بیماری های مشابه

درماتیت (Dermatitis) درگیرکننده چین‌های ناخن ممکن است باعث التهاب و تورم ماتریکس (matrix) یا بستر ناخن (bed) شود و در نتیجه ممکن است منجر به بروز تعدادی ناهنجاری ناخن گردد. زیرگروه‌های این وضعیت شامل درماتیت تماسی تحریک‌زا (irritant contact dermatitis)، درماتیت تماسی آلرژیک (allergic contact dermatitis) و اگزمای دیس‌هیدروتیک (dyshidrotic eczema) هستند. این زیرگروه‌ها ممکن است یافته‌های مشابهی در ناخن ایجاد کنند که شامل چال‌افتادگی (pitting)، خطوط بو (Beau's lines)، دیستروفی بیست ناخن (twenty nail dystrophy)، شیارهای عرضی یا طولی (transverse or longitudinal ridging)، فرورفتگی‌های عرضی (transverse depressions) و اونیکولیزیس (onycholysis) می‌شود. چین ناخن به‌طور ثابت دچار ادم و التهاب خواهد شد. علاوه بر ناهنجاری‌های صفحه ناخن و درگیری چین ناخن، انگشتان و دست‌ها نیز باید شواهدی از درماتیت نشان دهند. یافته‌های ناخن در بیمارانی که مدت طولانی‌تری دچار درماتیت هستند شایع‌تر است. شدت درماتیت لزوماً با شدت تغییرات ناخن مطابقت ندارد.

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

آرتریت واکنشی (که قبلاً به عنوان بیماری یا سندرم رایتر شناخته می‌شد) نوعی اسپوندیلوآرتروپاتی (spondyloarthropathy) است که پس از عفونت‌های دستگاه گوارش یا دستگاه تناسلی-ادراری رخ می‌دهد. همانند دیگر اسپوندیلوآرتروپاتی‌ها، آرتریت واکنشی با آنتی‌ژن لوکوسیت انسانی (HLA)-B27 مرتبط است.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

اونیکومایکوزیس که معمولا به عنوان عفونت قارچی ناخن شناخته می شود، عفونت ناخن های دست و پا توسط انواع قارچ، کپک و مخمر است. عفونت های قارچی ناخن بسیار شایع هستند و تقریباً نیمی از اختلالات ناخن را تشکیل می دهند. در رایج‌ترین شکل عفونت‌های قارچی ناخن، قارچ در زیر ناخن رشد می‌کند و در امتداد بستر ناخن و شیارهای کناره‌های ناخن پخش می‌شود. راه های درمان عفونت قارچی ناخن، راه های مراقبت از عفونت قارچی ناخن، راه های تشخیص عفونت قارچی ناخن

پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis) که به دلیل شکل ظاهری آن به عنوان کرم حلقوی پا نیز شناخته می شود، یک عفونت قارچی لایه های سطحی پوست پا است. تینه آ پدیس، شایع ترین بیماری قارچی در انسان، ممکن است از طریق تماس مستقیم با افراد آلوده، حیوانات آلوده، اشیاء آلوده (مانند حوله یا کف اتاق رختکن) یا خاک به انسان منتقل شود. راه های تشخیص پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)، راه های درمان پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)، راه های خودمراقبتی پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)

نئوسیتالیدیوم دیمیدیاتوم (Neoscytalidium dimidiatum) و سیتالیدیوم هیالینوم (Scytalidium hyalinum) قارچ‌هایی از جنس سیتالیدیوم (Scytalidium) هستند که ممکن است عفونت‌های قارچی سطحی از جمله اونیکومایکوزیس (onychomycosis) را ایجاد کنند.

اسکوپولاریوپسیس (Scopulariopsis) یک جنس قارچ‌های ساپروفیت غیردرماتوفیتی است که به‌طور گسترده‌ای در هوا یافت می‌شود. تاکنون هشت گونه از اسکوپولاریوپسیس گزارش شده‌اند که می‌توانند بیماری‌های انسانی ایجاد کنند. پنج گونه از این قارچ‌ها تنها عامل ایجاد اونیکومایکوزیس (onychomycosis) هستند، به‌طوری که اسکوپولاریوپسیس عامل ۱٪ تا ۱۰٪ از تمامی موارد اونیکومایکوزیس است. اکثر موارد گزارش‌شده از بیماری‌های پوستی موضعی و سیستمیک توسط گونه اسکوپولاریوپسیس بریویکاولیس (Scopulariopsis brevicaulis) ایجاد می‌شوند.

پارونیشیا (عقربک)، که معمولاً عفونت چین ناخن نامیده می شود، التهاب ناحیه انگشت یا پا در کنار ناخن است، چه در چین نزدیک ناخن (پایه ناخن) یا در چین جانبی ناخن (در دو طرف ناخن). پارونیشیا معمولاً نتیجه یک عفونت باکتریایی است، اما می تواند توسط یک ویروس، به طور معمول ویروس هرپس سیمپلکس، ایجاد شود. همچنین می تواند توسط برخی داروها مانند رتینوئیدها ایجاد شود. التهاب ممکن است در کوتاه‌مدت رخ دهد (پارونیشی حاد)، یا ممکن است یک مشکل طولانی‌مدت (۶ هفته یا بیشتر) یا مشکلی باشد که مدام عود می‌کند (پارونیشی مزمن). راه های مراقبت پارونیشیا باکتریایی، راه های درمان پارونیشیا باکتریایی، راه های تشخیص پارونیشیا باکتریایی

سندرم ناخن سبز (Green Nail Syndrome) یا کلرونیشیا (Chloronychia) با سه‌گانه بالینی زیر شناخته می‌شود:

نئوسیتالیدیوم دیمیدیاتوم (Neoscytalidium dimidiatum) و سیتالیدیوم هیالینوم (Scytalidium hyalinum) قارچ‌هایی از جنس سیتالیدیوم (Scytalidium) هستند که ممکن است عفونت‌های قارچی سطحی از جمله اونیکومایکوزیس (onychomycosis) را ایجاد کنند.

فوزاریوزیس (Fusariosis) توسط قارچی به نام فوزاریوم (Fusarium) ایجاد می‌شود که به‌طور گسترده‌ای در خاک وجود دارد. این بیماری دومین عفونت شایع قارچی پس از آسپرژیلوزیس (Aspergillosis) است و در بیماران دارای نقص ایمنی با عفونت منتشر و خطرناک مشاهده می‌شود. عفونت پوستی می‌تواند به دلیل تلقیح اولیه (که بیشتر در افراد دارای سیستم ایمنی سالم دیده می‌شود) یا به علت انتشار عفونت (که بیشتر در افراد دارای نقص ایمنی دیده می‌شود) رخ دهد. ضایعات پوستی، چه اولیه و چه منتشر، در بیش از ۷۰٪ بیماران مبتلا به عفونت فوزاریوم مشاهده می‌شود.