نارسایی دریچه میترال (Mitral Regurgitation)

نارسایی دریچه میترال به عنوان اختلال در عملکرد دریچه میترال تعریف می‌شود که با عدم بسته شدن کامل دریچه مشخص می‌شود و منجر به جریان خون در طی انقباض قلب (سیستول) از بطن چپ به دهلیز چپ می‌گردد. افزایش فشار در دهلیز چپ که ناشی از این وضعیت است، معمولاً باعث ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی (Atrial Fibrillation)، تنگی نفس (Dyspnea) و/یا نارسایی احتقانی قلب (Congestive Heart Failure) می‌شود. این اختلال به دو دسته کلی تقسیم می‌شود: نارسایی اولیه (یا دژنراتیو) دریچه میترال که ناشی از ناهنجاری در لت‌های دریچه است و نارسایی ثانویه (یا عملکردی) دریچه میترال که به دلیل عدم بسته شدن کامل لت‌ها به علت بیماری‌های دهلیز یا بطن چپ ایجاد می‌شود.

مکانیسم‌های نارسایی اولیه دریچه میترال شامل افتادگی لت‌ها (Leaflet Prolapse)، اندوکاردیت (Endocarditis)، ناهنجاری‌های مادرزادی و پارگی طناب‌های وتری (Chordae Tendineae) یا عضله پاپیلاری (Papillary Muscle) است. مکانیسم‌های نارسایی ثانویه دریچه میترال شامل ایسکمی (Ischemia) و کاردیومیوپاتی اتساعی (Dilated Cardiomyopathy) می‌باشد. درمان و پیش‌آگهی این بیماری بستگی به علت زمینه‌ای آن دارد.