بیماری های مشابه

فیبرومای زیرناخنی (Subungual fibroma) یک تومور بدون درد و با رشد آهسته است که در ساختار ناخن دیده می‌شود. این تومورها می‌توانند به شکل کروی یا بیضی و با قوام سفت یا الاستیک باشند. فیبروم‌ها ممکن است به شکل گیلاس یا پلی‌پوئید درآیند و ناخن را در ناحیه زیرناخنی دیستال بالا ببرند. علاوه بر تغییر شکل ناخن، جابجایی پاپ و فرسایش فالانکس دیستال نیز ممکن است مشاهده شود. هنگامی که فیبروم در سطح پشتی چین پروگزیمال یا بستر ناخن رخ می‌دهد، بیشتر به شکل کروی است تا بیضوی. فیبرومای ماتریکس باعث دیستروفی ناخن می‌شود و می‌تواند از کانال طولی تا برآمدگی و نازک شدن صفحه ناخن متغیر باشد.

زگیل‌هایی که پوست اطراف ناخن (periungual) یا ناحیه زیر ناخن (subungual) را درگیر می‌کنند، معمولاً با زیرگونه‌های 1، 2، 4، 27 و 57 ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مرتبط هستند. زگیل‌های قصابان (Butcher's warts) نیز ممکن است دستگاه ناخن را تحت تأثیر قرار دهند و ناشی از HPV 2 و 7 هستند. زگیل‌ها شایع‌ترین تومورهای ناخنی بوده و ناخن‌های دست را بیشتر از ناخن‌های پا تحت تأثیر قرار می‌دهند. زگیل‌ها از طریق تماس انسانی یا به طور غیرمستقیم از طریق اشیاء آلوده روی سطوح منتشر می‌شوند. عفونت بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که پوست دچار خیسی یا آسیب شده باشد.

اونیکوماتریکوما (Onychomatricoma) یک تومور خوش‌خیم و نادر در ماتریکس ناخن است که برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ توصیف شد. این بیماری در هر دو جنس زن و مرد مشاهده می‌شود و در افرادی که از نژاد شمال اروپا هستند، شایع‌تر است. این تومور هم در ناخن‌های دست و هم در ناخن‌های پا دیده می‌شود، اما در ناخن‌های دست کمی شایع‌تر است.

استئوسارکوم شایع‌ترین تومور بدخیم استخوان است که از سلول‌های استئوبلاستیک (osteoblastic) منشأ می‌گیرد. بیماران معمولاً با درد استخوان یا وجود یک توده مراجعه می‌کنند. استخوان‌های بلند به‌طور معمول تحت تأثیر قرار می‌گیرند و این تومور به‌طور مکرر به سایر نقاط بدن، به‌ویژه ریه‌ها، متاستاز (metastasize) می‌دهد. استئوسارکوم در مردان زیر ۳۰ سال شایع‌تر است. این تومور می‌تواند به‌صورت ثانویه در نتیجه شرایط پزشکی مانند بیماری پاژه (Paget disease) و یا پس از پرتودرمانی (radiotherapy) قبلی نیز بروز کند. درمان استئوسارکوم شامل شیمی‌درمانی (chemotherapy) و جراحی برای برداشت تومور اولیه است. با درمان، میزان بقای کلی حدود ۶۰٪ تا ۸۰٪ است.

فیبروکراتومای دیجیتال اکتسابی (ADF) یا فیبروکراتومای آکرال، یک نئوپلاسم خوش‌خیم و نادر است که به صورت یک پاپول (Papule) منفرد و بدون علائم بر روی انگشتان دست یا پا، بستر ناخن (Nail bed) یا ناحیه اطراف ناخن (Periungual area) در بزرگسالان میانسال ظاهر می‌شود. تومورهای ناخن بیشتر در مردان میانسال دیده می‌شوند و معمولاً در انگشت شست پا (Great toe) موضع‌یابی می‌شوند.

تومور سلول غول‌پیکر غلاف تاندون (Giant Cell Tumor of the Tendon Sheath - GCTTS) یک تومور بافت نرم است که معمولاً به سطح خم‌کننده تاندون‌های انگشتان، دست‌ها و مچ‌ها متصل می‌شود. در این نواحی، انگشتان دوم و سوم بیشتر درگیر می‌شوند، به‌ویژه نزدیک مفصل بین‌استخوانی انتهایی (distal interphalangeal joint). دومین محل شایع بروز این تومور ناحیه مچ پا و پا است، و درگیری انگشتان پا نادر می‌باشد. ضایعات منفرد معمولاً بین ۱ تا ۳ سانتی‌متر قطر دارند و پایدار هستند. GCTTS می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دهه سوم تا پنجم زندگی شایع است. این تومورها به‌طور معمول در کودکان کمتر شایع هستند. بیشتر موارد GCTTS با تاریخچه‌ای از تورم بافت نرم که به‌تدریج بزرگ می‌شود یا توده‌ای سفت و قابل لمس ظاهر می‌شوند. تومور ممکن است در عملکرد طبیعی مفصل اختلال ایجاد کند.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

کیست‌های اپیدرموئید (Epidermoid cysts) که به‌اشتباه با نام کیست‌های سباسه (Sebaceous cysts) شناخته می‌شوند، یکی از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پوستی در بزرگسالان هستند و در کودکان و نوزادان به‌ندرت مشاهده می‌شوند. این کیست‌های نیمه‌جامد دارای پوششی از اپیتلیوم کراتینیزه بوده و عمدتاً با کراتین نرم شده پر شده‌اند که حالتی شبیه به پنیر و بویی تند دارند. این کیست‌ها اغلب به‌صورت خود به خودی ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است به‌دلیل تخریب ساختارهای فولیکولی یا کاشت اپیدرم از طریق آسیب نافذ ایجاد شوند.

کیست میکسوئید که به عنوان کیست مخاطی دیجیتال یا کیست کاذب نیز شناخته می‌شود، رشد ضایعه ای است که معمولاً روی انگشت دست یا پا نزدیک ناخن ایجاد می‌شود. اعتقاد بر این است که این کیست ها زمانی تشکیل می شوند که پوشش مفصل اطراف انگشت یا انگشت پا تحلیل می رود. کیست های میکسوئید در انگشتان دست بیشتر از انگشتان پا ایجاد می شوند. اعتقاد بر این است که آنها با استئوآرتریت، یک بیماری دژنراتیو مفصلی مرتبط هستند. راه های درمان کیست میکسوئید، راه های تشخیص کیست میکسوئید، راه های مراقبت کیست میکسوئید

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با تکثیر بیش از حد سلول‌های اپیدرمی و التهاب مشخص می‌شود و منجر به ایجاد پلاک‌های ضخیم، پوسته‌پوسته و اریتماتوز می‌گردد. علت پسوریازیس به طور کامل درک نشده و به نظر می‌رسد که چندعاملی باشد، با اجزای ژنتیکی و محیطی.

Ingrown toenails (onychocryptosis) are common nail complaints and may occur at any age. They result from the penetration of the nail plate into the skin. There are 2 types of ingrown toenails: lateral and distal.

ملانوم بی‌رنگ (Amelanotic melanoma) یک زیرگروه بالینی از ملانوم پوستی است که در معاینه بصری، رنگدانه کمی دارد یا فاقد رنگدانه است. ملانوم‌های بی‌رنگ تنها بخش کوچکی از تمام ملانوم‌ها را تشکیل می‌دهند که بین ۲٪ تا ۸٪ از کل موارد را شامل می‌شوند. هر زیرگروهی از ملانوم می‌تواند به صورت بی‌رنگ ظاهر شود؛ با این حال، ملانوم‌های گره‌ای (nodular melanomas) و ملانوم‌های طبقه‌بندی‌نشده (مانند ملانوم‌های دسموپلاستیک و زیر ناخن) بیشترین گزارش‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.

استئوکندروما (Osteochondroma) به‌صورت یک توده محکم، بدون درد و ثابت که معمولاً در اطراف زانو در متافیز (metaphysis) فمور دیستال (distal femur) و تیبیا پروگزیمال (proximal tibia) قرار دارد، تظاهر می‌یابد. این توده ممکن است همچنین در هومروس (humerus)، دست و پا ایجاد شود. به ندرت، می‌توان آن را در اسکاپولا (scapula)، لگن، کلاویکل (clavicle)، دنده‌ها و ستون فقرات مشاهده کرد.

علل / مکانیسم آسیب معمول: انکندروما (Enchondroma) توموری خوش‌خیم و تولیدکننده غضروف هیالین است که در کانال مدولاری دیافیز یا متافیز استخوان‌های بلند قرار دارد.