زخم قرنیه قارچی یا کراتیت قارچی (Fungal Keratitis) به معنای عفونت استرومای قرنیه است که می‌تواند به سرعت باعث کاهش دید و درد شود. زخم‌های عفونی قرنیه باید در اسرع وقت درمان شوند تا دید حفظ شود. در صورت عدم درمان، عفونت قارچی ممکن است به سوراخ شدن قرنیه، از دست دادن دید و حتی از دست دادن چشم منجر شود.

عوامل خطر

عواملی که می‌توانند فرد را به کراتیت قارچی مستعد کنند شامل استفاده از لنزهای تماسی، آسیب چشمی با مواد گیاهی، جراحی‌های قبلی چشمی، استفاده از استروئیدهای موضعی و سرکوب سیستم ایمنی (Immunosuppression) هستند.

علائم بالینی

بیماران مبتلا به زخم قرنیه قارچی معمولاً از درد چشم، حساسیت به نور، قرمزی چشم و احتمالاً کاهش دید شکایت دارند. سرعت بروز و پیشرفت علائم به‌طور معمول کندتر از آن چیزی است که در کراتیت باکتریایی مشاهده می‌شود. کراتیت قارچی بسیار کمتر از کراتیت باکتریایی شایع است و تشخیص آن اغلب زمانی صورت می‌گیرد که داروهای ضدباکتریایی مرسوم نتوانند عفونت را به‌طور مؤثر درمان کنند.

نوع قارچ‌ها

گونه‌های قارچی شبیه به مخمر (Yeast-like)، مانند کاندیدا (Candida)، در کراتیت قارچی در شمال ایالات متحده شایع‌تر هستند، در حالی که ارگانیسم‌های رشته‌ای (Filamentous)، مانند فوزاریوم (Fusarium)، در جنوب ایالات متحده بیشتر دیده می‌شوند.