بیماری های مشابه

آبله یک عفونت مسری و اغلب کشنده است که توسط ویروس واریولا (variola virus) ایجاد می‌شود. این بیماری در دو شکل بالینی ظاهر می‌شود: آبله بزرگ (variola major) که میزان مرگ و میر تاریخی آن ۳۰ درصد است و آبله کوچک (variola minor) که بیماری خفیف‌تری شبیه به آبله ایجاد می‌کند و میزان مرگ و میر تاریخی آن کمتر از ۱ درصد است.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.

بیماری ریکتزیال‌پاکس (Rickettsialpox) یک بیماری عفونی تب‌دار است که توسط باکتری ریکتزیا آکاری (Rickettsia akari) ایجاد می‌شود و از طریق نیش بدون درد کنه‌های موش خانگی (Liponyssoides sanguineus) به انسان منتقل می‌شود. این بیماری برای اولین بار پس از یک شیوع در سال ۱۹۴۶ در شهر نیویورک توصیف شد و به دلیل شباهتش به آبله‌مرغان، ریکتزیال‌پاکس نام‌گذاری شد. شیوع این بیماری در مناطق شهری بیشتر است و موارد مستندی از آن در ایالات متحده، کرواسی، مکزیک، کره جنوبی، آفریقای جنوبی، کانادا و بخش‌هایی از روسیه تأیید شده است.

اورف از طریق تماس مستقیم به انسان منتقل می‌شود که معمولاً در دامدارها، کشاورزان، قصاب‌ها و دامپزشکان رخ می‌دهد. اورف با یک یا چند پاپول، پوسچول یا نودول در ناحیه‌ای از بدن که در معرض این حیوانات یا محصولات دامی بوده، ظاهر می‌شود. تب خفیف (معمولاً به مدت 3 تا 4 روز) و حالت ناخوشی با عفونت همراه است. ممکن است لنفانژیت ثانویه و لنفادنوپاتی محدود وجود داشته باشد. خودآلوده شدن (خود تلقیحی) که منجر به زخم‌های بیشتر شود، ممکن است اتفاق بیفتد، اما انتقال از انسان به انسان مستند نشده است.

این موضوع به ویروس هرپس سیمپلکس منتشر شده در بزرگسالان و کودکان می‌پردازد. ویروس هرپس سیمپلکس نوزادی به‌طور جداگانه بررسی می‌شود.

ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes simplex virus) نوع گلادیاتوروم (HSV) یا هرپس گلادیاتوروم، عفونتی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است که از طریق تماس فیزیکی غیرجنسی مانند کشتی یا سایر فعالیت‌های ورزشی ایجاد می‌شود. عوامل ایجادکننده این عفونت همان ویروس‌هایی هستند که عامل هرپس سیمپلکس کلاسیک می‌باشند: HSV-1 و HSV-2.

زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)

بیماری دست، پا و دهان (Hand, Foot, and Mouth Disease) یک بیماری شایع است که توسط ویروس‌های گروه انتروویروس، به‌ویژه ویروس‌های کوکساکی ایجاد می‌شود. این بیماری بسیار مسری است و اغلب از کودک به کودک دیگر یا به بزرگسال دیگر سرایت می کند. گسترش بیماری از طریق تماس مستقیم با ترشحات بینی و/یا دهان و تماس با مدفوع اتفاق می افتد. دوره کمون از عفونت تا علائم حدود 3 تا 6 روز است. شیوع بیماری دست، پا و دهان معمولاً از اواسط خرداد تا اواسط آبان رخ می دهد. راه های تشخیص بیماری دست، پا و دهان، راه های مراقبت از بیماری دست، پا و دهان، راه های درمان بیماری دست، پا و دهان

انتقال ویروس واکسینیا (واکسن آبله)، که ویروسی زنده و بسیار درماتوتروفیک است، از محل واکسیناسیون به پوست و مخاط، یک رویداد نامطلوب شایع در واکسیناسیون آبله است. این امر به دلیل تمایل به خاراندن محل واکسیناسیون که حاوی ویروس زنده واکسینیا است (یا به‌طور کمتر معمول، به دلیل دست زدن به گاز یا مواد دیگری که محل را پوشانده یا با آن در تماس هستند) رخ می‌دهد.

این خلاصه به بررسی بیماری واریسلا (آبله‌مرغان) در کودکان می‌پردازد. واریسلای نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

آبله یک عفونت مسری و اغلب کشنده است که توسط ویروس واریولا (variola virus) ایجاد می‌شود. این بیماری در دو شکل بالینی ظاهر می‌شود: آبله بزرگ (variola major) که میزان مرگ و میر تاریخی آن ۳۰ درصد است و آبله کوچک (variola minor) که بیماری خفیف‌تری شبیه به آبله ایجاد می‌کند و میزان مرگ و میر تاریخی آن کمتر از ۱ درصد است.