بیماری های مشابه

مولتیپل میلوما (Multiple Myeloma یا MM) به‌عنوان تکثیر نئوپلاستیک سلول‌های پلاسما مشخص می‌شود که منجر به گاموپاتی مونکلونال می‌گردد. سلول‌های پلاسما در مغز استخوان تکثیر یافته و ممکن است باعث ایجاد ضایعات استئولیتیک شوند که در برخی موارد با شکستگی‌های پاتولوژیک پیچیده می‌شود.

سندرم POEMS یک اختلال چند سیستمی است که با دیسکرازیای سلول‌های پلاسما همراه است. POEMS مخفف پلی‌نوروپاتی (polyneuropathy)، بزرگ‌شدگی اندام‌ها (organomegaly)، اختلالات غدد درون‌ریز (endocrinopathy)، میلومای متعدد (multiple myeloma) و تغییرات پوستی و استخوانی اسکلروتیک (sclerotic bone changes) است.

استئوسارکوم شایع‌ترین تومور بدخیم استخوان است که از سلول‌های استئوبلاستیک (osteoblastic) منشأ می‌گیرد. بیماران معمولاً با درد استخوان یا وجود یک توده مراجعه می‌کنند. استخوان‌های بلند به‌طور معمول تحت تأثیر قرار می‌گیرند و این تومور به‌طور مکرر به سایر نقاط بدن، به‌ویژه ریه‌ها، متاستاز (metastasize) می‌دهد. استئوسارکوم در مردان زیر ۳۰ سال شایع‌تر است. این تومور می‌تواند به‌صورت ثانویه در نتیجه شرایط پزشکی مانند بیماری پاژه (Paget disease) و یا پس از پرتودرمانی (radiotherapy) قبلی نیز بروز کند. درمان استئوسارکوم شامل شیمی‌درمانی (chemotherapy) و جراحی برای برداشت تومور اولیه است. با درمان، میزان بقای کلی حدود ۶۰٪ تا ۸۰٪ است.

سارکوم یوئینگ یک تومور کوچک، گرد و سلول آبی است که عمدتاً استخوان و بافت نرم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این تومور اغلب متاستاتیک بوده و در انواع مختلفی از اندام‌ها یافت شده است. معمولاً با درد در استخوان یا بافت نرم خود را نشان می‌دهد. این بیماری بیشتر در نوجوانان مذکر مشاهده می‌شود و به عنوان یک بدخیمی با تمایز ضعیف در طیف تومورهای نورواکتودرمال اولیه (PNET) شناخته می‌شود. به دلیل ظاهر بافت‌شناسی خاص خود، که آن را با دیگر انواع بدخیمی‌ها مشترک می‌سازد، به عنوان "تومور کوچک گرد سلول آبی" طبقه‌بندی می‌شود. سارکوم یوئینگ را می‌توان با مثبت بودن CD99، حضور رزت‌ها در میکروسکوپ، و جابه‌جایی ژنتیکی t(11;22) که تقریباً در همه موارد سارکوم یوئینگ وجود دارد، از سایر تومورها تمایز داد.

*علل / مکانیسم آسیب شایع:* استئومیلیت (Osteomyelitis) عفونت استخوان است. در بیماران کودکان، معمولاً به دلیل انتشار هماتوژن (hematogenous spread) باکتری‌ها به استخوان ایجاد می‌شود که اغلب ناحیه متافیزیال (metaphyseal) استخوان‌های بلند را درگیر می‌کند. دیگر مکانیسم‌ها شامل انتشار مجاورتی از عفونت‌های همجوار مانند سلولیت (cellulitis) یا تلقیح مستقیم پس از تروما یا جراحی هستند.

بیماری هیستوسیتوز سلول‌های لانگرهانس (Langerhans cell histiocytosis یا LCH) یک اختلال نئوپلاستیک نادر هیستوسیتی است که در آن هیستوسیت‌های دندریتیک در یک یا چند عضو بدن تجمع می‌یابند. نشان داده شده است که جهش‌های فعال‌کننده مسیر MAPK، به‌ویژه در ژن‌های BRAF V600E و MAP2K1، در اکثر قریب به اتفاق بیماران وجود دارد.