بیماری های مشابه

بیماری فون هیپل-لینداو (Von Hippel-Lindau) با رشد غیرطبیعی عروق خونی (آنجیوماتوزیس) که به دلیل غیرفعال شدن ژن مهارکننده تومور VHL اتفاق می‌افتد، مشخص می‌شود. این بیماری نادر، اتوزومال غالب و نوروکوتانئوس (neurocutaneous)، به تشکیل تومورها و کیست‌های خوش‌خیم و بدخیم در بسیاری از اعضای بدن منجر می‌شود. ویژگی‌های بالینی شامل هما‌نجیوبلاستوماهای شبکیه، سیستم عصبی مرکزی (CNS) و نخاع، فئوکروموسیتوماها (pheochromocytomas)، تومورهای کیسه آندولنفاتیک (endolymphatic sac tumors)، کیست‌های متعدد پانکراس و کلیه، و افزایش خطر تبدیل بدخیم به سرطان سلول‌های کلیوی (renal cell carcinoma) می‌باشند. تظاهرات بالینی بسته به اندازه و محل رشد متفاوت است. علائم معمولاً در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شوند، اگرچه ممکن است در هر سنی بروز کنند.

تومور بدخیم بیضه (testis) که ممکن است یک یا هر دو بیضه را درگیر کند، در اغلب موارد (95%) منشاء سلول‌های زایا (germ cell) دارد و ممکن است به عنوان سرطان اولیه یا متاستاتیک تشخیص داده شود. علائم شایع شامل تورم بدون درد، توده قابل لمس یا بزرگ شدن بیضه، درد بیضه (orchidalgia)، خستگی و ناباروری است. علائم دیگر ممکن است شامل درد پهلو و احساس سنگینی یا درد مبهم در ناحیه شکم باشد. بیمارانی که بیماری متاستاتیک دارند، بسته به محل متاستاز، ممکن است علائمی مانند علائم گوارشی (GI) شامل تهوع، استفراغ، خونریزی گوارشی، بی‌اشتهایی، ادم اندام‌ها، درد استخوان، درد پشت، ناهنجاری‌های سیستم عصبی مرکزی، سرفه، تنگی نفس یا توده گردنی داشته باشند. بیمارانی که کریپتورکیدیسم (cryptorchidism) دارند، در معرض خطر بیشتری برای سرطان بیضه هستند.

هیدروسل به تجمع مایع سروزی بین لایه‌های احشایی و جداری تونیکا واژینالیس (tunica vaginalis) اطلاق می‌شود که بیضه‌ها و طناب اسپرماتیک را پوشش می‌دهد. هیدروسل‌ها ممکن است به دو نوع ارتباطی (communicating) و غیرارتباطی (noncommunicating) تقسیم شوند. هیدروسل ارتباطی ناشی از عدم بسته شدن تونیکا واژینالیس و باقی‌ماندن فرآیند باز است. این نوع بیشتر در نوزادان دیده می‌شود و مایع آن اغلب قابل کاهش است. هیدروسل‌های غیرارتباطی به حفره صفاقی ارتباطی ندارند و قابل کاهش نیستند.

واریکوسل معمولاً به‌عنوان یک تورم بدون درد در کیسه بیضه (اسکروتوم) شناخته می‌شود که شامل وریدهای منبسط‌شده‌ی اسپرماتیک (شبکه پامپینی‌فورم) است و یک توده نرم در کیسه بیضه ایجاد می‌کند که اغلب در سمت چپ مشاهده می‌شود. واریکوسل‌ها که تصور می‌شود ناشی از فشار وریدی هستند، معمولاً بدون علامت‌اند اما ممکن است با ناراحتی و سنگینی در کیسه بیضه همراه باشند. به‌طور کلاسیک، واریکوسل‌ها در معاینه به‌صورت «کیسه‌ای از کرم‌ها» توصیف می‌شوند.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.