بیماری های مشابه

لکوپلاکیا یک اصطلاح بالینی است که به پلاک سفید مخاطی اشاره دارد که به هیچ موجودیت شناخته‌شده بالینی یا آسیب‌شناختی (histopathologic) دیگری تعلق ندارد؛ بنابراین، این یک تشخیص بالینی به روش حذف است. کراتوزهای اصطکاکی (Frictional keratoses) دارای علت‌شناسی خاصی هستند و به همین دلیل به عنوان لکوپلاکیا در نظر گرفته نمی‌شوند. لکوپلاکیا یک یافته شایع دهانی است که می‌تواند پیش‌درآمدی برای کارسینوم سلول سنگفرشی مخاطی (mucosal squamous cell carcinoma) باشد. این بیماری در افراد سیگاری بیشتر دیده می‌شود، اما ممکن است به این دلیل باشد که پلاک‌های سفید در افراد سیگاری بیشتر تحت بیوپسی قرار می‌گیرند. عوامل خطر برای این وضعیت همان عواملی هستند که برای کارسینوم سلول سنگفرشی وجود دارند و تغییرات بدخیم به کارسینوم مهاجم در ۶٪ تا ۱۸٪ از بیماران رخ می‌دهد.

خط سفید (Linea Alba) یک ناحیه خطی مشخص از هایپرکراتوز (hyperkeratosis) و لوکودما (leukoedema) است که به دلیل آسیب‌های بسیار خفیف و مزمن اصطکاکی سطحی ایجاد می‌شود و در جایی که دندان‌های بالا و پایین به هم می‌رسند، بر روی مخاط باکال (buccal mucosa) قرار دارد. بنابراین، فقط در جایی که دندان‌ها حضور دارند دیده می‌شود.

کاندیدیاز دهانی، که به آن کاندیدیاز دهانی-حلقی نیز گفته می‌شود و به طور عمومی به عنوان برفک دهان شناخته می‌شود، یک علت شایع عفونت غشاهای مخاطی دهان توسط گونه‌های کاندیدا، به ویژه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans)، است. این عارضه در دوران نوزادی که سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی در حال توسعه هستند، شایع است.

لیکن پلانوس دهانی (LP) یک بیماری التهابی مخاطی است که توسط سلول‌های T (T-cell-mediated) ایجاد می‌شود و می‌تواند همراه با لیکن پلانوس پوستی یا به صورت مجزا ظاهر شود. این بیماری معمولاً در افراد میانسال و مسن‌تر دیده می‌شود و تمایل بیشتری به زنان دارد (نسبت ۲ به ۱). واکنش‌های حساسیتی لیکنوئیدی در دهان اغلب از لیکن پلانوس دهانی غیر قابل تشخیص هستند و این دو اصطلاح گاهی به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. برخلاف لیکن پلانوس پوستی، لیکن پلانوس دهانی معمولاً یک سیر مزمن دارد.

کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی (Oral squamous cell carcinoma یا SCC) یک بدخیمی است که از اپیتلیوم سطحی دهان منشأ می‌گیرد. مواجهه مزمن با نور فرابنفش (UV) باعث بروز SCC در ناحیه ورمیلیون لب‌ها، به‌ویژه لب پایین و عمدتاً در افراد با پوست روشن می‌شود. در ایالات متحده، تا ۸۰٪ از موارد SCC داخل دهانی با سیگار کشیدن مرتبط است، چه همراه با مصرف زیاد الکل و چه بدون آن؛ الکل نقشی هم‌افزا در توسعه SCC دهانی دارد.