بیماری های مشابه

تب ناشی از گزش کنه آفریقایی توسط باکتری ریکتزیا آفریکا (Rickettsia africae) ایجاد می‌شود که یک باسیل گرم منفی داخل سلولی است و از طریق کنه‌های جنس آمبلیوما (Amblyomma) به انسان منتقل می‌گردد. تب ناشی از گزش کنه آفریقایی بخشی از گروه تب‌های لکه‌دار (spotted fever) ناشی از عفونت‌های ریکتزیایی است و در بین مسافرانی که به آفریقا سفر می‌کنند شایع است. این بیماری دومین علت شایع تب پس از مالاریا در مسافرانی است که از زیرصحرای آفریقا باز می‌گردند.

**تب لکه‌ای کوه‌های راکی (Rocky Mountain spotted fever - RMSF)**

اصطلاح "اگزانتهم" (exanthem) از کلمه یونانی "exanthema" گرفته شده است که به معنای "بیرون زدن" است و برای توصیف ضایعات پوستی که به طور ناگهانی و در چندین سطح پوستی به وجود می‌آیند، استفاده می‌شود. در مقابل، "انانتهم" (enanthem) به درگیری غشاهای مخاطی اشاره دارد. چندین عفونت ویروسی با اگزانتهم‌های ویروسی و/یا انانتهم‌ها مرتبط هستند. بسیاری از یافته‌های پوستی و مخاطی این عفونت‌ها ذاتاً غیر اختصاصی هستند، اما جنبه‌های کلیدی تاریخچه بالینی و ارائه می‌تواند به اتیولوژی‌های خاصی اشاره کند.

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. بثورات دارویی که به عنوان راش دارویی یا واکنش دارویی نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی است که توسط دارو ایجاد می شود. هر دارویی می تواند باعث فوران دارویی شود و شدت آن می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در حالی که آنها از نظر ظاهر و شدت متفاوت هستند، همچنان وجود بثورات قرمز و خارش دار در تمام آن ها مشترک است. راه های مراقبت زخم ناشی از دارو (بثورات دارویی)، راه های درمان زخم ناشی از دارو (بثورات دارویی)

بیماری ریکتزیال‌پاکس (Rickettsialpox) یک بیماری عفونی تب‌دار است که توسط باکتری ریکتزیا آکاری (Rickettsia akari) ایجاد می‌شود و از طریق نیش بدون درد کنه‌های موش خانگی (Liponyssoides sanguineus) به انسان منتقل می‌شود. این بیماری برای اولین بار پس از یک شیوع در سال ۱۹۴۶ در شهر نیویورک توصیف شد و به دلیل شباهتش به آبله‌مرغان، ریکتزیال‌پاکس نام‌گذاری شد. شیوع این بیماری در مناطق شهری بیشتر است و موارد مستندی از آن در ایالات متحده، کرواسی، مکزیک، کره جنوبی، آفریقای جنوبی، کانادا و بخش‌هایی از روسیه تأیید شده است.

تب مالت که با نام‌های تب خرگوش، بیماری شکارچی و تب گوزن نیز شناخته می‌شود، توسط باکتری Francisella tularensis ایجاد می‌شود. این باکتری یک کوکوباسیلوس (coccobacillus) گرم-منفی هوازی و پلی‌مورفیک است که به‌طور معمول طیف وسیعی از حیوانات را آلوده می‌کند. انسان‌ها معمولاً پس از تماس مستقیم با مایعات بدن حامل‌های حیوانی، از طریق ناقلان حشرات (مانند کنه‌ها) یا از طریق غذا و آب آلوده، به این عفونت مبتلا می‌شوند. افرادی که به‌طور نزدیک با حیوانات کار می‌کنند، مانند دامپزشکان، محافظان پارک و تاکسیدرمیست‌ها، در معرض بیشترین خطر ابتلا هستند. روش‌های نادر انتقال شامل گزش گربه یا عفونت دهانی-حلقی از برداشت و فرآوری انگورهای آلوده برای شراب است. عفونت با تب مالت همچنین به‌عنوان پیامد پیوند عضو (عفونت ناشی از دهنده) توصیف شده است. انتقال از فرد به فرد گزارش نشده است؛ بنابراین، ایزولاسیون برای بیماران مبتلا به تب مالت توصیه نمی‌شود، اما به دلیل خطر انتقال ثانویه توسط بندپایان، کنترل کنه‌ها، کک‌ها، شپش‌ها و پشه‌ها ضروری است.

بیماری تیفوس بوته‌ای (Scrub Typhus)، که به نام بیماری یا تب تسوتسوگاموشی (tsutsugamuchi) نیز شناخته می‌شود، ناشی از عفونت ریکتزیایی (rickettsial infection) توسط باکتری اجباری داخل سلولی اورینتیا تسوتسوگاموشی (Orientia tsutsugamushi) است. این بیماری شایع‌ترین عفونت ریکتزیایی در جهان است و در مناطقی مانند آسیا، شرق دور روسیه، شمال استرالیا و جزایر اقیانوس هند و آرام بومی است. انتقال این بیماری از طریق نیش هیره‌های تامبیکولید (trombiculid mites) آلوده صورت می‌گیرد، زمانی که هیره در مرحله لاروی (چگر) انسان‌ها را به عنوان میزبان تصادفی آلوده می‌کند.