بیماری های مشابه

هیدروسل به تجمع مایع سروزی بین لایه‌های احشایی و جداری تونیکا واژینالیس (tunica vaginalis) اطلاق می‌شود که بیضه‌ها و طناب اسپرماتیک را پوشش می‌دهد. هیدروسل‌ها ممکن است به دو نوع ارتباطی (communicating) و غیرارتباطی (noncommunicating) تقسیم شوند. هیدروسل ارتباطی ناشی از عدم بسته شدن تونیکا واژینالیس و باقی‌ماندن فرآیند باز است. این نوع بیشتر در نوزادان دیده می‌شود و مایع آن اغلب قابل کاهش است. هیدروسل‌های غیرارتباطی به حفره صفاقی ارتباطی ندارند و قابل کاهش نیستند.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

لنف‌ادم (Lymphedema) به تورم موضعی بافت‌ها اشاره دارد که به دلیل تجمع بیش از حد مایع لنفاوی در فضاهای بینابینی ایجاد می‌شود.

پیچ‌خوردگی بیضه (Testicular torsion) یک وضعیت اورژانسی پزشکی است که منجر به پیچ‌خوردگی طناب اسپرماتیک (spermatic cord) و کاهش جریان خون به بیضه‌ها می‌شود و می‌تواند در کمتر از ۶ ساعت باعث آسیب غیرقابل‌برگشت شود. پیچ‌خوردگی طناب اسپرماتیک ابتدا باعث انسداد لنفاوی می‌شود و سپس به افزایش فشار وریدی، احتقان وریدی و در نهایت کاهش جریان شریانی منجر می‌شود که به ایسکمی (ischemia) و نکروز (necrosis) بیضه منجر می‌گردد.

تومور بدخیم بیضه (testis) که ممکن است یک یا هر دو بیضه را درگیر کند، در اغلب موارد (95%) منشاء سلول‌های زایا (germ cell) دارد و ممکن است به عنوان سرطان اولیه یا متاستاتیک تشخیص داده شود. علائم شایع شامل تورم بدون درد، توده قابل لمس یا بزرگ شدن بیضه، درد بیضه (orchidalgia)، خستگی و ناباروری است. علائم دیگر ممکن است شامل درد پهلو و احساس سنگینی یا درد مبهم در ناحیه شکم باشد. بیمارانی که بیماری متاستاتیک دارند، بسته به محل متاستاز، ممکن است علائمی مانند علائم گوارشی (GI) شامل تهوع، استفراغ، خونریزی گوارشی، بی‌اشتهایی، ادم اندام‌ها، درد استخوان، درد پشت، ناهنجاری‌های سیستم عصبی مرکزی، سرفه، تنگی نفس یا توده گردنی داشته باشند. بیمارانی که کریپتورکیدیسم (cryptorchidism) دارند، در معرض خطر بیشتری برای سرطان بیضه هستند.