر می‌کند. گسترش به حفره‌های مخاطی دهانی یا بینی و روی اسکلراها نیز ممکن است دیده شود.

آکانتوزیس نیگریکانس (Acanthosis nigricans - AN) یک اختلال پوستی موضعی است که معمولاً با پلاک‌های مخملی و هیپرپیگمانته به‌طور متقارن در چین‌های پوستی مشخص می‌شود. این وضعیت به دلیل تحریک بیش‌ازحد فیبروبلاست‌ها و کراتینوسیت‌ها از طریق گیرنده‌های فاکتور رشد مشابه انسولین و گیرنده‌های تیروزین کیناز ایجاد می‌شود. AN اغلب با چاقی مرتبط است و نشانه‌ای از مقاومت به انسولین به شمار می‌آید. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد که تا ۹۰٪ از جوانان مبتلا به AN همچنین دارای تشخیص دیابت ملیتوس (diabetes mellitus) هستند.

اختلال پیگمانتاسیون درم اکتسابی (ADM) یک بیماری نادر و خوش‌خیم پیگمانتاسیون است که با لکه‌ها و نواحی تیره رنگ خاکستری یا قهوه‌ای مشخص می‌شود و بیشتر در ناحیه صورت مشاهده می‌گردد (که با عناوین خال هوری و لکه‌های خال اوتا مانند اکتسابی دوجانبه نیز شناخته می‌شود). محل‌های کمتر شایع گزارش شده شامل اندام‌ها، پشت و تنه می‌باشند.