بیماری های مشابه

اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های موجود برای تعریف طیف گسترده‌ای از نفوذهای لنفوپرولیفراتیو بدخیم پوستی متغیر و در حال تکامل هستند. طبقه‌بندی‌های کنونی بر اساس یافته‌های بالینی، پاتولوژیک، ایمونوپاتولوژیک، مولکولی و سیتوژنتیک استوارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اصلاح طبقه‌بندی لنفوم اروپایی-آمریکایی تجدیدنظرشده (REAL)، سه دسته اصلی از بدخیمی‌های لنفوئیدی را به رسمیت می‌شناسد: لنفوم‌های سلول B، سلول T / سلول‌های قاتل طبیعی (NK) و لنفوم هوچکین. این طبقه‌بندی شامل لنفوم‌ها و لوسمی‌های لنفوئیدی می‌شود. هر یک از این دسته‌ها به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توان به لنفوم‌های اولیه پوستی سلول B و لنفوم‌های اولیه پوستی سلول T (CTCL) اشاره کرد.

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین شکل شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال است. SCC معمولاً در پوستی که توسط نور خورشید در نواحی ای مانند سر، گردن، بازوها و پشت دست ها آسیب دیده است، ایجاد می شود. SCC در افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند و سابقه طولانی قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و طولانی مدت را دارند، بیشتر دیده می‌شود. راه های مراقبت کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های درمان کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی، راه های پیشگیری کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

کریپتورکیدیسم وضعیتی است که در آن یک یا هر دو بیضه (testes) قبل از تولد به‌طور کامل به کیسه بیضه (scrotum) نزول نمی‌کنند. این وضعیت شایع‌ترین اختلال در تمایز جنسی در مردان است و در حدود 3.7 درصد از تولدهای زنده رخ می‌دهد. با این حال، تا سن 3 ماهگی، بسیاری از بیضه‌های کریپتورکید نزول می‌کنند و شیوع آن بدون مداخله در 3 ماهگی حدود 1.0 درصد است.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

هیدروسل به تجمع مایع سروزی بین لایه‌های احشایی و جداری تونیکا واژینالیس (tunica vaginalis) اطلاق می‌شود که بیضه‌ها و طناب اسپرماتیک را پوشش می‌دهد. هیدروسل‌ها ممکن است به دو نوع ارتباطی (communicating) و غیرارتباطی (noncommunicating) تقسیم شوند. هیدروسل ارتباطی ناشی از عدم بسته شدن تونیکا واژینالیس و باقی‌ماندن فرآیند باز است. این نوع بیشتر در نوزادان دیده می‌شود و مایع آن اغلب قابل کاهش است. هیدروسل‌های غیرارتباطی به حفره صفاقی ارتباطی ندارند و قابل کاهش نیستند.

پیچ‌خوردگی بیضه (Testicular torsion) یک وضعیت اورژانسی پزشکی است که منجر به پیچ‌خوردگی طناب اسپرماتیک (spermatic cord) و کاهش جریان خون به بیضه‌ها می‌شود و می‌تواند در کمتر از ۶ ساعت باعث آسیب غیرقابل‌برگشت شود. پیچ‌خوردگی طناب اسپرماتیک ابتدا باعث انسداد لنفاوی می‌شود و سپس به افزایش فشار وریدی، احتقان وریدی و در نهایت کاهش جریان شریانی منجر می‌شود که به ایسکمی (ischemia) و نکروز (necrosis) بیضه منجر می‌گردد.

اسپرماتوسل (Spermatocele) یک کیست اپیدیدیم نرم، متغیر و قابل نوردهی است که حاوی اسپرم غیرقابل حیات در مایعی شیری‌رنگ بوده و در کنار بیضه قرار دارد. معمولاً قطر آن بیش از ۲ سانتی‌متر است. این وضعیت به عنوان یک حالت خوش‌خیم و عموماً بدون درد شناخته می‌شود که بر باروری تأثیری نمی‌گذارد. اسپرماتوسل‌ها ممکن است در صورتی که بسیار بزرگ باشند یا باعث درد مزمن شوند، برداشته شوند، اما به طور کلی نیازی به درمان ندارند.

اصطلاح اپیدیدیمو-ارکیت (Epididymo-Orchitis) به التهاب اپیدیدیم (Epididymis) و بیضه‌ها (Testicles) اشاره دارد. در حالی که ممکن است بیماران تنها به اپیدیدیمیت (Epididymitis) یا ارکیت (Orchitis) دچار شوند، معمولاً التهاب هر دو ساختار را درگیر می‌کند.

واریکوسل معمولاً به‌عنوان یک تورم بدون درد در کیسه بیضه (اسکروتوم) شناخته می‌شود که شامل وریدهای منبسط‌شده‌ی اسپرماتیک (شبکه پامپینی‌فورم) است و یک توده نرم در کیسه بیضه ایجاد می‌کند که اغلب در سمت چپ مشاهده می‌شود. واریکوسل‌ها که تصور می‌شود ناشی از فشار وریدی هستند، معمولاً بدون علامت‌اند اما ممکن است با ناراحتی و سنگینی در کیسه بیضه همراه باشند. به‌طور کلاسیک، واریکوسل‌ها در معاینه به‌صورت «کیسه‌ای از کرم‌ها» توصیف می‌شوند.

لنف‌ادم (Lymphedema) به تورم موضعی بافت‌ها اشاره دارد که به دلیل تجمع بیش از حد مایع لنفاوی در فضاهای بینابینی ایجاد می‌شود.

کلسیفیکاسیون کیسه بیضه با وجود چندین گره کوچک و بدون علامت در پوست کیسه بیضه مشخص می‌شود. این گره‌ها معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و با گذشت زمان به بزرگ شدن و افزایش تعداد ادامه می‌دهند. در حال حاضر، علت این گره‌ها ناشناخته است. برخی نظریه‌ها مانند آسیب به عضله دارتوس (dartos muscle) یا غدد اکرین (eccrine glands) و کلسیفیکاسیون آنها از جمله تئوری‌های منشأ این کلسیفیکاسیون هستند.