بیماری های مشابه

خارپوستان (Echinoderms) در تمامی اقیانوس‌های جهان، از مناطق گرمسیری تا مناطق قطبی، یافت می‌شوند. بدن آن‌ها به شکل کروی و با خارهای تیز و شکننده پوشیده شده است. در نوک خارها ممکن است غده‌ای زهری وجود داشته باشد. برخی از گونه‌ها نیز دارای فک‌های قلاب‌مانند (pedicellaria) هستند که می‌توانند زهر تزریق کنند. تعداد گونه‌های خارپوستان ۶۰۰ عدد است که ۸۰ گونه از آن‌ها زهرآگین هستند.

ماهی‌های شیر (Lionfish) شامل چندین گونه از ماهی‌های سمی هستند که به خانواده بزرگ عقرب‌ماهیان (Scorpaenidae) تعلق دارند. اعضای خانواده عقرب‌ماهیان بر اساس اندام‌های سمی و میزان سمی بودن به سه گروه تقسیم می‌شوند: ماهی‌های شیر (Pterois)، ماهی‌های عقرب (Scorpaena)، و ماهی‌های سنگی (Synanceja). شدت نیش این ماهی‌ها از ماهی شیر به ماهی عقرب و سپس به ماهی سنگی به طور تصاعدی افزایش می‌یابد. ماهی‌های شیر معمولاً دارای خارهای بلند و نسبتاً باریک با کوچک‌ترین غدد سمی هستند و ضعیف‌ترین سم را تولید می‌کنند. ماهی‌های عقرب خارهای کوتاه‌تر اما محکم‌تر و غدد سمی بزرگ‌تری دارند و بنابراین قادر به ایجاد نیش قوی‌تری هستند. ماهی‌های سنگی کوتاه‌ترین و قوی‌ترین خارها و بزرگ‌ترین غدد سمی را دارند و می‌توانند دوز بسیار بیشتری از سم بسیار قوی‌تر را به قربانی وارد کنند. هر خار با یک پوشش پوستی آزاد پوشیده شده است. در هنگام نیش زدن، این پوشش به پایین خار فشار داده می‌شود و باعث فشرده شدن غدد سمی در پایه خارها می‌شود. سپس سم از طریق شیارهای خارها به داخل زخم منتقل می‌شود.

عقرب‌ماهی‌ها گروهی از ماهیان زهرآگین با باله‌های شعاعی هستند که به خانواده بزرگ Scorpaenidae تعلق دارند.

سفره‌ماهی‌ها ماهی‌های بزرگی هستند که بدنشان تخت و دمی شلاق‌مانند دارند و در قسمت پشتی دمشان یک یا چند خار دندانه‌دار دارند. این خارها دارای دو شیار جانبی-شکمی (ventrolateral) حاوی سم هستند که در یک پوشش پوستی قرار گرفته‌اند. این ماهی‌ها در بستر دریا زندگی می‌کنند و معمولاً در آب‌های کم‌عمق مناطق گرمسیری، نیمه‌گرمسیری و مناطق معتدل گرم یافت می‌شوند. آن‌ها اغلب در شن‌ها استراحت می‌کنند و تنها اسپیرکل‌ها (spiracles)، چشم‌ها و دمشان بیرون از شن قابل مشاهده است. در سراسر جهان حدود ۱۵۰ گونه از این ماهی‌ها وجود دارد و چندین گونه در سواحل ایالات متحده یافت می‌شوند. برخی گونه‌ها در آب شیرین زندگی می‌کنند. اندازه سفره‌ماهی‌ها از چند اینچ تا ۴ متر در ۲ متر (۱۲ فوت در ۶ فوت) متغیر است.

ماهی سنگی: گونه‌های مختلفی از ماهی‌های سمی متعلق به خانواده بزرگ Scorpaenidae (اسکورپائنی‌دائه) هستند. اعضای خانواده Scorpaenidae بر اساس دستگاه‌های سمی و میزان سمی بودن به سه گروه تقسیم می‌شوند: ماهی شیر (Pterois)، ماهی عقرب (Scorpaena)، و ماهی سنگی (Syanceja). گزیدگی‌های اعضای خانواده Scorpaenidae به ترتیب از ماهی شیر به ماهی عقرب و سپس به ماهی سنگی شدیدتر می‌شود. ماهی شیر معمولاً دارای خارهای بلند و نسبتاً باریک با کوچک‌ترین غدد سمی است و ضعیف‌ترین سم را تولید می‌کند. ماهی عقرب خارهای کوتاه‌تر اما محکم‌تر و غدد سمی بزرگ‌تری دارد و بنابراین می‌تواند نیش قوی‌تری وارد کند. ماهی سنگی دارای کوتاه‌ترین و قوی‌ترین خارها، بزرگ‌ترین غدد سمی است و می‌تواند دوز بسیار بزرگ‌تری از سم بسیار قوی‌تر را به قربانی وارد کند. هر خار با پوسته‌ای شل پوشیده شده است. در هنگام گزیدگی، این پوسته به سمت پایین خار فشرده می‌شود و باعث فشرده شدن غدد سمی واقع در پایه خارها می‌شود. سپس سم از طریق شیارهای موجود در خارها به داخل زخم منتقل می‌شود.