بیماری های مشابه

بازگشت خون از بطن راست (RV) به دهلیز راست به دلیل ناکارآمدی دریچه سه‌لتی (tricuspid regurgitation - TR) شناخته می‌شود. در ۸۰ درصد موارد، TR به علت گشادشدگی حلقه دریچه سه‌لتی به دلیل گشادشدگی بطن راست در شرایط فشار خون شریان ریوی (pulmonary arterial hypertension) رخ می‌دهد.

نارسایی دریچه میترال به عنوان اختلال در عملکرد دریچه میترال تعریف می‌شود که با عدم بسته شدن کامل دریچه مشخص می‌شود و منجر به جریان خون در طی انقباض قلب (سیستول) از بطن چپ به دهلیز چپ می‌گردد. افزایش فشار در دهلیز چپ که ناشی از این وضعیت است، معمولاً باعث ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی (Atrial Fibrillation)، تنگی نفس (Dyspnea) و/یا نارسایی احتقانی قلب (Congestive Heart Failure) می‌شود. این اختلال به دو دسته کلی تقسیم می‌شود: نارسایی اولیه (یا دژنراتیو) دریچه میترال که ناشی از ناهنجاری در لت‌های دریچه است و نارسایی ثانویه (یا عملکردی) دریچه میترال که به دلیل عدم بسته شدن کامل لت‌ها به علت بیماری‌های دهلیز یا بطن چپ ایجاد می‌شود.

فقدان مادرزادی تشکیل دریچه تریکوسپید که منجر به سیانوز و سوفل (murmur) می‌شود. نقص دیواره بین دهلیزی (atrial septal defect)، بطن راست کوچک (hypoplastic right ventricle)، و نقص دیواره بین بطنی (ventricular septal defect) معمولاً وجود دارند. سایر ناهنجاری‌های مادرزادی مانند جابجایی شریان‌های بزرگ (transposition of the great arteries) نیز ممکن است حضور داشته باشند. حدود نیمی از موارد، با سیانوز و سوفل در روز تولد مشاهده می‌شوند. ۳۰ درصد دیگر در ماه اول تشخیص داده می‌شوند. با پیشرفت‌های انجام‌شده در سونوگرافی جنینی، آترزی تریکوسپید (tricuspid atresia) می‌تواند در غربالگری‌های پیش از تولد در هفته‌های ۱۸ تا ۲۲ بارداری تشخیص داده شود. در صورت عدم درمان، مرگ و میر بسیار بالاست و بقای یک‌ساله حدود ۱۰ درصد تخمین زده می‌شود.

نقایص نادر قلبی مادرزادی: جابجایی بزرگ شریان‌ها از نوع D

سندرم ولف-پارکینسون-وایت (Wolff-Parkinson-White syndrome یا WPW) شایع‌ترین نوع پیش‌تحریک بطنی (ventricular pre-excitation) است که به دلیل وجود یک مسیر فرعی هدایتی بین دهلیز و بطن (accessory atrioventricular conduction pathway) ایجاد می‌شود. این مسیر فرعی با نام باندل کنت (bundle of Kent) شناخته می‌شود. الگوی الکتروکاردیوگرام (ECG) معمولی WPW در حدود ۰.۱۳٪ تا ۰.۲۵٪ از جمعیت عمومی مشاهده می‌شود. تنها ۱٪ تا ۱.۸٪ از افرادی که الگوی WPW در ECG دارند، دچار آریتمی (arrhythmia) می‌شوند. فرم خانوادگی سندرم WPW که به صورت اتوزومال غالب (autosomal dominant) به ارث می‌رسد نیز گزارش شده است.