بیماری های مشابه

سندرم فرسایش مکرر قرنیه یا فرسایش مکرر، یک وضعیت دردناک قرنیه است که در آن اپی‌تلیوم (epithelium) به‌طور خودبه‌خود دچار فرسایش می‌شود و نقصی در اپی‌تلیوم ایجاد می‌گردد. این فرسایش اغلب در اوایل صبح هنگامی که بیمار تازه از خواب بیدار شده و چشم‌هایش را باز می‌کند، رخ می‌دهد. بیماران در چشم مبتلا، درد شدیدی را تجربه می‌کنند که با احساس وجود جسم خارجی، قرمزی، فوتوفوبیا (photophobia) و اشک‌ریزی همراه است و ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت ادامه یابد. این حملات ممکن است به‌صورت روزانه، هفتگی یا به‌طور تصادفی رخ دهند. بیمارانی که دچار دیستروفی‌های قرنیه مانند دیستروفی غشای پایه قدامی (anterior basement membrane dystrophy - ABMD) یا دیستروفی شبکه‌ای قرنیه (lattice corneal dystrophy) هستند، بیشتر مستعد فرسایش مکرر قرنیه می‌باشند. همچنین، چشم‌هایی که دچار تروما یا خراش قرنیه شده‌اند نیز در ناحیه آسیب اولیه، مستعد ابتلا به این وضعیت هستند.

پارگی‌های قرنیه (Cornea lacerations) از جمله آسیب‌های تروماتیک به چشم هستند و باید به عنوان موارد اورژانسی چشمی در نظر گرفته شوند، زیرا درمان نادرست آن‌ها می‌تواند منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود. بیماری که با این وضعیت مراجعه می‌کند، سابقه‌ای از تروما به چشم دارد، از درد رنج می‌برد، و دارای فوتوفوبی (photophobia) و بلفارواسپاسم (blepharospasm) مرتبط است. اگر پارگی از محور بینایی عبور کند یا به صورت تمام ضخامت باشد، معمولاً کاهش بینایی در چشم آسیب‌دیده مشاهده خواهد شد.

عفونت ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یکی از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی چشم و پوست اطراف چشم است. اکثر افراد بالای ۶۰ سال نسبت به HSV-1 سرم مثبت خواهند بود. این عفونت معمولاً مسیر عصب تری‌ژمینال (trigeminal nerve) را دنبال می‌کند. بیشتر عفونت‌های چشمی به دلیل HSV-1 ایجاد می‌شوند؛ HSV-2 نیز می‌تواند باعث عفونت شود، اما شیوع آن بسیار کمتر است.

زونا چشمی (Herpes zoster ophthalmicus یا HZO) به معنای فعال‌سازی مجدد عفونت نهفته با ویروس واریسلا زوستر (varicella-zoster virus یا VZV) در ناحیه عصب چشمی شاخه تری‌ژمینال (V1) است. به‌طور کلاسیک، این فعال‌سازی مجدد در بیماران سالم در دهه ششم زندگی یا پس از آن رخ می‌دهد. زونا چشمی در بیمارانی که به دلیل بیماری، آسیب، استرس یا سرکوب سیستم ایمنی (ناشی از شیمی‌درمانی، داروها، عفونت HIV، پرتو درمانی، بدخیمی و غیره) ناتوان شده‌اند نیز شایع‌تر است.

زخم قرنیه قارچی یا کراتیت قارچی (Fungal Keratitis) به معنای عفونت استرومای قرنیه است که می‌تواند به سرعت باعث کاهش دید و درد شود. *زخم‌های عفونی قرنیه باید در اسرع وقت درمان شوند تا دید حفظ شود.* در صورت عدم درمان، عفونت قارچی ممکن است به سوراخ شدن قرنیه، از دست دادن دید و حتی از دست دادن چشم منجر شود.

کراتوپاتی لیپیدی (Lipid Keratopathy) به رسوب لیپید در استرومای قرنیه گفته می‌شود. معمولاً این رسوب لیپید به صورت ثانویه به واسطه عروق‌سازی قرنیه ناشی از زخم قرنیه، کراتیت هرپسی (Herpetic Keratitis)، یا کراتیت بینابینی (Interstitial Keratitis) رخ می‌دهد. به طور کلاسیک، لیپید در انتهای رشد عروقی رسوب می‌کند. به ندرت، ممکن است لیپید به صورت اولیه و بدون عفونت یا علت مشخصی برای رشد عروقی رسوب کند. اگر رسوب لیپید در محور بینایی باشد، دید کاهش خواهد یافت. همانند هر وضعیت چشمی دیگری، دید باید مستند شود.

کراتیت آکانتاموبا (Acanthamoeba keratitis) یک عفونت نادر اما جدی چشمی است که می‌تواند افراد در هر سن و جنسی را تحت تأثیر قرار دهد. میزان بروز این بیماری حدود ۱ در ۲۵۰,۰۰۰ تخمین زده می‌شود. ارگانیسم آکانتاموبا به دو شکل در قرنیه وجود دارد: اولین شکل، پروتوزوآی آزاد زی به نام تروفوزوئیت (trophozoite) است و دومین شکل، کیست (cyst) دو جداره‌ای است که در شرایط استرس‌زا تشکیل می‌شود.