بیماری های مشابه

آبله یک عفونت مسری و اغلب کشنده است که توسط ویروس واریولا (variola virus) ایجاد می‌شود. این بیماری در دو شکل بالینی ظاهر می‌شود: آبله بزرگ (variola major) که میزان مرگ و میر تاریخی آن ۳۰ درصد است و آبله کوچک (variola minor) که بیماری خفیف‌تری شبیه به آبله ایجاد می‌کند و میزان مرگ و میر تاریخی آن کمتر از ۱ درصد است.

این خلاصه به بررسی بیماری واریسلا (آبله‌مرغان) در کودکان می‌پردازد. واریسلای نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

این موضوع به ویروس هرپس سیمپلکس منتشر شده در بزرگسالان و کودکان می‌پردازد. ویروس هرپس سیمپلکس نوزادی به‌طور جداگانه بررسی می‌شود.

واکسیناسیون عمومی واریسلا (Generalized vaccinia) نتیجه گسترش سیستمیک ویروس واکسینیا از محل واکسیناسیون آبله است. با وجود ظاهر ضایعات، این وضعیت یک عارضه خوش‌خیم واکسیناسیون آبله محسوب می‌شود. فراوانی آن مشخص نیست، اما باور بر این است که نادر است. در متون علمی، ابهاماتی وجود دارد، زیرا اصطلاح "واکسیناسیون عمومی واریسلا" برای توصیف این رویداد خوش‌خیم و همچنین عوارض جدی‌تر و حتی کشنده واکسیناسیون آبله استفاده شده است (مانند اگزمای واکسیناتوم، تلقیح تصادفی، و واکسیناسیون پیشرونده).

اگزمای هرپسی (Eczema herpeticum) یا فوران واریسلفورم کاپوزی (Kaposi varicelliform eruption)، یک عفونت سطحی و گسترده پوستی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) نوع ۱ یا ۲ در بیمارانی که دچار اگزمای آتوپیک هستند، ایجاد می‌شود. این عفونت هرپسی ممکن است اولیه باشد و از طریق تماس نزدیک منتقل شود، یا از طریق خود تلقیح (autoinoculation) رخ دهد. وزیکول‌ها، پوسچول‌ها و فرسایش‌های مشخص با پوسته‌های خونریزی‌دهنده به‌صورت هم‌پوشانی بر روی نواحی مبتلا به بیماری پوستی قبلی ظاهر می‌شوند. این بیماری می‌تواند از خفیف و گذرا تا تهدیدکننده زندگی متغیر باشد. بیشتر کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر گروه سنی رخ دهد.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.

زرد زخم یک عفونت باکتریایی پوستی شایع و مسری است. معمولاً فقط یک مشکل جزئی است، اما گاهی اوقات ممکن است عوارضی رخ دهد که نیاز به درمان دارد. زرد زخم اغلب براثر بریدگی یا خراش در پوست شروع می شود که به باکتری اجازه ورود می دهد. زرد زخم معمولاً توسط باکتری استافیلوکوک یا استرپتوکوک ایجاد می‌شود. زرد زخم را می توان به 2 نوع تقسیم کرد: بلوس(تاولی) و غیر بولوس(غیر تاولی).