بیماری های مشابه

کراتوزیس پیلاریس آتروفیکانس فاسیئی (Keratosis pilaris atrophicans faciei) که به نام اریتمای قرمز ابروزا (ulerythema ophryogenes) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال در کراتین‌سازی فولیکولی است که در دوران نوزادی بروز می‌کند. به نظر می‌رسد که این بیماری به صورت اتوزومال غالب (autosomal dominant) به ارث می‌رسد. افراد مبتلا دارای پاپول‌های هیپرکراتوتیک (hyperkeratotic papules) در امتداد ابروها و گونه‌ها هستند که از چند ماهگی آغاز می‌شود و می‌تواند به آلوپسی اسکار دهنده (scarring alopecia) پیشرفت کند. نازک شدن یا از دست دادن قسمت خارجی ابروها یک یافته بالینی شایع است و اغلب به همراه کراتوزیس پیلاریس (keratosis pilaris) معمولی که بازوها و پاها را درگیر می‌کند، مشاهده می‌شود. پیشرفت بیماری در دوران بلوغ متوقف می‌شود، اما عوارض آن اغلب دائمی هستند.

کراتوز فولیکولاریس اسپینولوسا دکالوانس (Keratosis follicularis spinulosa decalvans - KFSD) یک بیماری نادر، پیشرونده و سیكاتریسیال (زخم‌دار) آلوپسی (ریزش مو) است که ارتباط نزدیکی با کراتوز آتروفیکانس فاشیه (keratosis atrophicans faciei)، کراتوز پیلاریس آتروفیکانس (keratosis pilaris atrophicans) و آتروفودرما ورمیكولاتوم (atrophoderma vermiculatum) دارد. مواردی از این بیماری با الگوی غالب وابسته به کروموزوم X، غالب اتوزومال و موارد پراکنده گزارش شده است.

پوکیلودرما سیوات(Poikiloderma of Civatte) یک بیماری پوستی شایع و طولانی مدت در بزرگسالان با رنگ پوست روشن است. تصور می شود که این بیماری  در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید ایجاد می شود. با آسیب دیدن گردن و گاهی  ناحیه میانی بالای قفسه سینه توسط آفتاب، پویکیلودرما سیوات با تغییر رنگ پوست در آن نواحی ظاهر می شود. راه های درمان پوکیلودرما سیوات، راه های مراقبت از پوکیلودرما سیوات، راه های تشخیص پوکیلودرما سیوات

درماتیت تماسی پیگمانته که به نام‌های ملانوز ریهل (Riehl melanosis)، درماتیت تماسی پیگمانته آرایشی و ملانوز صورت زنان (melanosis faciei feminae) نیز شناخته می‌شود، نوعی درماتیت تماسی پیگمانته غیرخارش‌دار است که به سرعت ظاهر می‌شود و با رنگدانه‌سازی شبکه‌ای و قهوه‌ای-خاکستری در صورت و گردن مشخص می‌شود. این بیماری به‌ویژه پیشانی، شقیقه‌ها و نواحی زیگوماتیک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

لیکن اسپینولوزوس (Lichen spinulosus) یک اختلال پوستی نادر و خوش‌خیم است که با ظهور ناگهانی پلاک‌های محدودی از پاپول‌های فولیکولی هیپرکراتوتیک مشخص می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، اما ممکن است بزرگسالان جوان نیز به آن مبتلا شوند. شیوع آن در مردان کمی بیشتر است و افراد از هر نژادی می‌توانند به آن مبتلا شوند. علت و پاتوژنز این بیماری ناشناخته است، اگرچه عوامل آتوپیک، عفونی و ژنتیکی به‌عنوان علل احتمالی پیشنهاد شده‌اند. بیماران اغلب سابقه آتوپی دارند. یک نوع آکتینیک از این بیماری توصیف شده است که در آن بیماران در تابستان به‌طور ناگهانی بدتر می‌شوند یا پس از قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV)، مانند شرکت در فعالیت‌های ورزشی در فضای باز، دچار آن می‌شوند.

بثورات دارویی ثابت (Fixed Drug Eruption - FDE) یک واکنش پوستی نامطلوب به دارو است که هر بار فرد به داروی عامل مجدد در معرض قرار می‌گیرد، در همان نقطه از بدن ظاهر می‌شود. یک یا چند لکه قرمز یا بنفش به‌وضوح مشخص که معمولاً گرد هستند، در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از قرارگیری در معرض داروی محرک بروز می‌کنند. اندازه این لکه‌ها می‌تواند از ۰.۵ تا چند سانتی‌متر متغیر باشد. این لکه‌ها معمولاً بدون علائم هستند، اما ممکن است سوزش، درد یا خارش نیز رخ دهد. در حالی که هر سطح پوستی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، مخاط دهانی و ناحیه مقعدی تناسلی بیشتر درگیر می‌شوند.

فیتوفوتودرماتیتیس (Phytophotodermatitis) یک واکنش التهابی پوستی فتوکسیک (phototoxic) است که زمانی رخ می‌دهد که یک فیتوسنسیتایزر (photosensitizer) مانند پسورالن (psoralen) موجود در بسیاری از گیاهان با پوست تماس پیدا می‌کند و سپس در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش آ (UVA) از خورشید قرار می‌گیرد. این واکنش ممکن است به‌عنوان یک آفتاب‌سوختگی بسیار موضعی در نظر گرفته شود که معمولاً ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از تماس آغاز می‌شود و در ۴۸ تا ۷۲ ساعت به اوج می‌رسد. فیتوفوتودرماتیتیس بیشتر در بهار و تابستان رخ می‌دهد، زمانی که میزان پسورالن‌ها در گیاهان بیشتر و تابش اشعه ماوراء بنفش برای کودکان بالاتر است.

نئوس اوتا (که به‌عنوان ملانوسیتوز اوکولودرمال نیز شناخته می‌شود) با ملانوسیتوز پوستی صورت که نشان‌دهنده موتاسیون‌های موزاییکی در ژن‌های GNAQ یا GNA11، BRAF یا NRAS است، بروز می‌کند. به‌صورت بالینی، ماکول‌های (macules) آبی تیره / خاکستری سنگ‌لوحی تا قهوه‌ای تیره / سیاه با الگوی لکه‌دار یا یکنواخت به‌صورت یک ناحیه قطعه‌ای درمی‌آیند که به‌صورت یک‌طرفه یا دوطرفه بخش‌های بالایی صورت را درگیر می‌کند. گسترش به حفره‌های مخاطی دهانی یا بینی و روی اسکلراها نیز ممکن است دیده شود.